Ο κορωνοϊός σκέπασε σαν ομίχλη όλες τις πτυχές της ζωής των πολιτών. Επηρέασε τις σχέσεις, την εργασία, την επιβίωση, την ανατροφή των παιδιών, τη διάθεση. Έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον. Έχει γίνει μια παγκόσμια μπίζνα. Έχει αφαιρέσει ζωές. Έχει αφήσει τραύματα. Ο κορωνοϊός έχει γίνει μια νέα πραγματικότητα, η οποία πρέπει να συμπορευθεί με τη ζωή όπως ήταν πριν την πανδημία, με τις ανάγκες που είχαν αναγνωριστεί και σαφώς με τους στόχους που είχαν χαραχθεί.
Ανάμεσα σε αυτούς βρίσκεται και ένας στόχος ζωτικής σημασίας, καθώς αφορά το μέλλον του ανθρώπου και τη δυνατότητά του να ζει σε ένα φιλόξενο και ασφαλές περιβάλλον. Είναι η κλιματική αλλαγή, γύρω από την οποία σφραγίστηκαν δεκάδες συμφωνίες και σχεδιασμοί. Η δέσμευση ότι η θερμοκρασία θα μείνει στις φυσιολογικές τιμές, ότι δεν θα λιώσουν οι πάγοι, ότι δεν θα ανέβει η στάθμη της θάλασσας, ότι δεν θα αφανιστούν φυτά και ζώα, ότι δεν θα στερέψουν λίμνες και ποτάμια, ότι δεν θα μολυνθεί ο αέρας.
Το πρώτο σοκ από την πρωτοφανή πανδημία έχει περάσει και μαζί του ένας χρόνος και πλέον από την εμφάνιση και την εξάπλωση του ιού. Πρέπει, συνεπώς, να επιστρέψουμε και να παραμείνουμε στο σχέδιο. Αυτό, μάλιστα, αποτέλεσε απαίτηση για τους πολίτες της Ολλανδίας και έπειτα του Βελγίου, οι οποίοι κατήγγειλαν τις Αρχές των χωρών τους ότι δεν εφαρμόζουν τις ευρωπαϊκές συμφωνίες και όσα προέβλεπε η Συνθήκη του Παρισιού για μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα.
Συγκεκριμένα, την περασμένη Τρίτη ξεκίνησε δικαστική διαμάχη ενώπιον πολιτικού δικαστηρίου στις Βρυξέλλες από 60.000 Βέλγους. Η κίνηση αυτή άρχισε το 2015 από την ένωση «Klimatzaak» (Υπόθεση Κλίμα, στα ολλανδικά) και φιλοδοξεί μια καταδίκη ανάλογη με εκείνη που είχε σημειωθεί σε βάρος της ολλανδικής κυβέρνησης για μη τήρηση των στόχων μείωσης των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου.
Στη διαδικασία που διεξάγεται, ζητείται από τη Δικαιοσύνη να επαληθεύσει ότι το Βέλγιο απέτυχε να μειώσει το αργότερο έως το 2020 το συνολικό όγκο των εκπομπών του κατά «40% ή τουλάχιστον κατά 25%» σε σχέση με το επίπεδο του 1990. Αίτημα των 60.000 πολιτών είναι να υποβληθεί ποινή χρηματικού προστίμου, ώστε να ληφθούν «τα απαραίτητα μέτρα» προκειμένου η χώρα να συμμορφωθεί με τους ευρωπαϊκούς στόχους. Δηλαδή, να μειώσει τις εκπομπές «τουλάχιστον 55%» έως το 2030, προκειμένου να φθάσει την ουδετερότητα άνθρακα το 2050. Άλλωστε, με τη συμφωνία του Παρισιού το 2015, οι υπογράφοντες δεσμεύτηκαν να περιορίσουν το φαινόμενο της υπερθέρμανσης μειώνοντας την παγκόσμια θερμοκρασία πέρα των 2 βαθμών Κελσίου.
Εξάλλου, οι προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση δεν αφορούν μόνο το περιβάλλον. Μια νέα έρευνα από το περιοδικό The Lancet Countdown για την Υγεία και την Κλιματική Αλλαγή δείχνει ότι εκατομμύρια ζωές θα μπορούσαν να σωθούν ετησίως έως το 2040, εάν οι χώρες είναι πιο φιλόδοξες σε ό,τι αφορά την επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού. Δεν είναι μόνο οι μάσκες, τα εμβόλια, οι κλίνες, τα πρωτόκολλα και τα μέτρα που σώζουν ζωές. Δεν είναι μόνο ο κορωνοϊός που σκοτώνει.
