Έτσι δεν λένε πολλές φορές προς το τέλος των Δελτίων, για να κλείσουν με κάτι πιο λάιτ, ανώδυνο ή και ασήμαντο; Ε λοιπόν, ετούτες τις μέρες στην Ελλάδα, κάνοντας μια σφαιρική ανίχνευση στα ενημερωτικά sites, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και σόσιαλ μίντια, διαπιστώνει κάποιος ότι αυτή η ανάλαφρη νότα είναι πιο ηχηρή από τις σημαντικές ειδήσεις, κάτι που αρέσει ιδιαίτερα στη διαφημιστική αγορά η οποία τα μετρά όλα πλέον με ποσοτικά κριτήρια, σπανίως με ποιοτικά. 
 
Κόπασε σε μεγάλο βαθμό ο θόρυβος για τη χριστουγεννιάτικη φωταγώγηση της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας, η οποία στους περισσότερους δεν άρεσε. Όσο ο καβγάς περιοριζόταν και κατέληγε σε χιούμορ, που ρέει άφθονο στο ελληνικό DNA, μπορείς να πεις ότι τον απολάμβανες κιόλας. Όταν ένιωσες όμως να υπερτερεί της συζήτησης για το Μνημόνιο της Άγκυρας με τη Λιβύη για τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο, άρχισες να ψάχνεις στο Google τους ορισμούς και τα συμπτώματα της ομαδικής-εθνικής παράκρουσης.
 
Από προχθές, ο αφαιρετικού τύπου φωτισμός στο κέντρο της Αθήνας, που φίλη τον παρομοίασε με αντικουνουπικά φώτα, έδωσε τη θέση του σε σχόλιο μιας βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ, της Νίνας Κασιμάτη, για τις επιχειρήσεις της Αστυνομίας, όπου έκανε χρήση της φράσης-σύνθημα των αναρχικών-αντιεξουσιαστών «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι». Αμέσως το σχόλιό της έγινε ανάρπαστο στα σόσιαλ μίντια και η βουλευτής προσπάθησε να επανορθώσει, λέγοντας ότι δεν χρησιμοποίησε τον όρο με την κακή του έννοια, αλλά απλώς ως κουβέντα που έχει καθιερωθεί, ιδίως από τους νέους, και δεν λέγεται με σκοπό να θίξει κάποιον. 
 
Τρικυμία εν κρανίω! Έπεσαν βροχή οι μηνύσεις εναντίον της από αστυνομικές οργανώσεις. Πλημμύρισαν τα κανάλια, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά, από πάνελ αντιμαχόμενων «επωνύμων», και όλη μέρα χθες βιώσαμε αυτήν την παράκρουση, την οποία ο Μπαμπινιώτης ορίζει ως «ψυχικό και συνήθως παθολογικό φαινόμενο, που συνίσταται στην εσφαλμένη αντίληψη εξωτερικού ερεθίσματος». 
 
 
 
Πιο απλά, αυτό συμβαίνει όταν κάποιος χάνει τον αυτοέλεγχό του. Το έπαθε φερ’ ειπείν κι απ’ το πουθενά ο αλήστου μνήμης Πάνος Καμμένος, αγνώριστος κατ’ όψιν αφού έχει χάσει πολλά κιλά, αλλά απολύτως αναγνωρίσιμος μόλις άνοιξε το στόμα του για να επιτεθεί στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, λέγοντας ότι ήταν μεγάλο λάθος που η Εκκλησία της Ελλάδος αναγνώρισε την Εκκλησία της Ουκρανίας και αντιτάχθηκε έτσι στους Ρώσους που είναι σταθεροί φίλοι μας και αυτό το λάθος θα το πληρώσουμε ακριβά. Το λάθος συνεχίστηκε δυστυχώς από την Ιερά Σύνοδο, η οποία του απάντησε. 
 
Κι έπειτα, μας προέκυψε στο Twitter και αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία. Ένα πλακάτ στον δρόμο, που διαφημίζει ιερό προσκύνημα, με τρόπο που κάνει όσους δεν τα ‘χουν καλά με την θρησκεία να αφηνιάσουν. Αυτό το «ιεράς σιαγόνας της Αγίας Παρασκευής» δεν υπάρχει άνθρωπος λίγο πιο «γήινος» να υποδείξει στους διοργανωτές ότι ο συγκεκριμένος τρόπος «διαφήμισης» μιας εκδήλωσης πολύ εύκολα, όπως και έγινε, μπορεί τελικά να καταλήξει στη δυσφήμησή της; 
 
Από τη μία, λοιπόν, έχει γεμίσει ο τόπος επικοινωνιολόγους (το ίδιο και στην Κύπρο, μεταξύ μας), και από τη μία λες και έχει στερέψει ο ίδιος τόπος από καθαρά μυαλά. Και δεν εννοώ διάνοιες. Για απλή, κοινή λογική μιλάω. Πριν ανοίξουν το στόμα τους ή πατήσουν ένα κουμπί για να φύγει το σχόλιο, η φωτογραφία ή η διαφήμιση, να το σκεφτούν δεύτερη και τρίτη φορά.
 
Υστερόγραφο (λίγο πριν στείλω το κομμάτι, και ενώ οι Βρετανοί ψηφίζουν ακόμα): Θα γράψω για αυτήν την κρίσιμη αναμέτρηση στα «Απομεινάρια της Εβδομάδας», στο φύλλο της Κυριακής. Δεν κρατιέμαι όμως να μην «κλείσουμε» σήμερα με αυτήν την ανάλαφρη νότα, από τον πρώην Πρωθυπουργό της Αγγλίας Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος θα μείνει στην Ιστορία ως ο άνθρωπος που με μια βλακώδη και αχρείαστη απόφαση κατέστρεψε μια ολόκληρη χώρα και μάλιστα αναίμακτα. Να το προχθεσινό του tweet: «Θέλω να ευχηθώ σε όλους τους Συντηρητικούς υποψηφίους καλή επιτυχία για αύριο και να ενθαρρύνω όλο τον κόσμο να βγει από το σπίτι και να πάει να ψηφίσει το Συντηρητικό Κόμμα». Και το σχόλιο-ερώτημα, του φίλου μου Μάικ Γκαλσγουέρδι, προς αυτόν: «Ο καιρός στη Νίκαια καλά;». (σ.σ. ο Κάμερον περνάει πλέον τον περισσότερο χρόνο του στη Γαλλία!)