Στην Κύπρο θα βρεθεί τις επόμενες μέρες η καταξιωμένη διεπιστημονική καλλιτέχνιδα Κλερ Κάνινγχαμ, μια από τις πιο αξιόλογες δημιουργούς με αναπηρία στον κόσμο.
Η Σκωτσέζα χορογράφος και χορεύτρια παρουσιάζει στον Πολυχώρο Συνεργείο την παράσταση- διάλεξη «4 Legs Good» με την οποία ολοκληρώνεται το Beyond DisDance Festival. Η διάρκειας μιας ώρας πρότασή της διερευνά τη χρήση/ κατάχρηση, τη μελέτη και τη παραμόρφωση των πατεριτσών ως καλλιτεχνική πρακτική και πώς αυτές διαμορφώνουν το έργο της.
Η ερευνά της έχει μετατοπιστεί από τη μελέτη της σύνδεσης ανάμεσα στις πατερίτσες και το σώμα της – τι καθίσταται δυνατό μέσα από τον συνδυασμό της πατερίτσας με το δικό της και άλλα σώματα – στο πώς οι πατερίτσες τη συνδέουν με τον κόσμο γύρω της.
- Η παράσταση- διάλεξη παρουσιάζεται το Σάββατο 18 Ιουνίου στις 8μ.μ. στον Πολυχώρο Συνεργείο, στη Λεμεσό. Περιορισμένος αριθμός θέσεων. Κρατήσεις: 96740757. Θα είναι προσβάσιμη σε άτομα με προβλήματα όρασης μέσω αγγλικής ακουστικής περιγραφής.
Γεννημένη το 1977, η Κλερ Κάνινγχαμ διαγνώστηκε με οστεοπόρωση και αρθρογρύπωση από τη βρεφική της ηλικία και ως τα 14 είχε μια αρκετά φυσιολογική ζωή έως τη στιγμή που έπεσε από το ποδήλατό της και έσπασε και τα δυο της πόδια. Σήμερα χορογραφεί και χορεύει με τη χρήση πατεριτσών, ενώ δημιουργεί παραστάσεις και γλυπτά που περιλαμβάνουν πατερίτσες για άτομα όλων των ικανοτήτων. Απασχολείται σε πολλαπλές μορφές τέχνης, συμπεριλαμβανομένων προσωπικών σόλο παραστάσεων και έργα μεγάλων συνόλων. Αυτοπροσδιορίζεται ως άτομο με αναπηρία.
«Δεν βλέπω τον εαυτό μου κυρίως ως χορεύτρια, αλλά ως δημιουργό, ως κάποιον που κάνει τέχνη και κάποιες φορές ως χορογράφο και ως ερμηνεύτρια» έλεγε παλιότερα η ίδια.
Η δουλειά της αμφισβητεί την κανονιστικότητα και διερευνά τις δυνατότητες για πειραματικές τεχνικές χορού. Ως χορογράφος, έχει επίγνωση του μη κανονιστικού σώματος και των κοινωνικών συνεπειών μιας ζωής με αναπηρία.
Στη ζωή της αποφάσισε να ασχοληθεί με το κλασικό τραγούδι, αλλά στον ελεύθερο χρόνο της επέλεξε τον εναέριο ακροβατικό χορό με σεντόνια επειδή είχε αποκτήσει δύναμη το πάνω μέρος του κορμού της από τις πατερίτσες. Γοητεύτηκε από την κίνηση και θέλησε από περιέργεια να ανακαλύψει τι θα μπορούσε να κάνω με τις πατερίτσες της. Η γνωριμία με τον Αμερικανό χορογράφο Τζες Κέρτις που την ενθάρρυνε άνοιξε μια νέα σελίδα στη ζωή της. Και μια μοναδική ευκαιρία: «Να έχω τον έλεγχο στο πώς με κοιτάζουν οι άλλοι. Στη σκηνή δίνω εγώ στους άλλους την άδεια να με κοιτάξουν, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει έξω όπου οι άνθρωποι με παρατηρούν χωρίς να μπορώ να το ελέγξω. Την ώρα της παράστασης έχω επιπλέον τη δυνατότητα να δημιουργήσω και το πλαίσιο μέσα στο οποίο θέλω να με κοιτούν».
