Για ακόμη μια χρονιά η έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας κατέγραψε αυτό που καταγράφει τα τελευταία χρόνια, ότι δεν αποδίδουν πλήρως τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του το Τμήμα Φορολογίας, με την τοποθέτηση ΜΕΜΟ σε περιουσίες και τη δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών των ασυνεπών φορολογουμένων, με αποτέλεσμα οι καθυστερημένες εισπράξεις να αυξάνονται αντί να μειώνονται.
Από την ανάλυση των ευρημάτων της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, η συσσώρευση των καθυστερημένων εσόδων φαίνεται να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε νομικά και φυσικά πρόσωπα που δεν δηλώνουν τα πραγματικά τους εισοδήματα, αποφεύγοντας να καταβάλουν τις σχετικές φορολογίες. Το Τμήμα Φορολογίας μπορεί να βρει εκατοντάδες δικαιολογίες γιατί υπάρχουν οφειλές €2,34 δισ. και γιατί οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν αποδίδουν στο ακέραιο. Το Υπουργείο Οικονομικών διευκρινίζει ότι τα ανείσπρακτα φορολογικά έσοδα, ύψους €2,3 δισ., που αναφέρονται στην έκθεση του Γενικού Ελεγκτή, αφορούν την περίοδο από την ίδρυση της Δημοκρατίας μέχρι το τέλος του 2021 και οι φόροι που εισπράχθηκαν από το 1970 μέχρι 2021 φθάνουν τα €79,1 δισ. Υπενθυμίζεται ότι στην έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας εντοπίστηκαν πολλαπλές αδυναμίες και κενά, όπως εταιρείες χωρίς φακέλους, δημόσιοι υπάλληλοι με μετοχές, μειωμένο ΦΠΑ σε επενδυτές και καθυστέρηση στην υποβολή των φορολογικών δηλώσεων, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση είσπραξης φόρων ύψους €2 δισ. Φανταστείτε το κράτος να είχε επιπλέον έσοδα €2 δισ. τι θα μπορούσε να κάνει.
Προφανώς δεν μπορεί να εξαλειφθεί τελείως η φοροδιαφυγή, πάντα κάτι θα υπάρχει. Αλλά όταν απουσιάζει η κοινή λογική, η πολιτική βούληση περιορίζεται σε λόγια, όταν αρνιόμαστε να πάρουμε μαθήματα για το πώς αντιμετωπίζεται σε άλλες χώρες, θα αναρωτιόμαστε γιατί ορισμένοι δεν έχουν φορολογική συνείδηση. Ο κόσμος έχει βαρεθεί να ακούει για φοροδιαφυγή και ότι κάποιοι ανενόχλητα κλέβουν το κράτος και κάποιοι άλλοι συνειδητά πληρώνουν τις οφειλές τους. Απλά, όσο το Τμήμα Φορολογίας δεν μπορεί να επιτελέσει στο ακέραιο τον ρόλο του, ωθεί και τους νόμιμους φορολογούμενους να παρανομήσουν για να μην αισθάνονται οι χαζοί της παρέας. Λυπηρό το φαινόμενο και αυτοί που δεν μπορούν να ξεφύγουν ή να παρανομήσουν είναι οι μισθωτοί. Αν υπάρχει υποστελέχωση του Τμήματος, να ζητηθεί το ανάλογο προσωπικό. Αν υπάρχει προσωπικό και ακόμη η φοροδιαφυγή ζει και βασιλεύει, πρέπει να προβληματιστούν οι ιθύνοντες. Από διαπιστώσεις έχουμε χορτάσει, ο πολίτης θέλει αποτελέσματα από το κυνήγι της φοροδιαφυγής.
Ας ελπίσουμε ότι η έκθεση που θα δημοσιεύσει η Ελεγκτική Υπηρεσία του χρόνου θα δείχνει βελτίωση της εικόνας και οι φορολογικές αρχές θα έχουν κάνει καλύτερα τη δουλειά τους. Η Ελεγκτική Υπηρεσία στην έκθεση αναφέρει ότι εντόπισε περίπτωση φορολογούμενου ο οποίος το 2015, ενώ δήλωνε άνεργος λογιστής, μεταξύ 2014 μέχρι 2020 βρέθηκε να είναι μέτοχος/ διευθυντής σε δύο εταιρείες, οι οποίες εισέπραξαν €3 εκατ. από το κράτος για την προμήθεια ιατροφαρμακευτικών προϊόντων. Αυτό είναι ένα από τα παραδείγματα. Θα πρέπει το Τμήμα Φορολογίας να μας πει τι έχει κάνει για την κάθε περίπτωση.
Η φοροδιαφυγή, με βάση τον ορισμό που δίνει η βικιπαίδεια «αποτελεί σοβαρό έγκλημα – απάτη σε βάρος του κράτους. Γενικά αποκαλείται η καθ’ οποιονδήποτε τρόπο απόκρυψη φορολογητέας ύλης ενός φορολογούμενου φυσικού ή νομικού προσώπου από τις φορολογικές Αρχές. Η φοροδιαφυγή, εκτός από ποινικό αδίκημα που μπορεί να σημειωθεί κατά παράβαση ή καταστρατήγηση του φορολογικού νόμου, θεωρείται και έντονα αντικοινωνική συμπεριφορά δεδομένου ότι το συνολικό ποσό αυτής θα κληθεί τελικά να επωμισθεί, με πρόσθετα κυβερνητικά μέτρα, το σύνολο των φορολογουμένων».
Επισημαίνεται ότι, λόγω της σοβαρότητας του αδικήματος, όλα τα κράτη θεσπίζουν ειδικές και βαριές κυρώσεις για την αποτροπή του. Αυτές συνήθως έχουν τριπλό χαρακτήρα, δηλαδή πρόσθετη φορολογία υπό μορφή προστίμου, διοικητικές δεσμεύσεις π.χ. αποκλεισμό συμμετοχής σε εμπορικές πράξεις όπως δημοπρασίες δημοσίου, μη έκδοση διαβατηρίου κ.ά. καθώς και ποινικές όπως κράτηση, φυλάκιση με ό,τι επακόλουθα μπορεί να επιφέρουν, π.χ. σε πιστοποιητικά, βεβαιώσεις κ.λ.π.
