Μοιάζει να τελεί σε πλήρη σύγχυση η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. 

Μια από τις σημαντικότερες παρεμβάσεις στην ενέργεια ήταν η δημόσια κριτική του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την πρόεδρό της. Τους κατηγόρησε ότι έχουν καθυστερήσει να παρουσιάσουν προτάσεις για τη συγκράτηση των τιμών, παρ’ ότι η ευρωπαϊκή ενεργειακή κρίση ξέσπασε από τα τέλη του 2021, όταν έγιναν τα πρώτα βήματα «κανονικοποίησης» μετά την αρρυθμία που προκάλεσε η πανδημία. Κι ακόμα και σήμερα, ένα βήμα από έναν χειμώνα που τρομάζει όλους, η φον ντερ Λάιεν δεν έχει κάτι συγκεκριμένο να πει.

Προσπαθώντας να αντιληφθεί κανείς τι έχουν στο μυαλό τους τα μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καταλήγει σε τρεις επιλογές που συζητούνται, που τουλάχιστο οι δύο απλά οδηγούν σε κρατική επιδότηση των τεράστιων τιμών, χωρίς να είναι βέβαιο ότι οι μεγαλοπαραγωγοί ενέργειας θα στερηθούν όλων των απίστευτων υπερκερδών τους, αλλά και χωρίς να διασφαλίζεται η οριζόντια ανακούφιση των καταναλωτών ρεύματος, αντί της ανεπαρκέστατης «στοχευμένης στήριξης». Αφού όλοι γονατίζουν μπροστά στις πρωτοφανείς τιμές, γιατί να μην ανακουφίζονται όλοι;

Η Κομισιόν φέρεται να συζητά την επιβολή ορίου στην τιμή αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας από τους παραγωγούς. Η αγορά θα καθορίζει ανενόχλητη τις τιμές, αλλά οι παραγωγοί θα εισπράττουν τιμή ανάλογα με το όριο (πλαφόν) που θα θέσουν τα κράτη, στην οποία θα συνυπολογίζεται και το αποδεκτό κέρδος τους. Τα λεφτά που θα «κατακρατούνται» (και θα τα πληρώνουν οι καταναλωτές) θα προορίζονται για… ανακούφιση καταναλωτών ή και για στήριξη της πράσινης μετάβασης. Παραλλαγή αυτής της πρότασης είναι η -δικαιότερη- επιβολή πλαφόν ανά τεχνολογία. Δηλαδή, άλλο πλαφόν για την τιμή που παράγεται από ΑΠΕ ή πυρηνική ενέργεια και άλλο πλαφόν για την τιμή παραγωγής από το φυσικό αέριο, που είναι κατά πολύ ακριβότερο.

Μια δεύτερη επιλογή, είναι η επιβολή πλαφόν στην τιμή εισαγωγής φυσικού αερίου. Και αυτή η πρόταση ενσωματώνει δύο επιλογές: Η μία οδηγεί σε μετωπική σύγκρουση με τη Ρωσία, καθώς η επιβολή πλαφόν στην τιμή που θα πωλεί η Gazprom πιθανότατα θα οδηγήσει σε πάγωμα πωλήσεων και σε τεράστια αναταραχή. Η δεύτερη επιλογή προβλέπει ότι τη διαφορά μεταξύ της τιμής του φυσικού αερίου όπως θα καθορίζεται από τις «αγορές» και του πλαφόν στην τιμή εισαγωγής, θα την πληρώνουν τα κράτη.

Και μια τρίτη επιλογή, που φαίνεται η λογικότερη αλλά συγκεντρώνει τις λιγότερες πιθανότητες, προβλέπει την πλήρη αποσύνδεση της τιμής παραγωγής ηλεκτρισμού από το αέριο και της τιμής παραγωγής από ΑΠΕ, ώστε οι καταναλωτές να μην αγοράζουν με τεράστιο «φέσι» το ρεύμα από ΑΠΕ, που είναι πολύ φθηνότερο από αυτό του φυσικού αερίου.