Από σοβαρότητα σκίζουμε, οπωσδήποτε. Όμοιους δεν θα έχει άλλους η Ευρώπη. Χρόνια ολόκληρα έδιναν οι κυβερνώντες, πεντέξι υπουργοί, μάχη στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να κατοχυρώσουν το χαλλούμι ως ΠΟΠ. Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης. Το πέτυχαν μέσα από άγριες κόντρες. Όχι τόσο με ξένους, όσο με δικούς. Το πέτυχαν και πανηγύριζαν όσο δεν πανηγύρισαν ποτέ προηγουμένως. Αλλά, τρεις μήνες μετά από την έναρξη της εφαρμογής, η οποία προνοεί αρκετούς περιορισμούς για να προστατεύεται το παραδοσιακό προϊόν, και η χώρα του χαλλουμιού δεν προχώρησε ακόμα στην παραγωγή χαλλουμιού ΠΟΠ. Εκτός από μια-δυο μικρές βιοτεχνίες που ξεκίνησαν. Και τελικά, μετά από διαβουλεύσεις με εμπλεκόμενους –κυρίως, δηλαδή, με όσους αγωνίζονταν προηγουμένως για να μην πετύχει η κατοχύρωση και να συνεχίσουν να πλασάρουν ως χαλλούμι διάφορα άλλα προϊόντα με αγελαδινό γάλα ή με σκόνη– το υπουργείο Γεωργίας κάνει μια απότομη στροφή και προτείνει επιστροφή στις ποσοστώσεις που ίσχυαν πριν από την κατοχύρωση. Όπως προνοείται, στην παραγωγή χαλλουμιού ως ΠΟΠ «το πρόβειο η αιγινό γάλα ή μίγμα αυτών πάντοτε πρέπει να υπερέχει ποσοτικά του αγελαδινού γάλακτος». Τώρα που το πετύχαμε αυτό και πήραμε τη σφραγίδα, διότι πείσαμε ότι αυτό είναι το παραδοσιακό χαλλούμι που πρέπει να προστατευθεί, η Κυβέρνηση προτείνει να συμφωνηθεί (με τους αγελαδοτρόφους, τους τυροκόμους και τους αιγοπροβατοτρόφους) ότι το χαλλούμι θα παράγεται με 80% αγελαδινό γάλα και 20% αιγοπρόβειο.
Άλλη μια κατάσταση γελοιότητας. Μπορεί να νομίζουν ότι επιάσαν στον μεζέ τους Ευρωπαίους. Οι πανέξυπνοι. Όπως σε τόσα άλλα, που κάνουν του κεφαλιού τους και τελικά πληρώνει ο κοσμάκης το κόστος με πρόστιμα και κακό όνομα στην ΕΕ. Αν ήταν, κ. Καδή, να συμφωνηθεί αυτή η ποσόστωση, γιατί καυγαδίζαμε τόσα χρόνια; Γιατί δεν το κάνατε εξ αρχής; Επειδή, απλούστατα, δεν συνηγορούσε κανένα στοιχείο που θα έπειθε ότι το χαλλούμι που κάνουν σήμερα οι βιομηχανίες στην Κύπρο και σε άλλες χώρες είναι πράγματι παραδοσιακό προϊόν. Το πατεντάραμε ως γνήσιο παραδοσιακό κυπριακό προϊόν και, αν δεν το κάναμε, θα το άρπαζαν άλλοι, Τούρκοι, Δανοί, Βούλγαροι, Λιβανέζοι, που επίσης κάνουν δικά τους τυριά που μοιάζουν με χαλλούμια. Τώρα που πήραμε την πατέντα, αντί να επενδύσουμε σε αυτό, αντί να προετοιμαστούμε για μεγάλες παραγωγές και εξαγωγές, όπως κάνουν όλες οι χώρες όταν κατοχυρώσουν ένα προϊόν, συζητούμε στον μικρόκοσμο μας, με ποιο τρόπο θα ανατρέψουμε όσα συμφωνήσαμε για να εξυπηρετηθούν εκείνοι που εξ αρχής διαφωνούσαν με την κατοχύρωση. Αρκεί να θυμηθούμε ότι τον ολοκληρωμένο φάκελο τον καταθέσαμε στην Κομισιόν και ζητούσαμε την κατοχύρωση πριν από 13 χρόνια περίπου. Και όλα αυτά τα χρόνια ο βασικός καυγάς ήταν οι ποσοστώσεις που πρέπει να περιέχει το χαλλούμι. Τώρα, αν ήταν σοβαροί εκεί στην Κυβέρνηση, δεν θα συζητούσαν καν. Αλλά, για να το πω παραδοσιακά, ποιος έχασε τη σοβαρότητα για να τη βρούμε εμείς;
