Έναν χρόνο μετά την ανεξαρτησία, το 1961, η εταιρεία Ιωάννου και Παρασκευαΐδης άρχισε να οικοδομεί την στρατιωτική Βάση Δεκέλειας. Η εταιρεία έκτισε για λογαριασμό του Βασίλη Σαββόπουλου από την Κυθρέα ένα διώροφο οικοδόμημα σε ιδιόκτητο τεμάχιο. Το ισόγειο αξιοποιήθηκε από τον Σαββόπουλο ως κοσμικό καφεστιατόριο, ενώ το ανώγειο ως οικία για την οικογένεια Σαββόπουλου. Έναν περίπου χρόνο πριν, ο Σαββόπουλος λειτούργησε ένα πρόχειρο ξύλινο υποστατικό ως κέντρο, 100 περίπου μέτρα ανατολικά του κτηρίου που κτίστηκε μετά. Μετά από 59 ολόκληρα χρόνια αυτό το οικοδόμημα αν και ερημωμένο στέκει και αποτελεί ζωντανό μάρτυρα που οριοθετεί το σύνορο των Βρετανικών Βάσεων με το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, στην περιοχή της Δεκέλειας. Το σημείο αυτό βρίσκεται πλησίον του ΚΟΤ στην περιοχή Πύλας, όπου υπάρχουν τα γνωστά «φώτα τροχαίας του ΚΟΤ».
Αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια που το κοσμικό κέντρο του Σαββόπουλου σταμάτησε να λειτουργεί και σχεδόν 60 χρόνια από τότε που κτίστηκε, για τους πλείστους κατοίκους της Λάρνακας, της ελεύθερης Αμμοχώστου, αλλά και έναν αριθμό κατοίκων της Λευκωσίας, παραμένει αδιάφορο αν στη συγκεκριμένη περιοχή του δρόμου Λάρνακας – Δεκέλειας, υπάρχουν εγκαταστάσεις του ΚΟΤ και φώτα τροχαίας που ονομάζονται «φώτα τροχαίας του ΚΟΤ». Από γενιά σε γενιά, για 60 σχεδόν χρόνια τώρα, η συγκεκριμένη περιοχή ονομάζεται «περιοχή του Σαββόπουλου» και συχνά οι άνθρωποι σε Λάρνακα και Αμμόχωστο εκφράζονται γι’ αυτή με φράσεις όπως: «Θα βρεθούμε 100 μέτρα πριν τον Σαββόπουλο», «το δυστύχημα έγινε 50 μέτρα μετά τον Σαββόπουλο» κ.λπ.
Αυτό δεν είναι τυχαίο. Έχει να κάνει με την πολύ μεγάλη και σχεδόν παγκύπρια φήμη που απέκτησε και διατήρησε για δεκαετίες, το κοσμικό κέντρο του Σαββόπουλου, το οποίο όταν λειτούργησε αποτέλεσε γεγονός για τα δεδομένα της κοσμικής ζωής της δεκαετίας του ’60 στην Κύπρο. Και σημείο συνάθροισης της ελίτ, αλλά και συνάμα των απλών ανθρώπων, κυρίως νέων αλλά και νεαρών ζευγαριών, από τις επαρχίες Λάρνακας, Αμμοχώστου και Λευκωσίας. Με τη βοήθεια του εγγονού του Βασίλη Σαββόπουλου, ο οποίος φέρει και το όνομά του, ταξιδέψαμε στον χρόνο, αναζητώντας την ιστορία του κοσμικού κέντρου Σαββόπουλος, που μέχρι σήμερα παραμένει τοπωνύμιο στο σημείο που κτίστηκε. Το κτήριο ήταν εντυπωσιακό, όπως και η κουζίνα. Ο Βασίλης Σαββόπουλος, διετέλεσε ιδιοκτήτης και διαχειριστής κοσμικού κέντρου στην καρδιά της Λευκωσίας, πριν το δημιουργήσει. Στο ένα τμήμα του χώρου, ο πελάτης μπορούσε να απολαύσει το φρέσκο ψάρι, και τα υπόλοιπα πρωτοποριακά για την εποχή πιάτα που σέρβιρε η κουζίνα του εστιατορίου. Νοτιοδυτικά όμως, υπήρχε μια μεγάλη αίθουσα, στην οποία οι πελάτες μπορούσαν να χορέψουν στους μοντέρνους και όχι μόνο ρυθμούς της Ευρώπης, των δεκαετιών του 1960 και 1970. Η νότια πλευρά της αίθουσας θύμιζε σαλόνι πλοίου. Η θέα ήταν μαγική. Στα ζευγάρια που χόρευαν, δημιουργείτο η αίσθηση πως βρίσκονταν πάνω σε ένα πλοίο, καταμεσίς του πελάγους και χόρευαν, αφού προηγουμένως είχαν απολαύσει έναν υπέροχο ψαρομεζέ, ή έναν άλλο πιάτο, ευρωπαϊκού χαρακτήρα, πρωτοποριακής έμπνευσης για την Κύπρο εκείνων των εποχών.
Καταφύγιο προσφύγων το 1974
Σύμφωνα πάντα με τον Βάκη Σαββόπουλο, εγγονό του Βασίλη Σαββόπουλου, το 1973 ο παππούς του κουράστηκε να διαχειρίζεται το μέρος ο ίδιος και το ενοικίασε. Συνέχισε όμως να ζει στον πάνω όροφο. Το 1974, τις μέρες του πολέμου, γύρω στις 50 οικογένειες προσφύγων, κατέφυγαν στο κέντρο του Σαββόπουλου, για να βρουν προστασία και φαγητό και νερό. Εκείνο το διάστημα στην οροφή του κτιρίου, στρατιώτες Γκούρκας των Βρετανικών Βάσεων, επάνδρωναν πολυβολείο. Στην ίδια περιοχή, τις μέρες του πολέμου, οι Βρετανοί στρατιώτες είχαν στήσει μπλόκο και υποχρέωναν εθνοφρουρούς της Εθνικής Φρουράς να παραδώσουν τα όπλα τους, πριν εισέλθουν στο έδαφος της Δημοκρατίας και κατευθυνθούν προς τη Λάρνακα. Το 1983, ο Βασίλης Σαββόπουλος, απεβίωσε και δύο χρόνια μετά το κτήμα και το κτίριο πουλήθηκαν από τους κληρονόμους του. Τα τελευταία χρόνια, πριν εγκαταλειφθεί, το «κέντρο του Σαββόπουλου», μετατράπηκε σε κλαμπ. Αυτό λειτούργησε μέχρι και το 1992 τουλάχιστον. Από το 1993 περίπου το άλλοτε ξακουστό «κέντρο του Σαββόπουλου» έπαψε να φιλοξενεί ανθρώπους. Σήμερα δυστυχώς κατάντησε στέκι περιθωριακών, ή επισκεπτών που θέλουν να θαυμάσουν την άλλοτε αίθουσα χορών και εκδηλώσεων, που θυμίζει μεγάλη αίθουσα πλοίου. Εξήντα σχεδόν χρόνια όμως μετά που πρωτολειτούργησε το κοσμικό κέντρο «του Σαββόπουλου», αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς και τοπωνύμιο, στο δρόμο Λάρνακας- Δεκέλειας.
