Στο Λονδίνο, από το 2030 θα απαγορεύεται να κυκλοφορούν οχήματα με κινητήρα βενζίνης ή ντίζελ. Το ίδιο θα ισχύει και σε πολλές άλλες πόλεις του κόσμου με πρόβλημα ρύπανσης. Εμάς, βέβαια, μας ενδιαφέρει τι θα γίνει στην Κύπρο. Το 2030 δεν είναι μακριά.
Να κάνουμε μια πρόβλεψη, από το 2028 και μετά τα εισηγμένα ντίζελ και βενζίνης μεταχειρισμένα αυτοκίνητα θα αυξηθούν, αφού θα υπάρχει περίσσευμα διαθέσιμων μεταχειρισμένων στην Αγγλία που δεν θα τα θέλουν. Μήπως αυτό δεν έγινε επανειλημμένα τα τελευταία 15 χρόνια;
Για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα καμιά πολιτική, καμιά στρατηγική, κανένας σχεδιασμός. Αν και είναι πλέον ξεκάθαρο πως ο κόσμος οδηγείται σε ευρεία χρήση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Τι κάνουμε στην Κύπρο;
Με το σχέδιο επιδότησης για απόκτηση ηλεκτρικού αυτοκινήτου (με απόσυρση παλιού) να δούμε πού πάει το πράγμα. Η Κυβέρνηση, μετά από χρόνια αδράνειας, αποφάσισε να δώσει ένα σχέδιο το 2019. Κατεγράφη τρομερό ενδιαφέρον, οι πραγματικές αιτήσεις πολλές εκατοντάδες. Αντί να αυξήσει το κονδύλι που θα διέθετε για τις επιδοτήσεις, με επίκληση του Covid-19 ακύρωσε το σχέδιο.
Στο μεταξύ, οι ρύποι στις μεταφορές είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει η Κύπρος σε σχέση με τους στόχους της Ε.Ε. και πληρώνουμε αέρα λεφτά για δικαιώματα ρύπων και βιοκαύσιμα.
Είπαμε, να γίνει ένα κοινό σχέδιο που να προβλέπει από τη μια επιδότηση αγοράς ηλεκτρικού αυτοκινήτου και από την άλλη (ταυτόχρονη) επιδότηση τοποθέτησης φωτοβολταϊκών με αποθήκευση ηλεκτρισμού με σκοπό τη φόρτιση ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Έγιναν πολλές προσπάθειες αλλά ουδέποτε βγήκε ένα συνδυασμένο σχέδιο που θα εξασφάλιζε διπλό συμφέρον για να αποκτήσει κάποιος ηλεκτρικό αυτοκίνητο, αφού θα είχε ταυτόχρονα και δωρεάν καύσιμα.
Βγήκαν μετά από δύο χρόνια από την αποδοχή της ιδέας αλλά χώρια. Μάλιστα, το ένα σχέδιο αποσύρθηκε μετά και έτρεχε ο υπουργός Μεταφορών με δύο μέτρα, πρώτον, την πρόβλεψη για εγκατάσταση φορτιστών αυτοκινήτων σε δημόσιους χώρους και νέες αναπτύξεις και, δεύτερον, την τοποθέτηση φορτιστών σε δημόσιες υπηρεσίες.
Καλά μέτρα, στη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν πείθουν ως στρατηγική του κράτους. Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Στρατηγική σημαίνει πρώτα – πρώτα εφικτούς στόχους. Για παράδειγμα, η Κύπρος να έχει 20.000 ηλεκτρικά αυτοκίνητα και 60.000 υβριδικά μέχρι το 2025. Δεν υπάρχουν στόχοι, δεν υπάρχει στρατηγική, οπότε δεν υπάρχουν ούτε πολιτικές προώθησής τους. Όλα κουτουρού.
Ενας από τους τομείς μεταφορών που αναπτύσσονται ραγδαία στον τομέα της ηλεκτροκίνησης είναι αυτός των εμπορικών βαν και άλλος αυτός των λεωφορείων. Είδατε εσείς να δίνονται κίνητρα ώστε να προωθηθούν τα εμπορικά βαν με ηλεκτρικό κινητήρα, που κινούνται πολύ περισσότερο μέσα στις πόλεις και ακριβώς εκεί που υπάρχουν υψηλές συγκεντρώσεις ρύπων;
Για τα λεωφορεία είδατε τίποτα; Αν και οι παράμετροι τέθηκαν το 2020 με τους όρους των διαγωνισμών για τις νέες συμβάσεις, θα δούμε -αν δούμε- κάποια δείγματα μέχρι το 2030 κι αυτό έτσι, για να πούμε ότι έχουμε και ηλεκτρικά λεωφορεία. Ούτε όραμα ούτε στρατηγική ούτε πολιτική βούληση.
Θα μου πείτε, τι μιλάς για όραμα και στρατηγική και πολιτική για ηλεκτρικά αυτοκίνητα αφού ούτε καν για τα υβριδικά δεν υπάρχει. Τα υβριδικά θα μπορούσαν να είναι το ενδιάμεσο βήμα για την επόμενη πενταετία τουλάχιστον. Φορολογικά κίνητρα, επιδοτήσεις για αντικατάσταση ενεργοβόρων οχημάτων με υβριδικά, αισθητή μείωση τελών κυκλοφορίας κ.τ.λ.
Βέβαια, θα θεωρήσετε ότι αστειευόμαστε αν μιλήσουμε για σχεδιασμό εισαγωγής του υδρογόνου ως καύσιμο. Το ψάχνουμε το θέμα κι εκτός από ένα συγχρηματοδοτούμενο από Ε.Ε. πρόγραμμα καινοτομίας σε σχέση με το υδρογόνο στις μεταφορές, τίποτα άλλο δεν υπάρχει. Αν και, κανονικά, η Κυβέρνηση έπρεπε να βασιστεί σε αυτό το πρόγραμμα και να το ενισχύσει με την εμπορική εφαρμογή του πρώτα – πρώτα στην Κύπρο, όταν ολοκληρωθεί.
Η αγορά θα δίνει τη δική της ώθηση, όμως θα είμαστε πίσω από τον υπόλοιπο κόσμο. Θα παραμείνουμε το αποθετήριο μεταχειρισμένων της Βρετανίας.
Εκτός κι αν βρεθεί κάποιος με όραμα και κάνει μια εφικτή αλλά απαιτητική στρατηγική, με σχεδιασμό, κίνητρα και πολιτικές, που θα φέρει την αξιοποίηση των ΑΠΕ και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα μαζί, βάζοντας στόχους και ελέγχοντας ένα πρόγραμμα πενταετίας ας πούμε, για να αλλάξουμε την εικόνα.
