Οι εκπαιδευτικοί διεκδικούν και αντιδρούν για τα κεκτημένα τους και καλά κάνουν.
Όμως, δεν μπορεί να αποφύγεις τον συνειρμό για τη δυστυχία αυτού του τόπου οι αντιδρώντες να είναι πάντα και οι λιγότερο θιγμένοι ή αλλιώς οι, κατά κάποιον τρόπο, βολεμένοι του συστήματος. Εκπαιδευτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, γιατροί του Δημοσίου κ.λπ…
Στον ιδιωτικό τομέα μάλλον δεν έχουν προβλήματα… Δυστυχώς, όλα αυτά καταδεικνύουν τις διαφορετικές ταχύτητες με τις οποίες κινείται ο εργασιακός κόσμος της Κύπρου και τις τεράστιες διαφορές που υπάρχουν μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Και αυτό βαραίνει ασφαλώς και τον καθέναν ξεχωριστά, αλλά πρωτίστως βαραίνει τις συντεχνίες…
Οι εργατοπατέρες μας δυστυχώς έχουν αποτύχει παταγωδώς στο έργο τους…
Με αποτέλεσμα στο τέλος της ημέρας να προκαλούν και τη διχόνοια μεταξύ των εργαζομένων. Διότι όλοι εργαζόμενοι είμαστε…
Φ.Δ.
