Ακόμα και με τη θανατηφόρα πανδημία, κάποιοι παίζουν. Και δεν μιλάμε για ιδιώτες, γι’ αυτούς που ακόμα δεν πιστεύουν ότι υπάρχει ιός και μάλιστα θανατηφόρος. Αλλά για κρατικές υπηρεσίες που οκτώ μήνες μετά ερίζουν για το ποιος έχει την ευθύνη να ελέγχει ένα σφαγείο, ποιος τους εργάτες του και ποιος τους κτηνιάτρους.  

Έπρεπε αυτά τα πράγματα να ήταν ξεκάθαρα με διατάγματα ή αποφάσεις και πρωτόκολλα, ώστε καμιά υπηρεσία να μην αποποιείται τις ευθύνες της. Επίσης, δεν γίνεται να υπάρχουν ένα σωρό κρούσματα σε οίκο ευγηρίας και κανένας να μην αντιληφθεί ότι τα τεστ που γίνονταν ήταν από μη εγκεκριμένη εταιρεία. Όλα αυτά έπρεπε να ήταν ξεκάθαρα, αν θέλεις να εφαρμόσεις σωστά τα μέτρα πρόληψης. Διοφορετικά θα μετρούμε κρούσματα, θα βάζουμε τοπικά lochdown και δεν θα βρίσκουμε άκρη. Ευθύνη γι’ αυτό φέρει και το υπουργείο Υγείας που παρά το βαρύ φορτίο που έπεσε στους ώμους του, δεν μερίμνησε να ξεκαθαρίσουν όλα αυτά τα ζητήματα που προκαλούν πισωγύρισμα.    

ΜΙΧ.