Ο μισθός εργοδοτούμενου στην Κύπρο προστατεύεται με τη βασική και ουσιαστική νομοθεσία του περί Προστασίας των Μισθών Νόµος του 2007, η οποία νομοθεσία απαγορεύει την οποιαδήποτε αποκοπή από τον μισθό του εργοδοτούμενου αλλά και την μη καταβολή του μισθού, συμπεριφορά η οποία βάσει του νόμου αποτελεί ποινικό αδίκημα. Αδικήματα τα οποία διερευνώνται από Επιθεωρητές από το υπουργείο Εργασίας και διώκονται με ποινικές υποθέσεις από το Τμήμα Εργασιακών Σχέσεων.
 
Ο περί Προστασιας των Μισθων Νόμος του 2007 (Ν.35(Ι)/2007, όπως τροποποιήθηκε με το Ν.200(Ι)/2012) καθορίζει, στο άρθρο 2 αυτού, συγκεκριμένο νόημα των όρων «εργοδοτούμενος» και «μισθός». 
 
>>”Εργοδοτούμενος” σημαίνει πρόσωπο που εργάζεται για άλλο πρόσωπο, είτε δυνάμει σύμβασης εργασιας ή μαθητείας, είτε κάτω από τέτοιες περιστάσεις, από τις οποίες μπορεί να συναχθεί η ύπαρξη σχέσης εργοδότη εργοδοτούμενου και ο όρος “εργοδότης” θα ερμηνεύεται ανάλογα και θα περιλαμβάνει την Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας
 
>>«Μισθός» σημαίνει κάθε χρηματική αντιμισθία που προκύπτει από απασχόληση εργοδοτούμενου και κάθε κέρδος από τέτοια απασχόληση που είναι δεκτικό χρηματικής αποτίμησης, και περιλαμβάνει τις εισφορές ταμείων προνοίας, καθώς επίσης και την εισφορά που πρέπει να καταβάλλεται στο Κεντρικό Ταμείο Αδειών, το οποίο ιδρύθηκε δυνάμει του περί Ετήσιων Αδειών μετ’ Απολαβών Νόμου και δεν περιλαμβάνει έκτακτες προμήθειες ή κατά χάριν (ex- gratia) πληρωμές•

Σημαντικό να λεχθεί ότι ο όρος «πρόσωπο» στον νόμο συμπεριλαμβάνει φυσικό και νομικό πρόσωπο, τα οποία υπάρχουν ως εργοδότες στις πλείστες των περιπτώσεων και εξετάζονται μαζί κατά την έρευνα μιας καταγγελίας και στο τέλος συμπεριλαμβάνονται μαζί στο κατηγορητήριο βάσει σχετικών διατάξεων του Ποινικού Κώδικα. Για στοιχειοθέτηση της συνεργίας όπως φαίνεται από τη νομολογία των Δικαστηρίων στην Κύπρο, απαιτεί μαρτυρία γνώσης κατά τον ουσιώδη χρόνο τουλάχιστον των αναγκαίων στοιχείων που συνιστούν το αδίκημα.   

Τα αδικήματα τα οποία συμπεριλαμβάνονται στα εν λόγω άρθρα της νομοθεσίας όπως η παράλειψη πληρωμής μισθού αποτελούν, και πάλι όπως εντοπίζεται στη νομολογία των Δικαστηρίων της Κύπρου, αδικήματα αυστηρής ευθύνης και συνεπώς δεν επιβάλλεται να υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο ένοχης διάνοιας (men’s rea). Η πράξη ή απουσία της πράξης είναι αρκετή για την απόδειξη του αδικήματος. Μάλιστα η συγκεκριμένη νομοθεσία βάσει σχετικού άρθρου της, αντιστρέφει το βάρος απόδειξης και απαιτεί από τον εργοδότη να αποδείξει την καταβολή του μισθού. 

Ο νόμος περαιτέρω και επιπρόσθετα επιβάλλει τη συνεργασία των εργοδοτών με τις απαιτήσεις των Επιθεωρητών κατά τη διερεύνηση παραπόνων, απουσία της οποίας αποτελεί και πάλι ποινικό αδικήματα για τους εργοδότες. 

Κλείνοντας ο νόμος πέραν των ποινών που προνοεί για τα ποινικά αδικήματα όπως αυτά έχουν συνοπτικά αναφερθεί πιο πάνω, επιτρέπει στο εκδικάζων Δικαστήριο να διατάξει τους εργοδότες, αφού αυτοί κριθούν ένοχοι, να πληρώσουν όλα τα ποσά τα οποία κατηγορούνταν ότι όφειλαν να πληρώσουν στους εργοδοτούμενους. 

Πρόσφατα νομολογιακό παράδειγμα πρωτόδικα Δικαστήρια – 
Διευθυντή Τμήματος Εργασιακών Σχέσεων ν. 1. S.G.Public Limited 2. ΧΧΧ ΨΑΡΑ, 5154/15, (04/07/19).

Πρόσφατα νομολογικό παράδειγμα από ανώτατο Δικαστήριο – 
Ε. Π. ν. Διευθυντή Τμήματος Εργασιακών Σχέσεων, 130/2016 και 216/2016, (18/04/18).