Ο Ελευθέριος Ηλιόπουλος, ιεροψάλτης, αποτίει φόρο τιμής τους αγωνιστές – ήρωες του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ…
Αθάνατοι ηρωομάρτυρες της Πατρίδας!
Έλληνες της Κύπρου, που απ’ τα ιερά κόκαλά σας είναι βγαλμένη η Ελευθερία μας! Γονατίζουμε μπροστά στην θυσία σας! Ασπαζόμαστε τον Σταυρό και το χώμα που σκεπάζει το ιερό σκήνωμά σας. Υποκλινόμαστε μπροστά στην αγχόνη όπου αφήσατε την τελευταία σας πνοή, πιστοί στον ιερό σας όρκο να θυσιαστείτε χάριν της ελευθερίας της Κύπρου. Ακούμε τον ήχο που βγαίνει από το στόμα σας, όταν με πάθος ασπάζεστε το εικόνισμα της Παναγίας πριν από κάθε μάχη!
Σας ακούμε να τραγουδάτε το «Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια..», πριν βγείτε στα βουνά να γίνετε αντάρτες. Σας βλέπουμε να δακρύζετε, όταν γονατισμένοι μπροστά στο Ευαγγέλιο δίδετε την υπόσχεση: «Ελευθερία ή Θάνατος». Σας ακούμε να λέτε στον πατέρα σας: «O Θεός και η πατρίδα με καλούν. Ζητώ την ευχή σου». Και να γράφετε στην μητέρα σας ως μελλοθάνατοι: «Μάνα, θέλω να χαίρεις όπως χαίρομαι κι εγώ».
Διαβάζουμε το αποχαιρετιστήριο γράμμα στα παιδιά σας: «Σε λίγες ώρες θα οδηγηθώ στην αγχόνη. Η μάνα σας θα σας εξηγήσει το γιατί… Σας εύχομαι να γίνετε καλοί Χριστιανοί και καλοί Έλληνες Κύπριοι. Να ακολουθείτε πάντα τον δρόμο της αρετής».
Ασπαζόμαστε νοερά τα αίματα που τρέχουν από τα σώματά σας, ύστερα από τα φρικτά βασανιστήρια. Υποκλινόμαστε μπροστά στην αγία σιωπή σας απέναντι στους αιμοβόρους βασανιστές. Είμαστε υπερήφανοι για σας, όταν ατενίζουμε να στέκεστε αγέρωχοι απέναντι στον δυνάστη και να φωνάζετε: «Oύ περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής».
Σας βλέπουμε να μην βγάζετε ούτε μια κραυγή πόνου, την ώρα που γίνεστε παρανάλωμα πυρός. Μας εκτυφλώνει η λάμψη του προσώπου σας, την ώρα που απευθύνετε στους συναγωνιστές σας το: «Εγώ πρέπει να πεθάνω». Υποκλινόμαστε μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής σας, όταν δίνετε το χέρι στον δήμιό σας, προτού σας βάλει την θηλειά στον λαιμό, και μιμούμενοι τον Κύριό σας του απευθύνετε το: «Σε συγχωρώ».
Αθάνατοι Ηρωομάρτυρες της Πίστης και της Πατρίδος,
Αντλούμε δύναμη απ’ το παράδειγμά σας και κυρίως απ’ τη θυσία Εκείνου που σας ενέπνευσε, ενδυνάμωσε και τώρα σας αναπαύει στην αιώνια χαρά Του και αναβοούμε με στεντόρεια φωνή στους σύγχρονους (εντός και εκτός συνόρων) εχθρούς της Πίστης και της Πατρίδος που θέλουν να μας κάνουν και πάλι ραγιάδες: «Δε σας φοβόμαστε: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ».
