Από τη στιγμή που εισέβαλε η Ρωσία στην Ουκρανία διαπράττονται εγκλήματα. Στην πορεία διαπράχθηκαν εγκλήματα και από τις δύο πλευρές αλλά την κύρια ευθύνη έχει η χώρα που εισέβαλε. Τις τελευταίες μέρες και μετά τις εικόνες που προβλήθηκαν με νεκρούς στους δρόμους πόλεων της Ουκρανίας καταγγέλλονται εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ειρήνης, κατά της ανθρωπότητας κ.ο.κ. Αν δεχθούμε πως όσα μεταδίδονται ευσταθούν 100%, το ερώτημα είναι «πώς προσάγονται ενώπιον της Δικαιοσύνης όσοι διέπραξαν τα εγκλήματα και οι ηθικοί αυτουργοί». Για παράδειγμα, για να καταδικαστεί ο Πρόεδρος της Ρωσίας πρέπει να εκδοθεί εναντίον του ένταλμα σύλληψης και να αποδειχθεί ότι ήταν γνώστης των εγκλημάτων και ότι έδωσε και οδηγίες να διαπραχθούν αυτά. Με λίγα λόγια, το εγχείρημα είναι σχεδόν αδύνατο, ειδικά αν ληφθεί υπόψιν πως μιλάμε για τον Πρόεδρο μιας χώρας με την ισχύ της Ρωσίας. Αλλά κι εμάς εδώ στην Κύπρο τι συνέβη κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής; Διαπράχθηκαν δολοφονίες, βιασμοί, βασανισμοί και σχεδόν 50 χρόνια μετά ακόμη ψάχνουμε αγνοούμενους σε σκυβαλότοπους και σε άλλα σημεία, στα οποία ο τουρκικός στρατός δεν επιτρέπει την πρόσβαση. Και κάποιους τους είχαν ξεθάψει από τα σημεία εκτέλεσης και τους έθαψαν αλλού. Και ο Πρόεδρος της χώρας που εισέβαλε στην Κύπρο παρουσιάζεται ως ο επικεφαλής των ηγετών του κόσμου που σκίζονται για να σταματήσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αυτός είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε.
ΒΑΣ ΒΑΣ
