Πώς κατάντησαν έτσι! Χαμένοι εντελώς ανάμεσα στο ναυάγιο της πολιτικής τους και στις υποσχέσεις που μας μοίραζαν μέχρι πρόσφατα, ότι έφερναν τη λύση από μέρα σε μέρα. Κι ούτε που το κατανοούν. Ούτε που περνά από το μυαλό τους ότι είναι η δική τους πολιτική, η πολιτική του λεγόμενου ενδοτικού μετώπου, η πολιτική του σουρεαλισμού και της αυταπάτης, που μας οδήγησε στα χείριστα αδιέξοδα. Αντί να απολογούνται κατηγορούν εμάς γιατί επιμένουμε να λέμε πως για τη μη λύση του Κυπριακού, όπως και για την εισβολή της στην ΑΟΖ, την απόλυτη ευθύνη την έχει η Τουρκία και όχι ο Αναστασιάδης ή ο Χριστοδουλίδης. Νομίζουν πως μας χτύπησε αίφνης κανένας κινέζικος ιός όσους ασκούσαμε κριτική στον Νίκο Αναστασιάδη (τότε που τους έστελνε τους απόρρητους φακέλους για να τους πείσει ότι παραμένει ο Νίκος που ήξεραν) και ξαφνικά τον υπερασπιζόμαστε. Καημένοι. Δεν υπερασπιζόμαστε κανέναν. Ούτε εμπιστευόμαστε κανέναν. Προπάντων, κανέναν από όσους εσείς αναδείξατε ως ινδάλματα του ψευδορεαλισμού για να κρύβετε τις ουτοπίες σας μέσα στα φανταχτερα πολιτικά κοστούμια τους. Αλλά, δεν θα απαλλάξουμε και την ένοχη Τουρκία, δεν θα καλλωπίσουμε την ιμπεριαλιστική ληστρική συμπεριφορά της, όπως κάνετε εσείς, επειδή δεν έχετε απαντήσεις στα αδιέξοδα που μας φέρατε.
Στο Κραν Μοντάνα, λένε, θα μπορούσαμε να λύσουμε το Κυπριακό και φταίει ο απορριπτικός Αναστασιάδης που δεν το λύσαμε. Φυσικά και θα μπορούσαμε. Αρκεί να δεχόταν όλους τους παραλογισμούς του Τσαβούσογλου. Αρκεί να δεχόταν να είναι η Κύπρος όμηρος της Τουρκίας στους αιώνες των αιώνων. Αρκεί να δεχόταν αντί «κανονικού κράτους», που μας υποσχόταν η πολιτική σας, ένα κράτος προτεκτοράτο. Ξεχάσαμε κιόλας τον Τσαβούσογλου, που μπροστά στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ έλεγε πως «μηδέν εγγυήσεις και μηδέν στρατεύματα είναι όνειρο»; Ξεχάσαμε τα βέτο και την εκ περιτροπής προεδρία; Τους έποικους; Τα δισεκατομμύρια χρωστούμενα του ψευδοκράτους στην Άγκυρα; Ξεχάσαμε ότι σχεδόν όλα τα δέχτηκε ο Αναστασιάδης, αλλά ζητούσε μόνο μερικά θετικά στοιχεία, όπως μια δέσμευση ότι σε κάποια τέρμινα θα λήξουν οι εγγυήσεις και τα στρατεύματα ή ότι δεν είναι ανάγκη να υπάρχει δικαίωμα βέτο ακόμα και στην Ελεγκτική Υπηρεσία, για να μπορέσει να πείσει τους Ελληνοκύπριους; Ούτε καν αυτός, ο νέος πατριάρχης τού (δήθεν) ρεαλισμού δεν μπορούσε να δεχτεί όσα του ζητούσαν. Αυτό κι αν είναι η κατάρρευση των ψευδαισθήσεων. Αλλά, πού να το αντιληφθούν όσοι είναι πανέτοιμοι να ζήσουν σε μια χώρα ενταγμένη στη νεο-οθωμανική αυτοκρατορία.
Μας λένε τώρα (ξανά από την αρχή) ότι πρέπει να λύσουμε το Κυπριακό στη βάση της ΔΔΟ αλλιώς χανόμαστε. Ας το λύσουμε. Ποιος μας εμποδίζει; Ο Αναστασιάδης κι ο Χριστοδουλίδης; Λες κι έχουν στα χέρια τους τη λύση ΔΔΟ, την έχουν συμφωνήσει με την Άγκυρα, και το εμπόδιο είναι οι Ελληνοκύπριοι απορριπτικοί που δεν θέλουν τη ΔΔΟ. Εδώ, με δύο κυβερνήσεις του «ενδοτικού μετώπου» τα τελευταία δώδεκα χρόνια, με έναν Ταλάτ κι έναν Ακιντζί στα κατεχόμενα και δεν έχουμε καν συνομιλίες επί δύο χρόνια, διότι έτσι θέλει η Άγκυρα, και φταίνε όσοι Ελληνοκύπριοι δεν θέλουν ΔΔΟ; Μα, επιτέλους, επικοινωνεί ο εγκέφαλός τους με την πραγματικότητα;

Υ.Γ.: Η Βρετανία, σε συνεργασία με την Ελίζαμπεθ Σπέχαρ, ετοιμάζουν νέες περιπέτειες. Στην έκθεση για την ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ βάζουν αναφορές που παραπέμπουν σε αναβάθμιση του ψευδοκράτους και υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δήθεν για να προωθήσουν τη λογική συνεργασίας δυο Διοικήσεων στο νησί. Όπως απαιτεί η Άγκυρα από καιρό, όπως ακόμα και ο Τατάρ το λέει τις τελευταίες μέρες: «Τα Ηνωμένα Έθνη πρέπει να υπογράψουν χωριστή συμφωνία για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ και με την τ/κ πλευρά». Αλλά, εμείς δεν πρέπει να υπενθυμίζουμε ότι η μόνη νόμιμη διοίκηση στο νησί είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, διότι προκαλούμε εντάσεις. Ούτε πρέπει να πάρουμε μέτρα κατά της Βρετανίας διότι δεν μπορούμε να ανοίγουμε μέτωπα. Να κάτσουμε στα βραστά μας και να περιμένουμε να δούμε τι θα γράψει η μοίρα μας.

[email protected]