ΜΕ ΤΟ θράσος που επιδεικνύουν ο Αβέρωφ και οι ακόλουθοί του στο Υπουργείο των μανδαρίνων, ακούσαμε και τους κομπασμούς για την καταλυτική παρέμβασή του στην κρίση στην Ελληνική Τράπεζα μεταξύ εργοδοτικής πλευράς και συντεχνίας. Συγκεκριμένα: Με πολλή έπαρση προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι η μεσολάβηση του Αβέρωφ έφερε ουσιαστικό αποτέλεσμα, αφού αποφεύχθηκε η απεργία. Είχε προηγηθεί η δημόσια έκκλησή του αφενός προς την ΕΤΥΚ να αναστείλει τα απεργιακά μέτρα, και αφετέρου προς τη Διεύθυνση της Ελληνικής Τράπεζας να αναστείλει την απόφαση για απολύσεις, και «οι δύο πλευρές να προσέλθουν σε εποικοδομητικό διάλογο» (κατά την πατέντα Χριστόφια «να δκιαβούμεν ώς τες Εκλογές»!)
Λοιπόν, ας προσποιηθούμε κι εμείς ότι… ξεχάσαμε τον τρόπο που Αβέρωφ, Χάρης και μανδαρίνοι τους υπέκλεψαν -κυριολεκτικά- τα δισ. του Συνεργατισμού, δωρίζοντάς τα στη σφετερίστρια και ψυχορραγούσα Ελληνική, για να συμμετέχουμε στα κωμικοτραγικά συμβάντα –και- αυτών των ημερών.
Έτσι:
Αν ο Αβέρωφ Νεοφύτου και οι εκπρόσωποί του δεν απείχαν τόσο της γνώσης Αρχαιοελληνικών, θα υποθέταμε ότι θυμήθηκαν το «ο τρώσας και ιάσεται». Αλλιώς, γιατί να μάς υπενθυμίζουν όσα θα έπρεπε να επιδιώκουν να περιέλθουν στη λήθη;
Υ.Γ.1: Αν οι συναγερμικοί και άλλοι μείνουν προσκολλημένοι σε –δήθεν- κλεψίτυπα οράματα και παροράματα, θα πρέπει να παραδεχτούν ότι η πατέντα ανήκει στον Μάρτιν Λούθερ Κιγκ («I have a dream») και το «έχω ένα όραμα» κλάπηκε και οικειοποιήθηκε και από τους ίδιους και από πλείστους όσους κλεφταποδόχους.
Υ.Γ.2: ‘Ωστε; Τόσο συγχύστηκε ο κύριος Μαυρογιάννης, ευρισκόμενος μεταξύ τόσων ματαιόδοξων και ανησυχούντων ηγεμόνων εκ Δυτικής Λιβύης, ώστε επιχείρησε αγχώδη και ανεπιτυχή αντιμεταχώρηση; Μοιραία κατάληξη: Και αετός να είσαι, άμα –θεληματικά, κιόλας- βρεθείς ανάμεσα σε καλιακούδες που σε επευφημούν και σε αστίζουν, θα παύσεις να ψηλοπετάς!…
