«Όταν ήμουν 27 χρονών το 1974, υπηρέτησα όπως κάθε νεαρός Τούρκος στην στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας, η οποία προκλήθηκε από την φασιστική ελληνική χούντα. Φίλοι μου πέθαναν στο πλευρό μου στις μάχες της Λευκωσίας. Όπως οι περισσότεροι από εμάς, είδα τι σημαίνει πόλεμος. Αν και την επέμβαση της Τουρκίας τότε την αποκαλούσαμε “Ειρηνευτική Επιχείρηση”, ήταν ένας πόλεμος στον οποίο χύθηκε αίμα. Και τώρα (σ.σ. στη Συρία), παρόλο που την αποκαλούμε “Πηγή Ειρήνης” δεν είναι νερό που χύνεται, αλλά αίμα. Γι’ αυτό και η μεγαλύτερη επιθυμία μου είναι να ξεκινήσει ο διάλογος και η διπλωματία όσο το δυνατόν συντομότερα (…) Δεν θέλω καμία κοινωνία να υποφέρει από τον πόλεμο και κανενός το παιδί να αιμορραγεί». – Απόσπασμα από ανάρτηση του Τουρκοκύπριου ηγέτη, Μουσταφά Ακιντζί στο facebook, που προκάλεσε οργισμένη αντίδραση στην Άγκυρα, και ίσως να έκανε και μερικούς δικούς μας να νοιώσουν αμήχανα! Η ανάρτηση, βέβαια, «εξαφανίστηκε» από χέρι Αγκύρας.
Εν τω μεταξύ… Μέσα Ενημέρωσης στην Κύπρο και στην Ελλάδα, έντυπα και ηλεκτρονικά, αναπαρήγαγαν ως τωρινή μια δήλωση, που είχε αναπαραχθεί και αυτή, παραποιημένη μάλιστα, τον Ιανουάριο του 2018, στην οποία εμφανίζεται ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος να ευλογεί πολεμικές επιχειρήσεις της Τουρκίας στο Αφρίν. Εκείνη έφερε την κωδική ονομασία «Κλάδος Ελαίας» και είχε εκδηλωθεί με σφοδρούς βομβαρδισμούς από αέρος εναντίον θέσεων των Κούρδων στην βορειοδυτική Συρία.
Όταν, εκπρόσωποι άλλων θρησκειών (Αρμένιος, Εβραίος, και άλλοι), είχαν ταχθεί υπέρ της επιχείρησης, ο τότε σύμβουλος του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίμ φέρεται να είχε ζητήσει (όχι με τον ηπιότερο και ευγενικότερο τρόπο) από τον κ. Βαρθολομαίο να κάνει και αυτός δήλωση. Η τοποθέτηση του Πατριάρχη ήταν στο πνεύμα του εκκλησιαστικού «περί ειρήνης» λόγου και είχε ενσωματωθεί σε ένα γενικό κείμενο το οποίο αρχικώς ήταν στην τουρκική γλώσσα, μεταφράστηκε κατ’ αρχάς στα αγγλικά και έπειτα στα ελληνικά, αποδίδοντας ένα εντελώς διαφορετικό νόημα. Αυτό το κείμενο κυκλοφόρησε ως επιστολή του προς τον Ερντογάν στην εφημερίδα «Χουριέτ», προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις, όχι θετικές για τον κ. Βαρθολομαίο.
Το Φανάρι δεν θέλησε τότε να δώσει συνέχεια στο θέμα, καθόσον είναι γνωστό ότι οι σχέσεις του με το τουρκικό καθεστώς παίζονται μονίμως επάνω σε ένα πολύ λεπτό νήμα. Όπως σημειώνουν έγκυροι σχολιαστές που παρακολουθούν στενά αυτά τα «παιχνίδια κορυφής», το δημοσίευμα εκείνο «προωθήθηκε δεόντως από τα ρωσικά ΜΜΕ και από τα γνωστά τρολ της Ρωσίας σε Κύπρο και Ελλάδα, ώστε να πληγεί ο Πατριάρχης, για να εξυπηρετηθούν οι ρωσικοί στόχοι για ανάληψη της πρωτοκαθεδρίας των Ορθοδόξων από το Πατριαρχείο Μόσχας».
Παραδόξως, αλλά όχι και μη αναμενόμενα, το ίδιο ακριβώς δημοσίευμα του Ιανουαρίου 2018, εμφανίστηκε πάλι στα social media, αλλά και στα συμβατικά, με σημερινή ημερομηνία, ότι δήθεν αφορά την τωρινή, νέα πολεμική εκστρατεία της Άγκυρας κατά τον Κούρδων στην βόρεια Συρία και, ως εκ θαύματος, έχει τα ίδια ακριβώς λόγια που και πέραν του ενός έτους πριν εμφάνιζαν τον Πατριάρχη να ευλογεί την επιχείρηση και να εύχεται στο Ερντογάν «καλή επιτυχία» για τον στρατό του εναντίον των Κούρδων.
Η δική μου πληροφόρηση δεν φτάνει τόσο βαθιά ώστε να μπορώ να πειστώ και να ισχυριστώ ότι οι Ρώσοι, ή οποιοιδήποτε άλλοι, παίζουν παιχνίδια διάδοσης στημένων ειδήσεων (trolls) για να πλήξουν το Φανάρι. Όμως, το αποτέλεσμα αυτής της διαμφισβητούμενης ιστορίας, είναι ότι πολλοί άνθρωποι στο Διαδίκτυο, ακόμα και μερικοί που θεωρώ ως σοβαρούς, προβαίνουν σε σχόλια και χαρακτηρισμούς άδικους και προσβλητικούς. Για έναν άνθρωπο που, εάν έβαζες οποιονδήποτε από αυτούς στη θέση του, θεσμική και γεωγραφική, στη συγκεκριμένη χώρα, δεν θα άντεχαν ούτε ένα 24ωρο.
Σημειώνω τέλος ότι στην ιστοσελίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αναρτάται με σχολαστική ακρίβεια και δίχως καμία εξαίρεση, κάθε δήλωση ή και ανακοίνωση του Πατριάρχη, όπως και κάθε συνάντησή του, κάθε ομιλία, πρωτοβουλία, κλπ. Το γεγονός ότι τον εμφανίζουν να έγραψε πέρυσι επιστολή στον Πρόεδρο της Τουρκίας, χωρίς να την έχει ποτέ αναρτήσει στην επίσημη σελίδα του Πατριαρχείου και αυτή να διέρρευσε μόνο σε μία εφημερίδα, εμένα δεν με πείθει.
