Όταν η μπακαλική επιστήμη καθορίζει την ιατρική πράξη.                                            

Είναι λογικό το Σύστημα Υγείας του τόπου, το οποίο έχει αποκλειστικό έργο του να καλύπτει τις ανάγκες των πολιτών στον τομέα αυτόν, να αντιμετωπίζεται με όρους λογιστικής, ή μάλλον μπακαλικής: Τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι, πόσο το λαδόξιδο, κ. Χατζηπαντέλα μας; Αλλά ο υπουργός Υγείας, ως λογιστής ο ίδιος, κάνει αυτό που γνωρίζει καλύτερα: Βλέπει την Υγεία κυρίως σαν πρόβλημα στα βιβλία του και προσπαθεί να το διευθετήσει σύμφωνα με το γνωστικό του αντικείμενο. Δεν υποτιμώ τον ρόλο των λογιστών, όμως οι ιατρικές πράξεις δεν αποτιμώνται ποσοτικά αλλά ποιοτικά.

Ο ΟΑΥ μετρά το κόστος τους σαν να πρόκειται για λαδόξιδο, βάζοντας περιορισμούς στον αριθμό τους ως κριτήριο για την αναγκαιότητά τους. Λογικό, εφόσον η πλειοψηφία στο ΔΣ του Οργανισμού είναι μέλη της κυβέρνησης και των εργοδοτικών οργανώσεων. Στους τελευταίους ανήκει και ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου κ. Αγαθαγγέλου, ο οποίος διορίστηκε πρόσφατα ξεσηκώνοντας αντιδράσεις, αφού εκπροσωπεί συγχρόνως… τους βιομηχάνους μαζί με τους γιατρούς του ΓΕΣΥ, παρόλο που ο ίδιος δεν ανήκει σ’ αυτό και το έχει πολεμήσει από την αρχή. Η μπακαλική ως επιστήμη που συναγωνίζεται (ή αντιστρατεύεται;) την ιατρική…

Τι γίνεται, λοιπόν, κ. Χατζηπαντέλα, εκείνο το Εθνικό Κέντρο Κλινικής Τεκμηρίωσης, το οποίο θα ελέγχει την ιατρική πράξη στο ΓΕΣΥ; Όπως μας θυμίζει σε άρθρο του ο καρδιολόγος Λάκης Κ. Αναστασιάδης («Φ» 19/07/2022), η συντονιστική επιτροπή που διορίστηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο για τη σύστασή του εδώ και πάνω από έναν χρόνο, δεν μπορεί να πιάσει δουλειά ακόμα. Όπως επισημαίνει ο δρ Αναστασιάδης, έχει «πρόεδρο ακαδημαϊκό γιατρό και μέλη εκπροσώπους από το υπουργείο Υγείας, τις ιατρικές υπηρεσίες, τους ασθενείς και τον ΠΙΣ, με παρατηρητές εκπροσώπους των ιατρικών σχολών της Κύπρου. Ο ΠΙΣ δεν έχει ακόμα διορίσει τον εκπρόσωπο του! Αποτέλεσμα, να χρησιμοποιείται η καθυστέρηση αυτή ως άλλοθι στην ολοκλήρωση της διαδικασίας δημιουργίας του ουσιώδους αυτού φορέα». Αλλά άμα ο πρόεδρος του ΠΙΣ εκπροσωπεί τους βιομηχάνους, πώς θα διορίσει γιατρό εκπρόσωπο του Συλλόγου; Δεν υπάρχουν (;) πολλοί γιατροί-λογιστές για να διαλέξει…

Με αυτά και με τ’ άλλα, αντί για έλεγχο της ιατρικής πράξης –αν εφαρμόζεται σωστά η ιατρική, δηλαδή– ο ΟΑΥ και ο υπουργός Υγείας προτιμούν να ελέγχουν τον αριθμό τους, βάζοντας μηνιαίο quota σε παραπομπές, αναλύσεις και άλλες εξετάσεις, αδιαφορώντας αν είναι απαραίτητες ή όχι, και κόβουν χρήματα από την αμοιβή του γιατρού που τις ξεπερνά. Βάζουν περιορισμούς στον αριθμό επισκέψεων ενός ασθενούς στον προσωπικό γιατρό του. Αν τύχει να αρρωστήσει περισσότερες φορές, θα του επιβάλλεται η «ποινή» της συμπληρωμής. Και ο Ιατρικός Σύλλογος, ως άλλος λογιστής, ανέχεται αυτή την κατάσταση επιτρέποντας έτσι να δημιουργούνται υπόνοιες περί συμφερόντων. Ο πρόεδρος του οποίου θα είναι στον ΟΑΥ με δύο «καπέλα»: Του εκπροσώπου των γιατρών του ΓΕΣΥ (στο οποίο δεν συμμετέχει), ενώ θα διαβουλεύεται μαζί τους ως μέλος του ΔΣ του Οργανισμού, με αποφάσεις του οποίου ενδεχομένως να διαφωνούν οι γιατροί – με άλλες οι εντός και άλλες οι εκτός. Φανταστείτε το ενδεχόμενο, ως πρόεδρος του ΠΙΣ, να κηρύξει απεργία των γιατρών του ΓΕΣΥ ενάντια σε δυσμενείς γι’ αυτούς αποφάσεις του ΔΣ του ΟΑΥ στο οποίο συμμετέχει, οι οποίες ευνοούν τους εκτός ΓΕΣΥ γιατρούς στους οποίους ανήκει και ο ίδιος…

Εν μέσω του κακού χαμού, λοιπόν, για όλα αυτά που υπονομεύουν τον τομέα της Υγείας, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο βάζει τα πράγματα στη θέση τους: Με ανακοίνωσή του χαιρετίζει τον διορισμό του κ. Αγαθαγγέλου στο ΔΣ του ΟΑΥ, τονίζοντας ότι αυτός εκπροσωπεί «το ΚΕΒΕ και μόνο το ΚΕΒΕ», ενώ «με τον επαγγελματισμό και την επιστημοσύνη του θα προσφέρει τα μέγιστα εις την διόρθωση των κακώς εχόντων στο ΓΕΣΥ και ότι θα εργαστεί για την εύρυθμη λειτουργία αυτού του σημαντικού κεκτημένου της κοινωνίας». Του… ιατροβιομηχανικού, δηλαδή. Καταλάβατε;

[email protected]