Βουνό ή θάλασσα; Χειμώνας ή καλοκαίρι; Το Πήλιο είναι πανέμορφο οποιαδήποτε εποχή κι αν πας. Αν και εδώ που τα λέμε τα χιονισμένα χωριά στο βουνό διαθέτουν μια μοναδική, απόλυτα μαγευτική γοητεία.
 
Ο δρόμος για να ανέβεις στην Πορταριά και λίγο πιο πάνω στη Μακρινίτσα είναι στενός και φιδίσιος. Γι’ αυτό προετοιμάσου. Όχι μόνο για τη ζαλάδα που μπορεί να νιώσεις ανηφορίζοντας αλλά κυρίως για να απολαύσεις σε κάθε στροφή τη μοναδική θέα για την οποία εξάλλου φημίζεται η περιοχή. Η οποία δεν αρκέστηκε στο να «πουλάει» την παράδοση και την ιστορία της, αλλά αναπτύσσεται και εναρμονίζεται με τις ανάγκες των σύγχρονων επισκεπτών της.
 
 
Οι στέγες των γραφικών σπιτιών, το πράσινο που τα περιβάλλει, ο Βόλος με τον Παγασητικό Κόλπο που έρχονται να τοποθετηθούν αμφιθεατρικά στο κάδρο, δημιουργούν ένα μοναδικό σκηνικό. Προχωρώντας όλο και πιο ψηλά θα καταλάβεις τον λόγο που οι προορισμοί αυτοί είναι κλασικά αγαπημένοι και που γεμίζουν -παραγεμίζουν για την ακρίβεια- ολόχρονα με τουρίστες.
 
 
Το πανέμορφο φυσικό τοπίο, τα παραδοσιακά αρχοντικά και τα γραφικά καλντερίμια, τα καφενεία στις πλατείες, τα παραδοσιακά καλούδια-κυρίως κάστανο και χυλοπίτες που φτιάχνει η γυναικεία συντεχνία της περιοχής – μέχρι οι ταβέρνες με πρώτο στο μενού το φημισμένο σπετσοφάι αλλά και τα πεντανόστιμα ψητά και μαγειρευτά κρεατικά που θα συνοδέψεις με τσίπουρο ή κρασί είναι στοιχεία που συνθέτουν τον φιλόξενο χαρακτήρα, αλλά και την εικόνα των βουνίσιων αυτών χωριών. Ακόμα, τα σπα και τα ανακαινισμένα δωμάτια με τα μεγάλα παράθυρα για να κοιτάς τη θέα στη θάλασσα, τα ανηφορικά πέτρινα δρομάκια και τα τρεχούμενα νερά είναι όλα όσα θα συναντήσεις και θα απολαύσεις κατά τη διάρκεια της διαδρομής σου.   
 
 
Ανηφορίζοντας από την πρωτεύουσα της Μαγνησίας, τον Βόλο δηλαδή, θα συναντήσεις πρώτα την Πορταριά. Απέχει μόνο 13 χλμ. από την πόλη και βρίσκεται σε υψόμετρο 650μ. Αν και λίγο πιο πάνω βρίσκεται η Μακρινίτσα, η Πορταριά είναι το δημοφιλέστερο από τα χωριά του Πηλίου, αφού εκεί σταματάνε για ανεφοδιασμό όσοι θα προχωρήσουν για το χιονοδρομικό κέντρο. Οι ίδιοι είναι αυτοί που θα κάνουν μια στάση για ποτό και φαγητό κατηφορίζοντας. Όπως σε κάθε βουνίσιο χωριουδάκι, έτσι και εδώ, οι πλατείες έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Εκεί θα βρεις καφενεία, μαγαζιά, εστιατόρια και θα συναντηθείς με ντόπιους αλλά και με τους υπόλοιπους επισκέπτες του χωριού.
 
 
Στην πλατεία Μελίνα Μερκούρη της Πορταριάς λοιπόν θα περπατήσεις μυρίζοντας τον καπνό από τα τζάκια και θα απολαύσεις στις ταβέρνες της τα ντόπια πιάτα. Να ξέρεις πως τουριστικό προϊόν είναι και τα βότανα της περιοχής, που αξίζει να ταξιδέψουν μαζί σου στην επιστροφή. Η άλλη πλατεία, αυτή των Αγίων Ταξιαρχών, είναι πολύ πιο ήσυχη από την κεντρική, αλλά ο λόγος που θα βρεθείς εκεί είναι γιατί διαθέτει μοναδική θέα. Να ξέρεις πως από αυτό το σημείο ξεκινά και το μονοπάτι των Κενταύρων, το οποίο μπορείς να περπατήσεις (το Πήλιο είναι γνωστό ως το βουνό των Κενταύρων, αφού κατά τη μυθολογία εκεί κατοικούσαν τα μυθικά αυτά πλάσματα, που ήταν μισοί άνθρωποι και μισοί άλογα).
 
Περπατώντας στο χωριό, θα προσέξεις πως πολλά από τα αναστηλωμένα αρχοντικά φιλοξενούν κτήρια, όπως το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και το Δημαρχείο. 
 
 
Στη Μακρινίτσα, το μπαλκόνι του Πηλίου όπως εύστοχα την ονόμασε ο Ελευθέριος Βενιζέλος μαγεμένος από την ομορφιά της όταν πρωτοπήγε εκεί το 1934, θα πας κατευθείαν στην πλατεία για να βρεις το γνωστό καφενείο του «Θεόφιλου», το οποίο πήρε το όνομά του από την τοιχογραφία του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ που έκανε το 1910 με τίτλο «Μάχη στην Κρύα Βρύση».
 
 
Η μεγάλη πλατεία με τα πλατάνια και τη θέα στον Παγασητικό κόλπο, εκτός από καφέ, προσφέρει τουριστικά προϊόντα (ψάξε για τις φλογέρες του Πάνα σε περίπτωση που θες δωράκια για μικρά παιδιά) και πεντανόστιμο φαγητό. Ακόμα απ’ εκεί μπορείς να πας στην εκκλησία του Ιωάννη του Πρόδρομου, με τη μαρμάρινη κρήνη και τις 4 χάλκινες λεοντοκεφαλές. Απέναντι είναι και το Πάνθεον, ένα από τα πιο παραδοσιακά ταβερνάκια της περιοχής. Το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας στο αρχοντικό Τοπάλη που βρίσκεται λίγο κάτω από την κεντρική πλατεία φιλοξενεί 1.500 εκθέματα που περιλαμβάνουν ενδυμασίες, σκεύη και πολλά άλλα.
 
Για τη διαμονή στη Μακρινίτσα υπάρχουν πολλά αρχοντικά τα οποία έχουν μετατραπεί σε boutique ξενοδοχεία, τα οποία θα σε εντυπωσιάσουν με την αισθητική και τις υπηρεσίες τους (τα περισσότερα διοργανώνουν εκδρομές για να γνωρίσεις τις φυσικές ομορφιές της περιοχής). 
 
Άλλοι προορισμοί είναι τα Χάνια, η Ζαγορά και το Πουρί. Όταν οι χειμωνιάτικες θερμοκρασίες φέρουν τα πρώτα χιόνια τότε τα Χάνια εκεί όπου βρίσκεται το χιονοδρομικό κέντρο γεμίζουν από ζωή. Η Ζαγορά, το χωριό που θα φτάσεις διασχίζοντας ένα δάσος από οξιές (σε μια διαδρομή όλο στροφές), όπως και το Πουρί, προσφέρουν μοναδική θέα στην Ανατολική ακτή του Πηλίου. Η Ζαγορά μάλιστα έχει μερικά από τα ιστορικότερα αρχοντικά της περιοχής. Και τα δυο είναι λιγότερο τουριστικά και με μικρότερη ανάπτυξη χωριά και προσφέρονται τόσο για άτομα που αγαπούν τη φύση όσο και για ήσυχες οικογενειακές διακοπές.
 
Περιοδικό Go, τεύχος 101.