Σε όλο αυτό το παραμύθι για την Τουρκία που δήθεν δέχτηκε στο Κραν Μοντάνα κατάργηση εγγυήσεων αλλά ο Νίκος Αναστασιάδης τα χάλασε όλα, την πιο αποστομωτική απάντηση την έδωσε ο Σενέρ Λεβέντ. Μετέφερε την εικόνα από τα κατεχόμενα και ήταν παραστατικός. Ο Μακάριος Δρουσιώτης έγραψε στον Πολίτη και στη Cyprus Mail ότι στο Κραν Μοντάνα η Τουρκία ήταν έτοιμη να δεχθεί κατάργηση των εγγυήσεων αλλά ο Νίκος Αναστασιάδης «συναντήθηκε μυστικά με τον Τσαβούσογλου και του πρότεινε τη λύση δύο κρατών στην Κύπρο, για να κυβερνήσει για άλλα πέντε χρόνια τον νότο». Αυτά, δηλαδή, που λένε μετά από το Κραν Μοντάνα όλοι οι πρώην φίλοι, οπαδοί και ευεργετηθέντες του Νίκου Αναστασιάδη, μαζί με το ΑΚΕΛ και διάφορους αργόσχολους πολιτικάντηδες του χαμένου ναιναικιστάν. Λοιπόν, ο Σενέρ Λεβέντ έγραφε την Τετάρτη ότι το άρθρο του Δρουσιώτη «χαροποίησε όσους στην κοινότητά μας υποστηρίζουν την Τουρκία». Αξίζει να μεταφέρω την εικόνα όπως την έδωσε ο Σενέρ:
«Οι εθνικιστές και οπαδοί της μητέρας πατρίδας ανάμεσά μας πιάστηκαν σφιχτά από αυτό το άρθρο. Ενθουσιάστηκαν και κάνουν σαν παιδιά. «Ιδού», είπαν, «δεν είναι η Τουρκία αλλά η ελληνοκυπριακή πλευρά αυτή που δεν θέλει λύση. Ο Αναστασιάδης αναποδογύρισε το τραπέζι στο Κραν Μοντάνα. Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου δέχτηκε ακόμα και την κατάργηση των εγγυήσεων, αλλά ο Αναστασιάδης έφυγε». Μια εφημερίδα μας χθες δημοσίευσε πρωτοσέλιδα το άρθρο του Δρουσιώτη. Με τον εξής τίτλο εντός εισαγωγικών: ”Η Τουρκία δέχτηκε την κατάργηση των εγγυήσεων, ο Αναστασιάδης πρότεινε λύση δύο κρατών”. Η Τουρκία αθωώθηκε!»
Η Τουρκία αθωώθηκε από τους Ελληνοκύπριους. Ακόμα κι όταν το ίδιο το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών τοποθετήθηκε ξεκαθαρίζοντας ότι τα δημοσιεύματα, που λένε ότι η Τουρκία «έχει αποδεχτεί την άρση του συστήματος των εγγυήσεων στην Κύπρο δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα» (11/2/20), Ελληνοκύπριοι στις ελεύθερες περιοχές επιμένουν. Το ΑΚΕΛ ανακοίνωσε ότι «όσον αφορά στο τι έγινε στο Κρανς Μοντάνα, σημασία δεν έχει τι λέει η Τουρκία κατόπιν εορτής». Δηλαδή, στο Κραν Μοντάνα δέχτηκε κατάργηση εγγυήσεων και τώρα, κατόπιν εορτής, λέει άλλα. Ακόμα και η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Αλήθεια, σχολιάζοντας την ανακοίνωση του τουρκικού υπ. Εξωτερικών, έγραφε ότι «αυτά τα λέει (ο Τσαβούσογλου) για να πείσει ότι ο Μουσταφά Ακιντζί είναι ένας αναξιόπιστος». Δεν είναι ότι δεν δέχονται κατάργηση εγγυήσεων, δηλαδή, τα λένε μόνο και μόνο για να εκθέσουν τον Ακιντζί.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι η Τουρκία δεν θυμήθηκε τώρα να δημοσιοποιεί τις θέσεις της στο Κυπριακό. Είναι από το Κραν Μοντάνα που ξεκίνησε ο Τσαβούσογλου τον αφορισμό «μηδέν στρατός και μηδέν εγγυήσεις είναι ένα όνειρο». Αλλά, επειδή ακούμε συνεχώς να μας λένε ότι δεν έχουν σημασία οι δηλώσεις και πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι θα πουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, να υπενθυμίσω ότι στο τραπέζι του Κραν Μοντάνα η τουρκική πρόταση ήταν ξεκάθαρη: Η Συνθήκη Εγγυήσεων να προσαρμοστεί στα «νέα δεδομένα» για να καλύπτει τη συνταγματική ασφάλεια, την εξωτερική διάσταση, αποτελεσματική συμμετοχή και εδαφική ακεραιότητα των δύο πλευρών. Αυτό σημαίνει κατάργηση; Αντίθετα, σημαίνει συνέχιση και προσαρμογή στη μορφή της λύσης ώστε η Τουρκία να είναι εγγυήτρια και στο ελληνοκυπριακό συνιστών κρατίδιο. Μάλιστα, τόσο σαφής ήταν η πρόταση που περιελάμβανε και ρήτρα αναθεώρησης «της Συνθήκης Εγγυήσεων μετά την τρίτη θητεία της εκ περιτροπής προεδρίας ή τρεις εκλογικούς κύκλους (15 χρόνια)». Ρήτρα αναθεώρησης, επαναλαμβάνω, και όχι κατάργησης. Και η διαπραγμάτευση αφορούσε στο αν αυτά τα 15 χρόνια θα δεχόταν η Τουρκία να γίνουν 10 ή 12.
Κι αυτά, χωρίς να ικανοποιηθεί καμιά θέση της ελληνοκυπριακής πλευράς, όπως για παράδειγμα, οι εδαφικές αναπροσαρμογές για τις οποίες δόθηκε και χάρτης. Ζητούσαμε επιστροφή της Μόρφου, ας πούμε, και μας διαμήνυε ο Ερντογάν από τ΄ ανάθεμα ότι πρέπει να του δώσουμε και την Τηλλυρία για να ενώσει τη Μόρφου με τα Κόκκινα.
Πού το βρίσκουν οι φωστήρες μας το θράσος να κατηγορούν τον Αναστασιάδη (και στο πρόσωπο του την Ε/Κ πλευρά) ότι είχε στα χέρια του την κατάργηση των εγγυήσεων και την απέρριψε για να κερδίσει τις προεδρικές, αδύνατο να συλλάβει ο κοινός νους. Αλλά κι αυτός, καλά να πάθει με το συμπάθιο. Διότι, οι περισσότεροι από αυτούς, που σήμερα χαροποιούν τους Τούρκους με τις ασυναρτησίες τους, είναι δικοί του άνθρωποι, αυτός τους ενέπνευσε τόσο θράσος.
