Ένα ταξίδι με πολλούς σταθμούς και τελικό την… προσφορά!

 

Να θυμίσουμε πως ο Ιορδάνης σχεδίασε το ταξίδι του με το σλόγκαν «Μια μοτοσικλέτα κι εγώ…» για να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Ένα ταξίδι με ιερό σκοπό. Ταξίδεψε σε χώρες της Ευρώπης, ενώ ταυτόχρονα μάζεψε χρήματα για τον Αντικαρκινικό Σύνδεσμο Κύπρου στη μνήμη της μητέρας του. Μαζί του σ’ αυτό το ταξίδι, ταξιδέψαμε και εμείς μέσα από τις φωτογραφίες και τις δημοσιεύσεις του στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

 

 

Ο φιλανθρωπικός στόχος του ταξιδιού έχει επιτευχθεί και με το παραπάνω, αφού έχει ήδη φθάσει κοντά στις 8,000 ευρώ, τόσο με τις εισφορές μέσω διαδικτύου όσο και με τις εισφορές από χορηγούς και άλλους πολίτες που πρόσφεραν εκτός διαδικτύου. Ωστόσο στο διαδίκτυο ο έρανος θα παραμείνει ανοικτός για περίπου μία εβδομάδα ακόμη. Μπορείτε να βρείτε σχετικές πληροφορίες εδώ! 

 

 

 

Ο Ιορδάνης έφυγε οδικώς από την Αθήνα στις 22 Απριλίου με προορισμό την Πάτρα για να επιβιβαστεί στο καράβι μαζί με τη μοτοσικλέτα του για Ιταλία.

 

Ο πρώτος σταθμός που σχεδίαζε να κάνει ήταν λίγο μετά την Κόρινθο, προκειμένου να κατασκηνώσει για να συνεχίσει την επόμενη μέρα. Εν τέλει, μια ομάδα οργανωμένων μοτοσικλετιστών τον φιλοξενεί στο Λεωνίδιο.

 

Μάλιστα, η συγκεκριμένη ομάδα μοτοσικλετιστών διευθέτησε και την επόμενη μέρα της διαδρομής του Ιορδάνη όπου θα έφθανε στην Καλαμάτα. Εκεί συνάντησε άλλα μέλη λέσχης μοτοσικλετιστών της περιοχής Μεσσηνίας οι οποίοι τον φιλοξένησαν, διευθετώντας τη διαμονή του και το φαγητό του.

 

Θα μπορούσε να πει κανείς πως η αρχή του ταξιδιού έγινε με πολύ καλούς οιωνούς για τη συνέχεια, γεγονός το οποίο σχολίασε και ο ίδιος αφού δεν χρειάστηκε να γνοιαστεί για κάτι περισσότερο από τη διαδρομή.
 
Πάτρα- Αγκόνα- Μπολόνια

 

Τρεις μέρες μετά επιβιβάζεται στο πλοίο και φθάνει στην Αγκόνα και από κει 2,5 μετά φθάνει στην Μπολόνια. Εκεί συνάντησε την κοπέλα του όπου τον συνόδευσε για 5 μέρες στο κομμάτι αυτό του ταξιδιού. Μαζί επισκέφθηκαν μέρη που ήθελαν πάντα να δουν και οι δυο! Και βέβαια δεν θα μπορούσαν να παραλείψουν να επισκεφθούν τις εγκαταστάσεις της Ferrari!

Όπως μας εκμυστηρεύτηκε ο Ιορδάνης, η δυσκολία ήταν μετά την Μπολόνια όπου από κει και πέρα θα ήταν μόνος του! Αυτός, η μοτοσικλέτα του και ένας χάρτης με χιλιάδες χιλιόμετρα τα οποία είχε προγραμματίσει να διανύσει.

 

 

Θυμάται γελώντας την πρώτη μέρα που χρειάστηκε να κατασκηνώσει και να μαγειρέψει για πρώτη φορά στη φύση, δίπλα από ένα κάστρο στην Ιταλία! Ένα πακέτο τορτελίνια τα οποία είχε αγοράσει από την Ελλάδα και εν τέλει φάνηκαν χρήσιμα πολύ αργότερα. Εκεί συνάντησε επίσης παρέες Ιταλών και Γάλλων οι οποίοι ήταν στο δρόμο πραγματοποιώντας παρόμοιας φύσης ταξίδια.

 

Μεταξύ Πάρμα και Γένοβα! Μια διαδρομή πολύ όμορφη όπως ανέφερε ο Ιορδάνης. Ωστόσο κατά τη διάρκεια της διαδρομής έβρεξε σε ένα σημείο ενώ η θερμοκρασία ήταν ιδιαίτερα υψηλή και έπρεπε να σταματά συχνά για να βάζει και να βγάζει το αδιάβροχο του.

 

 

Καταλήγοντας στην Γένοβα, ο Ιορδάνης επέλεξε να μείνει σε hostel έχοντας στο μυαλό του να παραμείνει εκεί για μια μέρα, ωστόσο το επόμενο πρωί δεν είχε καμία διάθεση να συνεχίσει τη διαδρομή του άμεσα. Παρέμεινε, ευτυχώς για τον ίδιο, στο hostel όπου εκεί ανακάλυψε πως διοργανωνόταν μια ξενάγηση με τα πόδια, με ξεναγό… τον Σπύρο! Έναν Ελλαδίτη ο οποίος ζει τα τελευταία οκτώ χρόνια στην Γένοβα. Μάλιστα όπως λέει ήταν η καλύτερη ξενάγηση που συμμετείχε γιατί ο Σπύρος μάλλον γνώριζε πολύ καλύτερα  από τους ντόπιους την πόλη!

 

 

Επόμενος σταθμός στο Μονακό! Εκεί πέτυχε τις μέρες που γίνονταν οι ετοιμασίες για το Grand Prix της Formula 1 και είδε από κοντά τα όσα συνέβαιναν! Αργότερα συνέχισε και είδε και άλλα μέρη μέχρι να φθάσει στη Νίκαια!

 

 

Μέχρι να φθάσει στη Μασσαλία, βρήκε πολύ όμορφο μέρος να κατασκηνώσει μέσα στα δέντρα. Εν τέλει κατέληξε να είναι μια από τις χειρότερες μέρες καθώς ο αέρας φυσούσε σε επικίνδυνα επίπεδα και το κρύο ήταν αφόρητο και για να αντέξει φόρεσε ότι είχε σε ρουχισμό. Την επόμενη μέρα αποφάσισε να συνεχίσει για να φθάσει κατ’ ευθείαν στη Βαρκελώνη, ωστόσο η διαδρομή ήταν άκρως επικίνδυνη αφού οι σφοδροί άνεμοι (80-90 χλμ/ώρα) δυσκόλευαν ακόμη περισσότερο την οδήγηση.

 

 

Το παράδοξο, όπως αναφέρει, είναι ότι μόλις πέρασε την πινακίδα για την Ισπανία οι άνεμοι ξαφνικά σταμάτησαν. Μια γραμμή και βρέθηκε σε εντελώς διαφορετικές κλιματικές συνθήκες.

 

Τα επόμενα δυο βράδια τα πέρασε στη Βαρκελώνη, ενώ πραγματοποίησε μεγάλο μέρος της επίσκεψης του στην πόλη με τα πόδια. Χαρακτηριστικά, ανέφερε πως ήταν η μέρα η οποία διένυσε ίσως τα περισσότερα χιλιόμετρα και συγκεκριμένα 22!

 

Στο hostel που επέλεξε να μείνει στη Βαρκελώνη γνώρισε έναν άνθρωπο ο οποίος είχε επιστρέψει μόλις από την Αμερική με στόχο να ενοικιάσει μοτοσικλέτα και να πάει για αναρρίχηση στην Ισπανία. Μαζί περπάτησαν και είδαν τη θέα της Βαρκελώνης από ψηλά ενώ τον φέρνει στη μνήμη του ως έναν από τους καλύτερους ανθρώπους που γνώρισε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού καθώς η σύνδεση τους ήταν άμεση.

 

Στη Βαρκελώνη γνώρισε έναν Γερμανό τον οποίο συνάντησε τυχαία ξανά στην Βαλένθια έξω από το hostel που διέμενε.

 

 

Καθώς μου δείχνει φωτογραφίες ο Ιορδάνης και μου εξιστορεί τις εμπειρίες του ταξιδιού, φθάνει στη Γρανάδα και μου δείχνει τη φωτογραφία με τη «σπασμένη πολυθρόνα». Είσαι από τους λίγους που θα καταλάβεις, μου λέει, τι σημαίνει αυτή η φωτογραφία. Μια εικόνα με μια σπασμένη πολυθρόνα έξω από το hostel που επέλεξε να μείνει το βράδυ, η οποία θύμιζε το τραγούδι του Παύλου Παυλίδη «Η σπασμένη πολυθρόνα».

Ένας από τους λόγους που ήθελε πάντα να επισκεφθεί τη Γρανάδα.  Περπάτησε μεγάλο μέρος της πόλης με τα πόδια συναντώντας μέρη και ανθρώπους.

 

Στην Κόρντοβα με τους Mas Gas

 

Περνώντας στην Κόρντοβα συνάντησε μέλη της λέσχης μοτοσικλετιστών Mas Gas. Εκεί συνάντησε τον Χουάν, μέλος της λέσχης ο οποίος του έδωσε τα κλειδιά του χώρου, του είπε ότι θα μπορούσε να μείνει όσο καιρό ήθελε και θα μπορούσε να κάνει ότι θέλει. Ο Χουανκάρ ταξίδευε για δυο χρόνια με τη μοτοσικλέτα του στον κόσμο και είχε αυτοκόλλητα από πολλά μέρη του κόσμου στην μοτοσικλέτα του και πρόσθεσε και το αυτοκόλλητο του ταξιδιού του Ιορδάνη με την επιγραφή «Bike and Me».
Έμεινε εκεί για δυο βράδια και μαζί με τον Χουανκάρ έκαναν βόλτες στην πόλη το βράδυ και τον φιλοξένησε παρέχοντας του ότι χρειαζόταν.

 

 

Στην είσοδο της Πορτογαλίας συνάντησε μόνο δυο σπίτια και μετά για αρκετά χιλιόμετρα τίποτα… Καμία ένδειξη ζωής. Ούτε άνθρωπος ούτε ζώα, ούτε αυτοκίνητο… «Νόμιζα πως ήμουν στο τέρμα του κόσμου…» αναφέρει γελώντας. Κατέληξε στο Faro στην Πορτογαλία, όπου εκεί συνάντησε άλλη μια λέσχη μοτοσικλετιστών οι οποίοι τον βοήθησαν να κάνει ένα μικρό σέρβις την μοτοσικλέτα του. Έφθασε μέχρι το δυτικότερο κομμάτι της Ευρώπης, στο ακρωτήρι Cabo da Roca.

 

Στη συνέχεια πέρασε από τη Μαδρίτη όπου εκεί τον φιλοξένησαν οι  γονείς της κοπέλας του, ο οποίοι διαμένουν μόνιμα εκεί. Ακολούθως πήγε στο Σαν Σεμπάστιαν και μετά στην Τουλούζη όπου επισκέφθηκε μεταξύ άλλων τις εγκαταστάσεις της Airbus.
Από εκεί ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής στην Ελλάδα. Εκεί ξεχωρίζει διάφορες στιγμές κυρίως στην Ιταλία όπου επισκέφθηκε πόλεις που δεν είχε δει στο ξεκίνημα.

 

Αυτό που κρατά από το υπέροχο αυτό ταξίδι είναι ότι υπερέβηκε ένα κομμάτι του εαυτού του προκειμένου να συναναστραφεί με κόσμο που δε γνωρίζει. Κρατά επίσης όλες εκείνες τις ατελείωτες ώρες οδήγησης  και τις χιλιάδες σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό του όντας μόνος του και χωρίς την ασφάλεια του σπιτιού του. Μα πάνω απ’ όλα κρατά το γεγονός ότι θα το ξανάκανε με χίλια!