Μένω άφωνος. Διαβάστε τι ανακάλυψαν κάποιοι φωστήρες οικονομολόγοι της Παγκόσμιας Τράπεζας και μας το παρουσίασε με επισημότητα η κυρία Σπέχαρ. Η επανένωση της Κύπρου θα επιφέρει πρόσθετο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 0,4% στην ε/κ κοινότητα και 1,8% στην τ/κ κοινότητα. Θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση κατά 7% στα εισοδήματα των Κυπρίων σε μια δεκαετία μετά την επανένωση. Το εμπόριο της ε/κ κοινότητας θα αυξηθεί κατά 3,4% μέχρι το 2035 με την εξαγωγή αγαθών και υπηρεσιών στην Τουρκία (αυτό και αν αποτελεί δικαίωση της ηγεσίας του ΔΗΣΥ, που μας μιλούσε για «εισβολή» της μικρής Κύπρου στην τεράστια αγορά της Τουρκίας).
 
Υποκλίνομαι. Φοβερά συμπεράσματα. Ευτυχώς, που ανάλωσαν χρήμα και φαιά ουσία οι οικονομολόγοι της Παγκόσμιας Τράπεζας για να μάθουμε τι χάνουμε τόσα χρόνια. Μα να μπορούμε να γίνουμε «ζάμπλουτοι» τόσο εύκολα κι εμείς να αρνούμαστε εδώ και 46 χρόνια; Αρχίστε να προβληματίζεστε όλοι πώς θα αξιοποιήσετε τόση αύξηση εισοδημάτων. 7%! Φοβερό επιχείρημα. Εντάξει, την αύξηση την προβλέπουν δέκα χρόνια μετά τη λύση αλλά τι είναι μια δεκαετία για να απολαύσετε τον… πλούτο;
 
Προφανώς, μας πήρανε χαμπάρι οι ξένοι. Σου λέει, αυτοί σχίζονται για τα λεφτά. Πρώτοι στον τζόγο. Πρώτοι στη διαφθορά για εξασφάλιση πλούτου. Πρώτοι και στα σκάνδαλα για εξασφάλιση κέρδους. Οπότε, τάξε τους χρήματα, μπας και δεήσουν να κλείσουν το Κυπριακό να τελειώνουμε. Πώς αλλιώς να εξηγηθούν τα τόσο εντυπωσιακά αποτελέσματα της μελέτης τους. Οι άνθρωποι είναι ατσίδες. Ακόμη και εκεί που από οικονομικής άποψης η λύση συνοδεύεται και με κάτι αρνητικό, αυτοί φρόντισαν να το στολίσουν και να το πλασάρουν με γαρνιτούρα. Θα απαιτηθούν, λένε, 1,1 δισ. ευρώ για έργα υποδομής (ενσωμάτωση συστημάτων ενέργειας, μεταφορών και υδατοπρομήθειας). Μην το πείτε κόστος λύσης, όμως, μας λένε. Πείτε το επενδύσεις, μας υποδεικνύουν!
 
Τραγικό το γεγονός ότι μετά από 46 χρόνια οι διεθνείς οργανισμοί δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί την ουσία του προβλήματος. Τραγικό και το ότι οι ηγέτες μας μετά από 46 χρόνια δεν μπόρεσαν να τους κάνουν να εμπεδώσουν ποια είναι η ουσία του προβλήματος. Τραγικό και το ότι 46 χρόνια μετά, σκορπάνε ένα σωρό χρήματα για μελέτες με αυτονόητα συμπεράσματα αλλά συνάμα, ανούσια και ανάξια να επιφέρουν την παραμικρή πρόοδο.
 
Μάθετε λοιπόν, κυρία Σπέχαρ και κύριοι οικονομολόγοι της Παγκόσμιας Τράπεζας, ότι τα μικρά ή μεγάλα οικονομικά οφέλη από τη λύση μόνο μια μερίδα επιχειρηματιών μπορεί να ενδιαφέρει. Εκείνη τη μερίδα, που στο βωμό του κέρδους δεν μετρά ούτε πατρίδες, ούτε ασφάλεια του λαού, ούτε και το μέλλον του τόπου και των κατοίκων του.
 
Μάθετε λοιπόν, ότι σε τούτη τη γη ζούμε άνθρωποι που θα δίναμε και την ψυχή μας για να δούμε επανενωμένη και εν ειρήνη την πατρίδα μας. Ότι το μάθημα του ’74 ήταν πολύ σκληρό και το μάθαμε καλά. Ότι δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα συμβίωσης με τους Τ/κ σε ένα καθεστώς πλήρους αλληλοσεβασμού.
 
Μάθετε λοιπόν, ότι τα οικονομικά οφέλη (είναι και γελοία αυτά που επικαλείστε) ουδόλως μπορούν να αντικαταστήσουν χαμένες πατρίδες. Ουδόλως μπορούν να αντικαταστήσουν χαμένες περιουσίες. Ουδόλως μπορούν να αντικαταστήσουν χαμένες ζωές. Ουδόλως μπορούν να αντικαταστήσουν ακόμη και τις αναμνήσεις.
 
Μάθετε, όμως, παράλληλα, ότι όσο και αν ποθούμε την επανένωση της πατρίδας μας, αυτή δεν μπορεί να επιτευχθεί με τους οποιουσδήποτε όρους. Ότι το πρώτιστο θέμα το οποίο είναι ύψιστης σημασίας για εμάς είναι αυτό της ασφάλειας. Όχι μόνο τον πρώτο καιρό της λύσης αλλά σε βάθος χρόνου. Στο διηνεκές. Ώστε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να μην βιώσουν ξανά τραγωδία όπως αυτήν του ’74.
 
Μάθετε λοιπόν, ότι δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να γίνει αποδεκτή λύση που θα επιτρέπει στην Τουρκία να πατά το πόδι της σε αυτό τον τόπο ή έστω να μπορεί να κηδεμονεύει το μέλλον της καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Μάθετε λοιπόν, ότι με τουρκικό στρατό ή τουρκικές εγγυήσεις, ποτέ δεν θα μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια. Όπως κι εσείς δεν θα κοιμόσασταν ήσυχοι τα βράδια αν στην πατρίδα σας πατούσε ξένος στρατός, πανίσχυρος και εσαεί απειλητικός.
 
Μάθετε λοιπόν, ότι παρά να αναλώνετε χρήματα και φαιά ουσία για άχρηστες μελέτες, αφοσιωθείτε στο πώς θα απαλλάξετε το βασανισμένο αυτό νησί από τους ξένους στρατούς και πώς θα προσφέρετε ικανοποιητικούς υπαλλακτικούς τρόπους ασφάλειας τόσο για τους Ε/κ όσο και για τους Τ/κ. Μάθετε λοιπόν, ότι αντί να προσπαθείτε να μας πείσετε ότι μετά τη λύση θα βρέχει εκατομμύρια από τον ουρανό, αφοσιωθείτε στο πώς θα επιτραπεί στους νόμιμους κάτοικους του νησιού να αποφασίζουν μόνοι τους για το μέλλον τους χωρίς την παραμικρή εξωτερική παρέμβαση.
 
Κυρίως, μάθετε ότι οι ψυχές μας δεν εξαγοράζονται. Ούτε και η πατρίδα μας μετριέται σε εκατομμύρια. Ότι αυτός ο τόπος πρέπει να κάνει restart. Αλλά χωρίς επανάληψη των εγκληματικών λαθών του 1960. Αυτή τη φορά πρέπει να γίνει ένα φυσιολογικό κράτος. Όπως είναι και τα κράτη στα οποία εσείς ζείτε!