Ο συνήγορος (The councelor)

Ένας γοητευτικός δικηγόρος που απολαμβάνει την καλή ζωή και τον έρωτά του με τη Λόρα, μια προσγειωμένη και αθώα κοπέλα, αποφασίζει να δοκιμάσει ένα επικίνδυνο, αλλά πολλά υποσχόμενο κόλπο διακίνησης ναρκωτικών. Παρά την προειδοποίηση του «φευγάτου» πελάτη του Ράινερ κι ενός παράξενου, cool μεσολαβητή, μπαίνει βαθιά στην υπόθεση, η οποία δεν αργεί φυσικά να στραβώσει.
Πώς γίνεται να είσαι ο Ρίντλεϊ Σκοτ , να έχεις μαζέψει της Παναγιάς τα μάτια σε καστ (Μάικλ Φασμπέντερ, Πενέλοπε Κρουζ, Χαβιέ Μπαρδέμ, Κάμερον Ντίαζ, Μπραντ Πιτ) και να υπογράφεις ένα από τα μεγαλύτερα χασμουρητά της χρονιάς; Γίνεται και παραγίνεται. Πρώτα απ’ όλα, όταν κάθεσαι να δεις ένα κατάμαυρο crime thriller γύρω από ένα δικηγόρο που μπλέκεται με ένα καρτέλ ναρκωτικών σίγουρα δεν περιμένεις ένα τσούρμο γνωστών σταρ να κάθονται ανά δυάδες σε μπαράκια, πισίνες ή λόμπι ξενοδοχείων και να αμπελοφιλοσοφούν μέχρι θανάτου. Όχι πως το “The Counselor” είναι μια κακή ταινία. Απλά περνούν αιώνες μέχρι να πάρει μπρος, είναι αχρείαστα φλύαρη και δαιδαλώδης, για πολύ (μα πολύ) ώρα δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα ενώ διαθέτει σκηνές (όπως εκείνη με την Ντίαζ που κάνει σεξ με ένα αυτοκίνητο, ναι, σωστά διαβάσατε “με”) που σε κάνουν να στριφογυρίζεις αμήχανα στο κάθισμά σου. Προς το τέλος ο Σκοτ μοιάζει να θυμάται ότι είναι ο σκηνοθέτης του “Alien” και του “Hannibal” και μας χαρίζει απλόχερα έναν από τους βιαιότερους φόνους που έχουν αποτυπωθεί στο σελιλόιντ. Μ.Ν.