Η κακή διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση Αναστασιάδη πολλαπλασίασε τις αρνητικές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία. Κάποτε μας έλεγαν πως η κρίση θέλει ηγέτη, όμως 8 χρόνια διακυβέρνησης ΔΗΣΥ και των παρατρεχάμενων της, μόνο για σκάνδαλα, για δεσμεύσεις, για νέα υφυπουργεία και λιμουζίνες ακούμε.
Ως Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών έχουμε προτείνει ένα πλαίσιο μέτρων για τη βιώσιμη επανεκκίνηση της οικονομίας, που πρώτιστο μέλημα του έχει την οικονομική ανάσα στη βάση των απλών πολιτών. Βασικοί πυλώνες της πρότασής μας είναι η βιώσιμη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, η ρευστότητα στις επιχειρήσεις και η ενίσχυση της οικονομίας, η οποία να βασίζεται στην οριζόντια πράσινη ανάπτυξη.
Η ασυδοσία των τραπεζών με τις πλάτες των κυβερνώντων δεν έχει τελειωμό. Τα δάνεια έχουν καταστεί βραχνάς για τους δανειολήπτες. Νοικοκυριά μένουν χωρίς εισόδημα και χωρίς τα απαραίτητα αγαθά. Πλέον η περηφάνεια και η αξιοπρέπεια του κόσμου έχει φτάσει στα πατώματα.
Η συντριπτική πλειοψηφία των μικρών επιχειρήσεων, δεν έχει καμία δυνατότητα να επωφεληθεί από την ανοικοδόμηση και την ανασυγκρότηση της κυπριακής οικονομίας. Με τον τουρισμό να είναι ανύπαρκτος και τον Κύπριο πολίτη να ασφυκτιεί οικονομικά, δεν μπορεί να επιτευχθεί η εσωτερική κυκλική οικονομία και η εισροή ωφέλιμων οικονομικών πόρων. Η ατμομηχανή της κυπριακής οικονομίας είναι η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και πρέπει άμεσα να ενισχυθεί και να εξελιχθεί, ώστε να σταθεί στα πόδια της ξανά. Τα ανεπαρκή επιδόματα που τους δόθηκαν, καθόλου ουσιαστικά ήταν για τη βιωσιμότητα τους. Ήδη από το 2012 υποφέρουν, όσες ακόμα δεν έβαλαν λουκέτο.
Με αυτά τα δεδομένα, οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε δύο πράγματα: Στην αύξηση της ανεργίας και στην κατακόρυφη μείωση των μισθών, ειδικά των χαμηλόμισθων. Πλέον, ο απλός μη ευνοούμενος πολίτης, έχει καταστεί πολίτης δεύτερης κατηγορίας και αυτό είναι μια ακόμη αποτυχία που καταγράφει η τωρινή κυβέρνηση. Η λαϊκή βάση, έχει φτάσει σε αδιέξοδα, ειδικά η νεολαία μας.
Για τη σημερινή κατάσταση και τα όσα προϋπάρχοντα προβλήματα μάς ξέβρασε η πανδημία, η ευθύνη βαραίνει την πολιτεία μας. Η πολιτεία πλέον έχει χάσει το κύριο όπλο της, την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Και είναι εδώ που μεγάλη μερίδα των συμπολιτών μας πέφτει στην παγίδα του «όλοι είναι το ίδιο». Κι όμως, δεν είναι.
Είναι και αυτοί, είμαστε όμως και εμείς, που συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε, να διεκδικούμε, να προτείνουμε εφαρμόσιμες λύσεις, να μην σκύβουμε το κεφάλι, να ζητούμε πλέον τα αυτονόητα, ένα κράτος πρόνοιας και ισονομίας.
Ο τόπος μας χρειάζεται δραστικά μέτρα, τόσο για τη βελτίωση της πραγματικής οικονομίας, όσο και για την εξάλειψη της διαφθοράς. Η όλη κατάσταση φαντάζει τραγελαφική. Η οργή του κόσμου ήδη άρχισε να εξωτερικεύεται και ο κόσμος γνωρίζει πολύ καλά τους λόγους που μας οδήγησαν μέχρι εδώ.
Ως λαός, ας κρατήσουμε αυτά που μας ενώνουν ενάντια στο αχόρταγο τραπεζοπολιτικό σύστημα και ας αφήσουμε εκτός τις μεταξύ μας αντιπαραθέσεις, ώστε να λευτερωθούμε από την μιζέρια, τα αδιέξοδα και τον στημένο κανιβαλισμό.
Γιατί, όπως έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός «αν μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει λευτεριά»…
* Υποψήφιος βουλευτής Λευκωσίας, Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών
