Μπαίνω σπίτι και βλέπω τη σύζυγο αναστατωμένη. Τι έγινε, λέω. Δεν ξέρω αν θα γελάσω ή να κλάψω, απαντάει. Πήγα τη μάνα μου στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις.
Μας έβαζαν έναν-έναν στο κτήριο, με αποτέλεσμα να στέκεται -δεν έχει καθίσματα έξω- για 40 λεπτά μέσα στον ήλιο 82 χρονών γυναίκα με θέματα υγείας. Όταν ήρθε η σειρά μας, μετά τις πληροφορίες, μας έστειλαν σε ένα τηλέφωνο τύπου 1980 για να πάρουμε το αρμόδιο πρόσωπο να μας εξυπηρετήσει. Δεν κάνω πλάκα. Για να μπει το επόμενο καημένο άτομο στο κτήριο έπρεπε να τελειώσουμε το δικό μας τηλεφώνημα που κράτησε ώρα. Κύριε Ελέησον, λέει, ανάμεσα στο γελόκλαμα.
ΓΑΓΚΑΣ
