Twenty Three, ετών 30, Visual Artist

Έγινε street artist από την ανάγκη του να επικοινωνήσει τις σκέψεις του, µε έναν τρόπο που να είναι προσιτός και άµεσος σε όλους. «Η µοντέρνα τέχνη σήµερα γίνεται όλο και πιο αφηρηµένη µε αποτέλεσµα η τέχνη να απευθύνεται µόνο σε µυηµένους.

Η τέχνη του δρόµου είναι άµεση και δεν προϋποθέτει προηγούµενες γνώσεις για αυτό και θεωρώ ότι µπορεί να προβληµατίσει το ευρύ κοινό πιο εύκολα», λέει. Για τον ίδιο, ο κλάδος των γραφικών τεχνών είναι ένας τρόπος να κάνεις τέχνη µε διαφορετικά µέσα από αυτά που σου δίνονται στις σχολές καλών τεχνών, είναι ένας γενικός κλάδος σπουδών που όµως του έδωσε κάποιες βασικές δεξιότητες για να µπορέσει να δηµιουργήσει.

Τα έργα του θα τα δούµε σε µικρά χωριά, εγκαταλειµµένα κτήρια και βρώµικους τοίχους στο αστικό τοπίο. «Σχεδόν παντού» θα πει, «εκτός από κτήρια µε κακόγουστη αρχιτεκτονική των 90’s. Μου αρέσει επίσης να δηµιουργώ συνδιαλέγοντας µε τους ανθρώπους και ταξιδεύοντας είτε σε αποµονωµένες κοινότητες ιθαγενών στο Μεξικό είτε σε χωριά της Κύπρου».

Ποια τα επόμενα σχέδιά του; «Ετοιμάζω μια έκθεση στην οποία θα παρουσιάσω το αποτέλεσμα ενός πεντάμηνου ταξιδιού στο Μεξικό. Για να πω την αλήθεια, φαίνεται τελικά αρκετά δύσκολο να αποτυπώσω εικαστικά όλα όσα έζησα σ’ αυτό το ταξίδι, γι’ αυτό και δυσκολεύομαι περισσότερο από όσο περίμενα.

Η έκθεση θα παρουσιαστεί πρώτα στη Ρώμη και μετά στη Λευκωσία και ο βασικός της στόχος είναι να μεταφέρει στον θεατή απορίες σε σχέση με ζητήματα ταυτότητας και αυτοπροσδιορισμού και να αναδείξει την πολύπλοκη σχέση παράδοσης και παγκοσμιοποίησης».