Στις φυλακές «κατοικούν» σήμερα γύρω στους 700 κατάδικους. Αρκετά μεγαλύτερος πληθυσμός από ό,τι σε πολλά χωριά της υπαίθρου, στοιβαγμένοι σε ένα κτηριακό συγκρότημα περιορισμένου εμβαδού. Σύμφωνα με μια πρόσφατη ευρωπαϊκή έρευνα, οι κυπριακές φυλακές είναι οι τρίτες σε υπερπληθυσμό μεταξύ των σωφρονιστικών ιδρυμάτων των 47 κρατών-μελών της Ευρώπης, στεγάζοντας 127 κρατούμενους για κάθε 100 διαθέσιμες θέσεις. Αν και οι πλείστοι έχουν καταδικαστεί για ναρκωτικά και κλοπές, ανάμεσα σε αυτούς είναι και ένας αριθμός δολοφόνων. Από τον τελευταίο ένοικό τους που σκότωσε εφτά πλάσματα μέχρι τους άλλους που σκότωσαν τέσσερις στην Αγία Νάπα, τον άλλο που σκότωσε τρεις στη Λεμεσό, τον άλλο που σκότωσε μητέρα και παιδί στην Πάφο και διάφορους άλλους.  
Πέραν του ότι οι φυλακισμένοι είναι έγκλειστοι σε ένα κτηριακό συγκρότημα που κτίστηκε πριν πολλές πολλές δεκαετίες επί αγγλικής διακυβέρνησης, με τα δεδομένα της εποχής εκείνης, κτίστηκαν σε μια περιοχή που τότε δεν ήταν οικιστική. Αν δει κάποιος φωτογραφίες της εποχής εκείνης, οι φυλακές βρίσκονταν σε ένα ερημικό τοπίο με τα όποια κτίσματα σε αρκετή απόσταση. Σήμερα, οι φυλακές βρίσκονται μέσα σε μια γειτονιά του Αγίου Αντρέα. Στο μέσο της πρωτεύουσας, και αυτό που τις κάνει ακριτικές είναι η κατοχή, αφού από τη μια πλευρά συνορεύουν με τη νεκρή ζώνη. Από την άλλη πλευρά όμως συνυπάρχουν με γειτονιές. Ειδικά οι ανοικτές φυλακές είναι λίγα μέτρα από τα σπίτια, σε σημείο που μπορούν να ακούν τις συνομιλίες των κατοίκων που κάθονται στις αυλές τους, ακόμα και να συμμετέχουν αν το επιθυμούν. Κι οι κάτοικοι ακούνε όλες τις ανακοινώσεις: Ποιος έχει επισκεπτήριο, πότε πρέπει να πάρουν τα φάρμακά τους, πότε το μεσημεριανό τους, πότε το βραδινό τους… 
Η Δεύθυνση των φυλακών, έχοντας προφανώς επίγνωση πως το όλο πράγμα δεν είναι και το καλύτερο, ενισχύει διαρκώς τα μέτρα περίφραξης και ασφάλειας. Ψηλά συρματοπλέγματα έχουν δημιουργήσει ένα σκηνικό Γκουαντανάμο, προβολείς ρίχνουν τα φώτα τους στα σπίτια, περιπολίες με αυτοκίνητα σπάνε τη σιωπή της νύχτας και ενίοτε ξυπνούν τους κατοίκους, τα κινητά τηλέφωνα δεν έχουν λήψη λόγω μηχανισμών απενεργοποίησης στις φυλακές. Κι ο απερχόμενος υπουργός εξάγγελλε με κάθε ευκαιρία απάμβλυνση του προβλήματος του υπερπληθυσμού με επέκταση των κτηρίων στον ίδιο χώρο, ακόμα πιο κοντά στα σπίτια της γειτονιάς. 
Είναι αυτό ένα πείραμα ενσωμάτωσης των φυλακισμένων μέσα στην κοινωνία ή απλά εκεί βρήκαμε τα κτήρια, εκεί τα αφήνουμε όσο κι αν πληθαίνουν οι φυλακισμένοι, όσο κι αν μεταλλάσσεται το έγκλημα και μαζί και το προφίλ των φυλακισμένων;