Περιμένουμε σχεδόν καρτερικά να καταγραφεί το πρώτο κρούσμα κορωνοϊού στην Κύπρο και δεν αποκλείεται μέχρι την ώρα που δημοσιεύονται αυτές οι γραμμές να έχουμε επιτέλους ήδη γίνει κι εμείς viral –κυριολεκτικά! Δεν κατάλαβα, δηλαδή, οι Ιταλοί είναι πιο μάγκες από μας; Από το αναπόφευκτο του πράγματος και τη διαχρονική μας βλαχοκομπλεξική τάση να θέλουμε να τραβάμε τη διεθνή προσοχή ακόμη και για τους λάθος λόγους, προκύπτει ένα είδος σουρεαλιστικής αδημονίας. Κατά κάποιον τρόπο η επιδημία έγινε της μόδας και κολακευόμαστε να πιστεύουμε ότι λίαν συντόμως θα χτυπήσει και τη δική μας πόρτα.
 
Στο μεταξύ, όπως συμβαίνει και στον υπόλοιπο κόσμο, η υπερπληροφόρηση έχει ως αποτέλεσμα την παραπληροφόρηση˙ τόσο σε ό,τι αφορά τον νέο ιό, τη δημιουργία και εξάπλωσή του, όσο και σε σχέση με τα μέτρα πρόληψης και την αποτελεσματικότητά τους. Το βέβαιο είναι ότι, όπως συνέβη σε ανάλογες περιπτώσεις, θα δοκιμαστεί οικτρά η νοημοσύνη και η υπομονή μας. Ιοί με κορώνα και ανόητοι με περικεφαλαία έχουν ήδη αρχίσει να προελαύνουν στο ψηφιακό μας χωριό, ενώ οι παθολογικοί έμποροι υστερίας και πανικού βρίσκονται ήδη σε επιφυλακή.
 
Να μην παρεξηγηθώ, η ανησυχία για τον COVID19 είναι μια απόλυτα φυσιολογική αντίδραση, πολλώ δε μάλλον όταν στην εξίσωση μπαίνει και η δυσπιστία ως προς την ετοιμότητα των μηχανισμών του κράτους και της κοινωνίας να ελέγξουν την εξάπλωση του. Το σοκ σε περίπτωση διάδοσης του ιού θα έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις σε πολλούς τομείς της καθημερινότητας. Είναι όμως δεδομένο ότι ακόμη πιο επικίνδυνη από την εξάπλωση του ιού είναι η εκτός ελέγχου διάδοση ψευδών ειδήσεων και λανθασμένων συμβουλών και η διάδραση του πληθυσμού με «πληροφορίες-φούσκες» που κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα στο διαδίκτυο και σε μεγαλύτερη μάλιστα ευρύτητα απ’ ότι οι συμβουλές και πληροφορίες από αξιόπιστες πηγές.
 
Είναι δεδομένο ότι το ενδεχόμενο πανδημίας συνταράσσει τον άνθρωπο. Δεν είναι λογικό να τρέμουμε στην ιδέα ότι θα απειληθούμε ξανά με μαζικό ξεκλήρισμα, όπως συνέβη με τη Μαύρη Πανώλη τον 14ο αιώνα και την Ισπανική Γρίπη το 1918; Αλίμονο. Όσο κι αν κάποιος θα μπορούσε να το δει ως μια απέλπιδα προσπάθεια του ανθρωπόπληκτου πλανήτη να απαλλαγεί απ’ αυτό το επιβλαβές δίποδο παράσιτο, είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπιστούμε το είδος μας και να φυλάξουμε καλά τα νώτα μας. Είδαμε και πάθαμε να γίνουμε οκτώ δισεκατομμύρια, δεν είναι κρίμα να πάει χαμένος όλος αυτός ο γενετήσιος μόχθος;
 
Σε κάθε περίπτωση, πολύ πιο επικίνδυνη από την εξάπλωση του homo sapiens και του κορωνοϊού είναι η εξάπλωση της βλακείας. Με τις δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία έχει ξεφύγει πλέον από κάθε έλεγχο και κανένα περιοριστικό μέτρο, καμιά μάσκα, καμία καραντίνα δεν δύναται να την αναχαιτίσει.
Στη συμπεριφορικά τόσο κοντινή μας Θεσσαλονίκη η ανακοίνωση του πρώτου επιβεβαιωμένου κρούσματος προκάλεσε παροξυσμικές –αν όχι… εσχατολογικές- αντιδράσεις, αν κρίνουμε από τον καταναλωτή, το απόλυτο βαρόμετρο τάσεων. Αρκετοί ήταν αυτοί που έσπευσαν στις υπεραγορές και τα μπακάλικα αδειάζοντας τα ράφια από τρόφιμα με μακρά ημερομηνία λήξης και προϊόντα πρώτης ανάγκης. Οι μάσκες προσώπου –όχι οι αποκριάτικες- είναι ήδη είδος προς εξαφάνιση, ενώ και στην Κύπρο τα αποθέματα τείνουν προς εξάντληση πριν καν υπάρξει επιβεβαίωση για κρούσμα.
Η σχολαστική πρόληψη και η –υπερβολική έστω- προετοιμασία για παν ενδεχόμενο, σαφώς και δεν συνιστά σύμπτωμα αφροσύνης. Επειδή όμως μιλάμε για ένα φαινόμενο με αλυσιδωτές επιπτώσεις στις σταθερές του κόσμου μας, την κοινωνική ζωή, τις μεταφορές, τη δημόσια υγεία και κυρίως την παγκόσμια οικονομία, οφείλουμε να είμαστε σωστά ενημερωμένοι, συγκρατημένοι και σοβαροί. 
 
Μέχρι στιγμής η πιο ευπαθής στον ιό παράμετρος αποδεικνύεται το ίδιο το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Το φτάρνισμα ενός χωρικού στην Κίνα μπορεί να προκαλέσει «τυφώνα» στη Wall Street. Η θεωρία του χάους ποτέ δεν φάνταζε πιο πειστική, αν λάβουμε υπόψη κιόλας ότι πριν τον κορωνοϊό, από τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη είχαν ξεκινήσει οι επιπτώσεις στους υφεσιακούς κύκλους της παγκόσμιας οικονομίας. Κι είναι ενδεικτικό ότι πριν από το πρώτο επιβεβαιωμένο περιστατικό στη Θεσσαλονίκη, τα κρούσματα του κορωνοϊού στην Ιταλία έπληξαν καθοριστικά το Χρηματιστήριο Αθηνών, με τις ισχυρές πιέσεις να οφείλονται στον φόβο για τις επιπτώσεις της επιδημίας. 
 
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι στο παρόν στάδιο –και πολύ πιθανόν και στα μεταγενέστερα- πολύ πιο θανατηφόρος αποδεικνύεται ο φόβος της πανδημίας παρά ο ίδιος ο νέος ιός. Δεν εννοώ –θέλω να πιστεύω- ότι υπάρχει κίνδυνος να ποδοπατηθούμε στην υπεραγορά για μια μάσκα ή μια κονσέρβα. Αλλά για τον οργανισμό της ήδη βαριά άρρωστης παγκόσμιας οικονομίας με το εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, θα αρκούσε κι ένα απλό μικρόβιο για να καταρρεύσει.
 
Όμως, μην πανικοβάλλεστε. Έτσι κι αλλιώς, όλοι θα πεθάνουμε μια μέρα.