Το κακό είναι που έχουμε και κάμποσους που τον πιστεύουν. Και όχι τυχαίους ανθρώπους, αλλά κομματικούς αρχηγούς, πανεπιστημιακούς, αυτοανακηρυχθέντες ακτιβιστές… Κάθονται κι ακούνε τον Τσαβούσογλου με το στόμα ανοικτό. Και πιστεύουν πραγματικά ότι πήγε στο Κραν Μοντάνα για να φτάσει σε λύση. «Θέλαμε ειλικρινά ένα αποτέλεσμα», έλεγε πάλι προχτές. «Ως Τουρκία και “τδβκ” έχουμε υιοθετήσει μια εποικοδομητική στάση». Είδες; Ειλικρινά ήθελαν αποτέλεσμα, σου λέει ο άλλος. Επομένως, υπάρχουν κάποιοι άλλοι που εμπόδισαν το αποτέλεσμα κι αυτοί είναι οι Ελληνοκύπριοι. Γι΄ αυτό μας καλούν τώρα να πούμε ήμαρτον, να σπεύσουμε ακόμα και πριν από την πενταμερή, αν προλαβαίνουμε, να δώσουμε εκείνα που γλυτώσαμε μέχρι τώρα για να έχουμε και κάτι να διαπραγματευθούμε. Να τα δώσουμε για να αποδείξουμε ότι κακώς νομίζουν οι Τούρκοι ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν θέλουν να μοιραστούν τίποτε με τους Τουρκοκύπριους.
Όπως τα λέει ο Τσαβούσογλου. Ο Νίκος Αναστασιάδης «μου το εξήγησε πολύ καλά σε μια από τις συναντήσεις μας», είπε. «Δεν θέλουμε να μοιραστούμε τίποτα με τους Τ/κ, ο λαός μας δεν θέλει να μοιραστεί», του είπε δήθεν ο Αναστασιάδης. Και τον πιστεύουν. Και στήνουν πολιτικές προκαταβολικού ναιναικισμού πάνω στη φαντασίωση της εποικοδομητικής στάσης της Τουρκίας. Αν είναι δυνατό να του είπε ο Αναστασιάδης κάτι τέτοιο, όταν γνωρίζει ότι οι Τούρκοι στήνουν όλα τα σενάρια για τη διχοτομική πολιτική τους πάνω στη δαιμονοποίηση των σχέσεων των δύο κοινοτήτων, αλλά και δημιουργώντας την ψευδή εικόνα ότι είναι οι Ε/Κ που θέλουν τη διχοτόμηση και τα δύο κράτη. Επειδή δεν θέλουν να μοιραστούν τίποτε με τους Τουρκοκύπριους. Και αναπαράγουν αυτή την ηλιθιότητα και οι «δικοί μας». Πείθονται οι ίδιοι αντί να προσπαθούν να πείσουν και τους Τουρκοκύπριους ότι αυτή η τουρκική προπαγάνδα δεν είναι μόνο τους Ε/κ που βλάπτει, αλλά βλάπτει και τους Τ/κ.
Η απόλυτη αλήθεια, που σκεπάζεται κάτω από αυτές τις ανοησίες, είναι ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν θέλουν να μοιραστούν τίποτε με τους Τούρκους, με την Τουρκία, όχι με τους Τουρκοκύπριους. Αν αύριο το πρωί έφευγε η Τουρκία από την Κύπρο ουδείς Ελληνοκύπριος θα είχε ένσταση να μοιραστεί με τους Τουρκοκύπριους τα πάντα. Είτε αναλογικά, είτε ακόμα και σε βάρος της πλειοψηφίας προκειμένου να διασφαλιστεί ομαλότητα και ειρήνη και ασφάλεια. Τίποτε άλλο δεν επιθυμούν οι Ελληνοκύπριοι. Ούτε να σφετεριστούν δικαιώματα κοινοτήτων, ούτε να εκμεταλλευτούν τις μειονότητες. Είχαν βαρύτατο κόστος από τις αμαρτωλές εποχές των διενέξεων, είναι πια Ευρωπαίοι πολίτες και δεν επιστρέφουν ξανά σε περιπέτειες. Αλλά, είναι βέβαιο πως ουδείς μπορεί να τους πείσει ότι θα έχουν μέλλον αν δεχθούν να μοιραστούν τη χώρα τους με την Τουρκία. Αυτό μας καλούν να κάνουμε όσοι καλούν σε υποχωρητικότητα. Δεν θέλουν πλέον υποχωρητικότητα με την έννοια του έντιμου συμβιβασμού ή του εφικτού ή του δήθεν ρεαλισμού. Αλλά, να ανταποκριθούμε στους τουρκικούς σχεδιασμούς και να προσφέρουμε στο πιάτο την εσαεί ομηρία μας στην Άγκυρα. Διότι, λένε, δεν έχουμε άλλη επιλογή. Το λένε αλλιώς ασφαλώς. Ότι η λύση είναι η μόνη επιλογή. Η πραγματική λύση είναι όντως η μόνη επιλογή. Αλλά, αν μιλάμε για την τουρκική λύση ασφαλώς και δεν είναι επιλογή. Είναι αυτοκτονία.
«Ποια είναι η άλλη επιλογή;», ρωτούσε χθες ο Άντρος Κυπριανού. «Εάν δεν λύσουμε το Κυπριακό θα πάμε στην οριστική διχοτόμηση που σημαίνει ότι θα έχουμε την Τουρκία μόνιμα και διά παντός. Θα έχουμε 180 χλμ σύνορα με την Τουρκία. Είναι αυτό που θέλουμε; Είναι αυτή την τύχη που επιφυλάσσουμε στη χώρα και στα παιδιά μας;». Σωστές επισημάνσεις και ερωτήματα που απασχολούν όλους. Τι εννοούν, όμως, όσοι μας λένε τι θα γίνει εάν δεν λύσουμε το Κυπριακό; Υπάρχει η λύση σε καμιά υπεραγορά και μπορούμε να πάμε να την πάρουμε; Γιατί δεν μας λένε πρώτα πώς μπορούμε να το λύσουμε. Είναι στο χέρι μας; Υπάρχει καμιά πιθανότητα να το λύσουμε μόνοι μας; Ή ακόμα και μόνο με τους Τ/κ; Ας μας υποδείξουν με ποιο τρόπο θα ξεπεράσουμε την τουρκική αδιαλλαξία, που θέλει την Κύπρο τουρκική επαρχία, χωρίς να την δεχθούμε ως «αδήριτη ανάγκη». Θεωρίες και παχιά λόγια όλοι μπορούμε να λέμε.
