Το θέμα ξεκίνησε σαν αντικείμενο μιας γελοιογραφίας, ενός σκίτσου. Το έχουμε πει πως αν μια φωτογραφία είναι χίλιες λέξεις, τότε σίγουρα ένα σκίτσο είναι μερικές χιλιάδες! Ούτε δυσκολεύει αν το θέμα δεν είναι για γέλια αλλά για κλάματα. Είναι κι αυτό δουλειά της (αυτο)γελοιογραφίας. Ήταν, λοιπόν, βράδυ εργασίας στο εργαστήριο του Πέτρου, κατά κόσμον «Πίν» και οι μαθητευόμενοι (όχι μάγοι, αυτοί είναι άλλοι…) γελοιογράφοι είχαμε μόλις αναλύσει ομαδικά (μετά διδασκάλου) την επικαιρότητα. Xρήσιμο εφόδιο, όπως πάντα, οι εντυπώσεις από μια περιδιάβαση στην τοπική και τη διεθνή γελοιογραφική επικαιρότητα. Κι επειδή όταν φλυαρείς τελειώνει γρήγορα ο χρόνος, δεν το προλάβαμε. Η αρχική ιδέα γέννησε τελικά ένα κείμενο, με όσες λέξεις χωράνε στη στήλη. Το θέμα;
     
Οδηγός για επενδυτές, που λέει και ο τίτλος, όπως από παλιά η ελληνική ραδιοφωνία (από τον καιρό του ΕΙΡ, το θυμάστε;) μετέδιδε οδηγίες προς ναυτιλλομένους… Ο οδηγός προορίζεται για τους επενδυτές, ιθαγενείς και ξένους, αλλοδαπούς (όχι αιτητές ασύλου αλλά) «νεοκύπριους» (με τον παρά τους). Μπορεί να μην έχει ακόμα ετοιμαστεί με αυτή την ειλικρίνεια αλλά εμείς, συμβάλλοντας στο νοικοκύρεμα του θέματος, είπαμε να βοηθήσουμε στη συγγραφή του. Για να μην ταλαιπωρούνται οι άνθρωποι, τώρα πια που το μοντέλο εφαρμόζεται και έχει συμβάλει στο Μ.Κ. (μετά κούρεμα) νέο οικονομικό «θαύμα»…
     
Σίγουρα υπάρχει μια εισαγωγή για αναπτέρωση του εθνικού φρονήματος (ιδιαίτερα στους νέους «συμπατριώτες μας») και την ενίσχυση της αυτοπεποίθησής τους πως καλά έκαναν και μας προτίμησαν. Υπάρχει μια σαφής δέσμευση του κράτους να μη φοβούνται τον κίνδυνο να βρεθούν με διαβατήριο «εκλιπούσας», διαβεβαιώνοντάς τους πως αυτός ο λαός θα αγωνιστεί και για τα δικά τους διαβατήρια, μετ’ ευχαριστιών γιατί η δική τους χειρονομία (πατριωτική δεν τη λες -μόλις τώρα γίναμε «συμπατριώτες») εκλαμβάνεται και ως έκφραση διεθνιστικής αλληλεγγύης που τονώνει το αγωνιστικό φρόνημα του λαού. Γίνεται σεμνή και πολιτισμένη αναφορά στην κατοχή, τόσο προσεκτική ώστε να μη χάσουμε τον επενδυτή!
     
Μετά από αυτά τα μπλα-μπλα, ο οδηγός μπαίνει στο ζουμί. Τα ερωτήματα διατυπώνονται γενικά για όλους και οι υποψήφιοι επενδυτές καλούνται να εντοπίσουν αυτά που αφορούν την περίπτωσή τους.
     
Πόσα λεφτά θα βάλετε; Έχετε διαβατήριο; Έχετε νομικό σύμβουλο; Έχετε λογιστή; Πόσα θα βάλετε ακόμα; Είναι καθαρά; Πλυντήριο βρήκατε ή θα έχετε δικό σας για να συνεχίσετε την μπουγάδα; Κι ύστερα: Τι είδους επένδυση σκέφτεστε; Έπαυλη (με πισίνα ή απλή), γήπεδο γκολφ, ξενοδοχείο –πόσα αστέρια (ευθυγραμμισμένα ή σε τεθλασμένη), πύργο (μονό ή διπλό) ή «απλώς» πολυώροφο, με ελικοδρόμιο ή απλό, καζίνο, λοιπά τυχερά παιχνίδια ή άλλα «τυχερά», τουριστικό χωριό, εμπορικό κέντρο (στα κυπριακά, «μολ»), μαρίνα, πάρκο (θεματικό, «μυθολογικό» ή σκέτο), κέντρο αναψυχής (σε εμπορικό γιαλό, σε πεζόδρομο ή σε κανάλι για γόνδολες)… 
     
Δίνεται στη συνέχεια έμφαση στη χωροθέτηση ώστε ο επενδυτής να είναι πληροφορημένος για τις (απεριόριστες, νόμιμες και μη) δυνατότητες. Η μικρή Κύπρος είναι έτοιμη να προσφέρει απλόχερα στους ευεργέτες-επενδυτές: Περιοχή Natura, περιοχή φυσικής καλλονής, προστατευμένη περιοχή, ζώνη προστασίας της παραλίας, δασική γη, χαλίτικη γη, ποτάμια, φαράγγια, χαντάκια, όχθες ποταμών, περιοχές ειδικού χαρακτήρα, περιοχές… αχαρακτήριστες (όπως έγιναν ή όπως θα γίνουν). Επεξηγηματικά, ο οδηγός παραθέτει, σε ειδικό κεφάλαιο, λεξικό πονηρών όρων απαραίτητων για τη δουλειά που πάει να γίνει (όπως συχνά γίνεται)… Οι όροι αυτοί είναι ενδεικτικοί της κατανόησής μας, της ελαστικότητας και του εκσυγχρονισμένου «οράματός μας»: Κίνητρα του νόμου, κίνητρα του υπουργικού συμβουλίου ή του υπουργού, εγκύκλιοι, διατάγματα και λοιπές «αποφάσεις» όχι σπάνια άγραφες κι ατεκμηρίωτες, ευελιξία, διακριτική (πιο σωστά, αδιάκριτη) ευχέρεια, υπέρβαση, χαλάρωση, παρέκκλιση, κανονική παρανομία (ειλικρινέστερο αυτό), κλειστά αυτιά, κλειστά μάτια (αν κλείνει μόνο το ένα μάτι, ψάξετέ το διακριτικά – κάτι θέλει να πει!), «δημόσιο» συμφέρον (άβυσσος το περιεχόμενό του!), ό,τι θέλουμε κάμνουμε – εκάμαν τα τζι οι προηγούμενοι τζι οι προηγούμενοί τους.
     
Α, ναι! Κάτι πολύ σημαντικό, το πιο σημαντικό! Ποιος σας στηρίζει, ποιος σας υποστηρίζει, ποιος κρύβεται πίσω σας;