Για να πάρουν απαντήσεις από 1400 άτομα τηλεφώνησαν σε 14,000 ανθρώπους. Αυτό κατέγραψε η IMR στη δημοσκόπηση που έκαμε για λογαριασμό του ΡΙΚ από τις 8 μέχρι τις 20 Μαρτίου και προβλήθηκε την Πέμπτη το βράδυ. Τόσο πολύ αποστρέφουν οι πολίτες το βλέμμα τους από την εξουσία που τους έφερε στη σημερινή κατάντια, σε κάθε δέκα σπίτια να βρίσκουν ένα πολίτη πρόθυμο να απαντήσει τις ερωτήσεις των δημοσκόπων, με το αποτέλεσμα να είναι ενδεικτικό.
Το 68% του κόσμου να υποστηρίζει ότι η χώρα βρίσκεται σε λάθος πορεία, με το μέγιστο των προβλημάτων να είναι η διαφθορά η οποία παρουσιάζεται σημαντικότερο κακό (28%) κι από αυτή την πανδημία (26%), και με το 72% να είναι δυσαρεστημένο με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το τρίγωνο αυτό των πολιτικών Βερμούδων για τον Νίκο Αναστασιάδη, αναδύθηκε στην επιφάνεια του «αρχιπελάγους» Κυπριακή Δημοκρατία, εν μέσω της καταιγίδας «χρυσά διαβατήρια», με αποκορύφωμα τις αποκαλύψεις του Al Jazeera, αφού τα όσα επιχειρούσαν να αποκαλύψουν κάποια κυπριακά ΜΜΕ σαρώνονταν από την κυβερνητική προπαγάνδα περί υβριδικών τάχατες επιθέσεων από ξένες δυνάμεις και συχνότερα από την Τουρκία. Επίσης η δικαιοσύνη, αποδεδειγμένα πλέον, διαπλεκόμενη και ρυμουλκούμενη δεν είναι σε θέση να προασπιστεί την αξιοπρέπεια και την ισοπολιτεία που οφείλεται από την Πολιτεία στον κάθε πολίτη και απώλεσε την κάθε έξωθεν καλή μαρτυρία. Έτσι όταν οι θεσμοί χωλαίνουν σε βαθμό κακουργήματος, τότε οι πολίτες αναζητούν διεξόδους.
Από τα αποτελέσματα της μέτρησης της κοινής γνώμης στη δημοσκόπηση του ΡΙΚ προκύπτει ένα συμπέρασμα. Οι βουλευτικές εκλογές του προσεχούς Μαΐου θα είναι οι τελευταίες σε 60 χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας, κατά τα οποία η διαχείριση της εξουσίας μετεξελίχθηκε σε ένα σύστημα διαπλοκής και συνακόλουθα σε ένα πολιτικό τοπίο διαφθοράς χωρίς οι πληβείοι της χώρας τούτης να ελπίζουν σε οτιδήποτε άλλο παρά στο ότι θα τους δοθεί ίσως η ευκαιρία να έχουν κάποτε και οι ίδιοι την ευκαιρία να γευτούν έστω μερικές σταγόνες από το μέλι της εξουσίας. Η δημοσκόπηση δείχνει ΔΗΣΥ με 19%, ΑΚΕΛ με 17%, ΔΗΚΟ με 10,5%, Οικολόγους με 6%, Ανεξάρτητους της Θεολόγου με το Κίνημα Κυνηγών με 5%, ΕΛΑΜ με 4,5 %, ΕΔΕΚ που απορρόφησε τη Συμμαχία με 4%, ΔΗΠΑ με 3%, Αλληλεγγύη με 1,5% και στο παθητικό της τον Συλλούρη και με την αδιευκρίνιστη ψήφο να συμποσούται στο 27%. Έτσι κατά την εκτίμηση μου το εκλογικό αποτέλεσμα του Μάη θα αναδείξει μια «μεταβατική» Βουλή στην οποία θα μετέχουν συστημικοί βουλευτές και νέοι μη συστημικοί βουλευτές που δεν έχουν καμία σχέση με τον κομματικό σωλήνα. Θα είναι κράμα που θα προκαλέσει μεγάλες ρωγμές στα συστημικά κόμματα, οι οποίες θα τα οδηγήσουν σε κατακρήμνιση. Τόσο, που στις βουλευτικές του 2026, η τότε Βουλή δεν θα έχει την οποιαδήποτε σχέση ή και ομοιότητα με τη σημερινή, διότι εκτός των άλλων θα ακολουθήσει το ρεύμα που θα δημιουργηθεί από το κυβερνητικό σχήμα που θα προκύψει από τις προεδρικές εκλογές του 2023. Οι εκλογές που θα δώσουν τελειωτικό πλήγμα στο σημερινό σύστημα πραγμάτων, που περνά πάνω από τα όνειρα και τις προσδοκίες της νέα γενιάς. Των ανθρώπων που είτε επιστρέφοντας από τις σπουδές τους στην όμορφη αυτή πατρίδα βρίσκουν μπροστά τους ένα τείχος αναξιοκρατίας να τους φράσσει το δρόμο, είτε τα άλλα παιδιά που μπαίνουν στην αγορά εργασίας με 800 ευρώ και χωρίς κανένα δικαίωμα, για σπίτι έστω και με ενοίκιο ή να κάνουν οικογένεια και παιδιά χωρίς να μετέχουν της διαφθοράς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και είναι πολύς κόσμος, νέος κόσμος, που δηλώνει πια την παρουσία του σε μαζικές εκδηλώσεις με κόσμιο ύφος και που διδάσκει συν τοις άλλοις και ήθος με τον τρόπο ζωής του. Είναι γι’ αυτό που το 45% των εκλογέων, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, στηρίζει τις κινητοποιήσεις κάτω από το σύνθημα «Ως Δαμαί», που όπως είδαμε πρόκειται για νέο κόσμο που εμφανίστηκε θαρρείς από το πουθενά και δήλωσε ότι είναι εδώ και διεκδικεί αυτή την πατρίδα απέναντι σε ένα Αίαντα που εξαγοράσθηκε από ένα καθεστώς διαφθοράς για να προστατεύσει αυτά που θεωρεί κεκτημένα του. Στο αναπάντεχο αυτό στοιχείο που ανέδειξε η δημοσκόπηση του ΡΙΚ αντέδρασε εντονότατα ενώπιον της κάμερας- ο εκπρόσωπος του ΕΛΑΜ, ο οποίος αντέταξε το χουντικό «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», ενδεχομένως φοβούμενος ότι «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο».
Τέλος και επειδή στη στήλη μου της περασμένης Κυριακής έθετα στη δημόσια βάσανο το ερώτημα, κατά πόσον ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού δεν βλέπει που το πάει ο Αναστασιάδης και θα πάει μαζί του και με τον Τζιωνή στην όποια Πενταμερή, γνωρίζοντας τον λάκκο που θα πέσει; Καταλήγοντας ότι κάτι τέτοιο θα ήταν κρίμα, διότι θα είναι ως το ΑΚΕΛ να τσιμεντώνει τώρα και τη διχοτόμηση, μετά το «όχι» του δημοψηφίσματος του 2004, βλέπουμε ότι στη δημοσκόπηση μόνο ένα 15% του ΑΚΕΛ έχει θετική γνώμη για τα πιθανά αποτελέσματα της Πενταμερούς που προγραμματίζεται για τα τέλη Απριλίου στη Γενεύη. Μάλιστα εδώ προκύπτει κι ένα άλλο ερώτημα: Γιατί ο Νίκος Αναστασιάδης δεν πήγε σε συνομιλίες πριν τις «προεδρικές» στα Κατεχόμενα και περίμενε τρία ολόκληρα χρόνια; Μήπως για να μην του είναι εμπόδιο ο Ακιντζί; Και τώρα γιατί επιλέγει Πενταμερή πριν τις βουλευτικές; Ο Αβραάμ Λίνκολν είχε πει, ότι «η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου».
