Την Πέμπτη το απόγευμα, σε μια μαραθώνια συνέντευξη διάρκειας 2 ωρών, ο Πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν ανέπτυξε τους στόχους της Γαλλικής Προεδρίας στην ΕΕ, για το εξάμηνο που ξεκινά την 1η Ιανουαρίου 2022.
Σαν πρώτη προτεραιότητα έθεσε τη μεταμόρφωση της Ευρώπης σε δύναμη “ισχυρή στον κόσμο”. Μέσω πολύ μεγαλύτερης ενοποίησης στην εξωτερική και την αμυντική πολιτική, με στόχους αφενός η εικόνα προς το εξωτερικό να είναι αυτή της πραγματικής Ένωσης κρατών και αφετέρου την προάσπιση των κοινών εξωτερικών συνόρων της ΕΕ στο εσωτερικό. Η ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Δύναμης Ταχείας Ανάπτυξης και η ενίσχυση των γαλλικών στρατιωτικών δυνάμεων που μάχονται τους τζιχαντιστές στο Σαχέλ, με ευρωπαϊκές, είναι προφανώς εκ των ουκ άνευ για την επίτευξη αυτού του στόχου. Στο ίδιο επίπεδο, από πλευράς σημασίας, θα πρέπει να τοποθετηθούν επίσης η κατάσταση στα Πολωνολευκορωσικά σύνορα (εάν λεγόμουν Λουκασένκο θα ανησυχούσα σφόδρα) και τα προβλήματα λαθρομετανάστευσης, σε όλη την Ένωση. Στο πλαίσιο αυτού του στόχου έχουν συμφωνηθεί βιντεοκλήσεις με τους ηγέτες Ρωσίας και Ουκρανίας, Πούτιν και Ζελένσκι, για την επόμενη εβδομάδα.
Στο πλαίσιο αυτής της δράσης/προτεραιότητας/στόχου του “Γαλλικού εξαμήνου”, τοποθέτησε και την επανάκαμψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Βαλκάνια, ως επενδυτή-πορθητή!
Ως δεύτερο στόχο του για αυτούς τους έξι μήνες, έθεσε την επίτευξη σημαντικών ρυθμών ανάπτυξης για το σύνολο της ΕΕ γενικά αλλά και την Ευρωζώνη ειδικά. Με κυριότερο “εργαλείο” για την επίτευξη αυτού του σκοπού τη ριζική αναμόρφωση του πλαισίου δημοσιονομικής λειτουργίας των κρατών μελών, που γνωρίζουμε ως Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Ένας στόχος που και δίκαιος είναι και εφικτός. Το Stability and Growth Pact σχεδιάστηκε με τη λογική και τα επικρατούντα στην παγκόσμια οικονομία τη δεκαετία του ’90.
Σήμερα μοιάζει σαν μία πανέμορφη Lamborghini Miura, που προσπαθεί μάταια να ανταγωνιστεί την υπέροχη σύγχρονή αδελφή της, Aventador! Θα τα καταφέρει να συμβαδίσει μαζί της για λίγα… μέτρα. Και ύστερα ο οδηγός της θα χρειάζεται… συνεργείο και κιάλια!
Οι start-ups και ο κοινός φόρος
Τρίτος μεγάλος στόχος του Εμμανουέλ Μακρόν για την Ευρώπη, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε, είναι η μετατροπή της Ένωσης σε “ψηφιακή δύναμη”, μέσω χρηματοδότησης start-ups (όχι, δεν λέγονται “νεοφυείς”, δεν είναι… φασολάκια που πετούν βλαστούς!) και την υλοποίηση του περιβόητου κοινού φόρου για τις ψηφιακές πολυεθνικές. Υπενθύμισε μάλιστα ότι, από τις δέκα κορυφαίες εταιρίες του κόσμου, οι οκτώ ανήκουν στον τεχνολογικό τομέα, ενώ καμία δεν είναι ευρωπαϊκή!
Θα πρέπει να συμφωνήσουμε μαζί με τον οραματιστή Γάλλο Πρόεδρο, αλλά σε αυτόν τον στόχο θα τα βρει μπαστούνια. Και όχι τίποτε μικρά και… διαχειρίσιμα. Κανονικά παλούκια!
Οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, η Ιαπωνία και οι υπόλοιπες (πραγματικές) ψηφιακές δυνάμεις έχουν προχωρήσει πολύ μπροστά. Τόσο πολύ που, όχι σ’ έξι μήνες δεν πρόκειται η Ευρώπη να βρεθεί στο επίπεδό τους, αλλά ούτε σε έξι χρόνια! Μην πω και περισσότερο!
Αλλά η όποια πρόοδος σημειωθεί όσο υπάρχει καιρός, είναι σίγουρα θετική κίνηση. Αρκεί να τεθεί σε σωστές βάσεις. Και οι start-ups με… κρατική χρηματοδότηση, δεν ανήκουν σε αυτές. Η Ευρώπη έχει ήδη σημαντικότατο δυναμικό στις νέες τεχνολογίες, αλλά το τελευταίο που αυτό το δυναμικό χρειάζεται από τα κράτη, είναι κεφάλαια. Αυτά τα έχει αναλάβει με αξιοκρατία και αποτελεσματικότητα ο ιδιωτικός τομέας εδώ και πολύ καιρό. Είναι κάτι που το κάνει με εξαιρετική επιτυχία.
Εκείνα που λείπουν είναι άλλα. Π.χ. κατηρτισμένο προσωπικό με υψηλές εξειδικεύσεις σε πολύ συγκεκριμένους τομείς. Αλλά αυτό δεν είναι ένας στόχος που μπορεί να επιτευχθεί μέσα σε έξι μήνες και κάνοντας μερικά τηλέφωνα σε κάποιους φίλους με βαθιές τσέπες…
Στους άλλους δύο στόχους, ο Πρόεδρος Μακρόν δεν θα συναντήσει ιδιαίτερες δυσκολίες. Η νέα γερμανική κυβέρνηση ουσιαστικά συμφωνεί πλήρως και στους 2, ενώ οι σχέσεις του Γάλλου ηγέτη με τον νέο Γερμανό Καγκελάριο Σόλτς, είναι κάτι περισσότερο από καλές. Ο ιθύνων νους της αμοιβαιοποίησης του ευρωπαϊκού χρέους για τη δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης, την υλοποίησε, στηριγμένος στο σκεπτικό και τις προτάσεις Μακρόν…
Ταυτόχρονα, ο Μάριο Ντράγκι παραμένει ακλόνητος κυρίαρχος στην ιταλική πολιτική σκηνή και πιστεύει στους στόχους Μακρόν, πιο πολύ και από τον ίδιο τον… Μακρόν! Ενώ στην τέταρτη σε μέγεθος ευρωπαϊκή οικονομία, ο σοσιαλιστής Πέδρο Σάντσεθ, όταν δεν ασχολείται με το πώς θα παραμείνει στην εξουσία η κυβέρνηση μειοψηφίας της οποία ηγείται, θα ακολουθεί τα βήματα του “συντρόφου Όλαφ”.
Μοναδικοί “θύλακες αντίστασης” στα Γαλλογερμανικά σχέδια οι Ολλανδοί του Μαρκ Ρούτε και οι υπόλοιποι “Βόρειοι”. Υπολογίσιμοι αντίπαλοι, αλλά χωρίς το απαραίτητο εκτόπισμα για να εμποδίσουν τα σχέδια ενός άξονα Παρισιού-Βερολίνου-Ρώμης-Μαδρίτης (και Αθήνας και Βρυξελλών και Λισαβώνας κ.ά.).
Επί της ουσίας, το μοναδικό πραγματικό εμπόδιο στα σχέδια Μακρόν βρίσκεται στο εσωτερικό της Γαλλίας και λέγεται “προεδρικές εκλογές”. Διεξάγονται τον Απρίλιο του 2022 (10 και 24), μόλις δύο μήνες πριν την ολοκλήρωση της Γαλλικής Προεδρίας στην ΕΕ. Μέχρι να πραγματοποιηθούν και να κερδηθούν από τον Εμμανουέλ Μακρόν, το μόνο που μπορεί αυτός να κάνει είναι να… οραματίζεται. Εάν το βράδυ της 24ης Απριλίου δεν είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, όποιον στόχο από τους παραπάνω και εάν έχει επιτύχει, θα παραμείνει στα χαρτιά. Στην καλύτερη των περιπτώσεων. Διότι μπορεί και να “γκρεμιστεί” από τον διάδοχό του.
Στην πολιτική, βλέπετε, κανείς δεν συμπαθεί τους χαμένους και τα έργα τους…
* Από το capital.gr, αποκλειστική συνεργασία με Φιλελεύθερο
