Ο μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας, Μαρκ Τουαίην (1835-1910), είπε κάποτε: «Όποτε βρεθείς με την πλευρά της πλειοψηφίας, είναι η στιγμή που πρέπει να σταθείς και να συλλογιστείς».
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, από την πρώτη στιγμή της ρωσικής εισβολής επέλεξε τη «σωστή πλευρά της Ιστορίας». Δηλαδή συνταυτίστηκε με τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ και συνεργεί στις κυρώσεις που η Δύση επιβάλλει στη Ρωσία.
Ο Κ. Μητσοτάκης τώρα πρέπει να συλλογιστεί όσα όντως ιστορικά, σημαντικά και για πρώτη φορά ανέμελψε ενώπιον ενός ενθουσιώδους Αμερικανικού Κογκρέσου, που τον χειροκρότησε παρατεταμένα.
Η ομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού εντυπωσίασε τόσο για το περιεχόμενο, τη δομή, τις ιστορικές και φιλοσοφικές αναφορές όσο και για τις πολιτικές θέσεις που έχει διατυπώσει. Επισημαίνουμε τα εξής σημαντικά:
>Πρώτον, η Ευρώπη αγνόησε προειδοποιητικά μηνύματα για τη ρωσική επιθετικότητα, ειδικά μετά την κατάληψη της Κριμαίας το 2014 και τις ενέργειες της Μόσχας στη Συρία.
>Δεύτερον, «ο κ. Putin προσπαθεί να δημιουργήσει έναν κόσμο στον οποίο μόνο το ισχυρό κράτος μπορεί να ασκεί εξουσία, όχι το μικρό. Έναν κόσμο στον οποίο οι εδαφικές αξιώσεις εκφράζονται με βάση ιστορικές φαντασιώσεις και επιβάλλονται με επιθετικότητα, αντί να διευθετούνται με ειρηνευτικές συνθήκες. Δεν θα τα καταφέρει. Δεν πρέπει να τα καταφέρει», υπογράμμισε ο Έλληνας Πρωθυπουργός.
>Τρίτον, απευθυνόμενος ξεκάθαρα προς την Τουρκία, ο Μητσοτάκης είπε: «Να σταλεί ένα μήνυμα σε όλους τους αυταρχικούς ηγέτες ότι ο ιστορικός αναθεωρητισμός και οι ανοιχτές επιθετικές ενέργειες που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο δεν θα γίνουν ανεκτές από την παγκόσμια κοινότητα των δημοκρατικών κρατών. Η γλώσσα της εχθρότητας, του αναθεωρητισμού και της αυτοκρατορικής νοσταλγίας δεν θα επικρατήσει».
Απορία: Η «παγκόσμια κοινότητα των δημοκρατικών κρατών» γιατί δεν πρόλαβε και γιατί δεν εμπόδισε τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αφού από το 2014 ακούγονταν οι ηχηροί βηματισμοί της ρωσικής αρκούδας;
Γιατί κανακεύει και γλείφει κυριολεκτικά τον αυταρχικό Ερντογάν, έναν αναθεωρητικό ισλαμιστή-τζιχαντιστή, που εκβιάζει την ΕΕ, υπονομεύει το ΝΑΤΟ και απειλεί ευθέως την Ελλάδα; Πολιτικοί, διπλωμάτες και ξένοι αναλυτές δεν θεωρούν την Τουρκία σύμμαχο αλλά εχθρό του ΝΑΤΟ και της Δύσης.
Γιατί τα «δημοκρατικά κράτη» εμπορεύονται και συνεργάζονται με τον Κινέζο αυταρχικό ηγέτη; Γιατί συναγελάζονται με αυταρχικά καθεστώτα του αραβικού κόλπου, της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής; Απάντηση… Θουκυδίδη: Συμφέροντα! Όλα τα άλλα είναι πολιτικά φούμαρα.
>Τέταρτον, «μιλώντας για απροκάλυπτες επιθετικές ενέργειες, σας ζητώ, αγαπητά μέλη του Κογκρέσου», είπε ο Κ. Μητσοτάκης, «να μην ξεχάσετε μιαν ανοιχτή πληγή που προκαλεί ατέλειωτο πόνο στον Ελληνισμό εδώ και 48 χρόνια. Αναφέρομαι στην εισβολή που είχε ως συνέπεια τη διαίρεση της Κύπρου. Το ζήτημα αυτό πρέπει να επιλυθεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και σύμφωνα με τις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Και όπως είπα στον Πρόεδρο Biden, ουδείς μπορεί ή θα αποδεχθεί ‘λύση’ δύο κρατών στην Κύπρο».
Η Λευκωσία πανηγύρισε για την πιο πάνω σημαντική αναφορά του Έλληνα Πρωθυπουργού. Όμως, γιατί ο Μητσοτάκης απέφυγε ενσυνείδητα να πει τα γεγονότα με το όνομά τους;
Γιατί δεν κατονόμασε την Τουρκία ως τον εισβολέα που εδώ και 48 χρόνια κατέχει ευρωπαϊκό έδαφος; Με πολύ μεγάλη ευκολία ο Μητσοτάκης καταγγέλλει τη Ρωσία – και ορθά – ως εισβολέα στην Ουκρανία, αλλά, γιατί παθαίνει γλωσσοδέτη όταν πρόκειται για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο;
Μια εισβολή είναι μια εισβολή και δεν αλλάζει… χρώμα ανάλογα με τα συμφέροντα, τις συμμαχίες ή τις τουρκοφοβικές αντιλήψεις και ιδεοληψίες κάποιων στην Αθήνα, που απαιτούν να τα βρουν με την Τουρκία, αναλώμασι του Αιγαίου και της Κύπρου.
Από την άλλη, η ορθή αναφορά του Κ. Μητσοτάκη ότι απορρίπτει «λύση δύο κρατών», κονταροχτυπιέται κυριολεκτικά με τη θέση περί λύσης του Κυπριακού «σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και με τις σχετικές αποφάσεις του Σ.Α. των Ηνωμένων Εθνών».
Το διεθνές δίκαιο στηρίζεται στην αρχή, ένας άνθρωπος μία ψήφος, στο κράτος δικαίου, στον σεβασμό θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, στην κρατική κυριαρχία, δηλ. στην ελευθερία, χωρίς εγγυήσεις, χωρίς επεμβατικά δικαιώματα και χωρίς εκπτώσεις στην ισοπολιτεία, στην ανεξαρτησία και στην αρχή ότι, η πλειοψηφία κυβερνά και η μειοψηφία διασφαλίζεται, με τις τέσσερεις βασικές ελευθερίες της ΕΕ.
Ας μας εξηγήσει, λοιπόν, ο Κ. Μητσοτάκης πού ανευρίσκονται και πόσο ταυτίζονται όλα τα πιο πάνω στην αγγλοτουρκοδιζωνική ομοσπονδία, με «δημοκρατικό» (!) ή με «σωστό περιεχόμενο» (!), όταν από το 1938 και ειδικά από το 1956 η Τουρκία βροντοφωνάζει ότι απαιτεί να επανακτήσει ΟΛΗ την Κύπρο;
Γι’ αυτό και περιπαίζει χοντρά Αθήνα και Λευκωσία άλλοτε απαιτώντας ομοσπονδία με δύο συνιστώντα κρατίδια, άλλοτε συνομοσπονδία και τώρα λύση «δύο κρατών», ενώ δικοί μας τουρκοφοβικοί επισείουν τον μπαμπούλα της διχοτόμησης.
Όλα καταλήγουν στον ίδιο εφιαλτικό παρονομαστή, που η τρεμαλέα Ελλάδα και ειδικά η κατευναστική Λευκωσία αρνούνται πεισματικά να κατανοήσουν, δηλ. να αντιμετωπίσουν: Τουρ-κο-ποί-η-ση της Κύπρου.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, με έκδηλη αποφασιστικότητα διακήρυξε τα εξής πάρα πολύ σημαντικά:
«Θέλω να είμαι απολύτως σαφής. Δεν θα δεχτούμε επιθετικές ενέργειες που παραβιάζουν την κυριαρχία μας και τα εδαφικά μας δικαιώματα. Αυτές περιλαμβάνουν υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά, οι οποίες πρέπει να σταματήσουν αμέσως».
Ο Μητσοτάκης προειδοποίησε ξεκάθαρα πως, την επόμενη φορά που τουρκικά αεροπλάνα ή πλοία θα παραβιάσουν τον ελληνικό και θαλάσσιο χώρο, θα καταρριφθούν ή θα βυθιστούν.
Την ίδια μέρα, οι Τούρκοι δοκίμασαν την… αποφασιστικότητα Μητσοτάκη. Δύο τουρκικά μαχητικά υπερέπτησαν του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε απόσταση μόλις 2,5 ναυτικών μιλίων. Πώς αντέδρασε η Αθήνα; Όχι με κατάρριψη των εισβολέων αλλά με… έντονο διάβημα. Πλήρης εξευτελισμός!
Ήδη οι Τούρκοι εξευτελίζουν ξανά τον Αναστασιάδη με την Αμμόχωστο. Ερώτηση προς Μητσοτάκη: Τι είναι η Τουρκία για την Ελλάδα; Σύμμαχος ή εχθρός; Η Τουρκία είναι αδίστακτος ΕΧΘΡΟΣ! Και δεν αντιμετωπίζεται με κατευνασμό, εξημέρωση, ανέξοδες προειδοποιήσεις, αλλά με ΙΣΧΥ!
