Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 98 ετών ο καταξιωμένος ποιητής και συγγραφέας Νάνος Βαλαωρίτης.
Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας και ήταν δισέγγονος του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Από την μητέρα του ήταν εγγονός του εφοπλιστή και πολιτευτή των Σπετσών Ιωάννη Λεωνίδα. Σπούδασε νομικά, φιλολογία (αγγλική και γαλλική) στα πανεπιστήμια των Αθηνών, Λονδίνου, και Σορβόνης.
Έγραφε από νέος — πρωτοδημοσίευσε στα «Νέα Γράμματα» το 1939. Το 1944 δραπέτευσε απ’ την γερμανοκρατούμενη Ελλάδα μέσω του Αιγαίου στην Τουρκία, από εκεί στη Μέση Ανατολή και τελικά στην Αίγυπτο όπου συνάντησε τον Σεφέρη ο οποίος υπηρετούσε την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση ως γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας στο Κάιρο. Το 1944 μετά από προτροπή του Σεφέρη ο Βαλαωρίτης ταξίδεψε στο Λονδίνο για να βοηθήσει στην ανάπτυξη λογοτεχνικών δεσμών μεταξύ Ελλάδας και Βρετανίας. Συνάντησε τους Τ.Σ. Έλιοτ, Γ.Χ. Όντεν, Ντύλαν Τόμας και εργάστηκε για τον Λούις ΜακΝις στο BBC.
Εκτός από τη μελέτη αγγλικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου, έκανε και μεταφράσεις (στα αγγλικά) Ελλήνων μοντερνιστών ποιητών, μεταξύ των οποίων του Ελύτη και του Εμπειρίκου. Το 1947 κυκλοφόρησε την Τιμωρία των Μάγων, την πρώτη του ποιητική συλλογή, στο Λονδίνο. Από το 1954 μέχρι το 1960 συμμετείχε στην ομάδα των σουρεαλιστών του Παρισιού. Στο Παρίσι γνώρισε την μελλοντική (1960) σύζυγό του, την Αμερικανίδα Μαρί Γουίλσον (1922-2017).
Το 1960 επέστρεψε στην Ελλάδα, και ανάμεσα 1963 και 1967 είναι ο εκδότης και διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού Πάλι. Όταν η χούντα ήρθε στην εξουσία το 1967, ένωσε πως δεν έχει άλλη επιλογή παρά να αυτοεξοριστεί, έτσι το 1968 ταξίδεψε στις ΗΠΑ όπου και δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργικό γράψιμο στο πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, μια θέση που κράτησε για 25 χρόνια.
Το 1983 βραβεύτηκε με το Α’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του Μερικές γυναίκες (ενώ είχε αρνηθεί ανάλογη βράβευση το 1958. Το 1976 είχε επίσης αρνηθεί την πρόταση να γίνει αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών). Το Δεκέμβριο του 2009 του απονεμήθηκε το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολo του έργου του. Θεατρικά του έργα έχουν παιχτεί σε Παρίσι, Σπολέτο, Ώρχους και Αθήνα. Είχε συνεργαστεί με τα λογοτεχνικά περιοδικά Τετράδιο, Σήμα, Horizon, New Writing και Daylight.
Κριτικό πνεύμα μέχρι τέλους
Στα τελευταία ποιητικά του βιβλία ο Βαλαωρίτης εκφράζει την οργή του για το τέλμα στο οποίο περιέπεσε ο νεοελληνικός βίος μετά την κρίση. Πυρπολώντας τα δάση της, εξαπατώντας τους ανθρώπους της με ένα χρήμα το οποίο δεν τους ανήκε και αποθαρρύνοντας κάθε δημιουργική πρωτοβουλία, η Ελλάδα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να φτάσει στην κρίση και να οδηγηθεί στο χείλος της καταστροφής, λέει ο ποιητής, χωρίς να έχει να προτείνει λύσεις. Δείχνει, όμως, με τη δουλειά του πόσο βαρύ είναι το τίμημα που καλούμαστε να πληρώσουμε. Η κατάδυση στα άδυτα της σύγχρονης τέχνης επί μια ολόκληρη ζωή δεν τον εμπόδισε να κρατήσει ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά του στις κοινωνικές εξελίξεις.
Τόσο στην ποίηση όσο και στα πεζά του, όπως και στα δοκιμιακά του έργα, ο Βαλαωρίτης αποβάλλει ευθύς εξαρχής το οποιοδήποτε διδακτικό ύφος, βάζει πριν απ΄ όλους στο στόχαστρο τον εαυτό του και κατορθώνει να εικονογραφήσει τον σκοτεινό αθηναϊκό του περίγυρο χωρίς να γίνει δηλητηριώδης και χωρίς να χάσει το κέφι του. Μήνυμα αισιοδοξίας από έναν ποιητή ο οποίος είχε το σθένος και την παρρησία να γράψει: «Δεν είμαι από αυτούς / που τους θάβουν εύκολα / έστω ακόμα κι εν ζωή όπου / πολλοί άθαφτοι κυκλοφορούν / στους δρόμους και στα σπίτια / Από αυτό το άκρον άωτον / του ποιητικού μας λόγου εξέχει / από μνήμα πρόσφατο ρηχό / ένα χέρι που κρατάει ένα μολύβι / κι από νεκρούς και ζωντανούς / εξίσου το μισθό του διεκδικεί».
Έργα
Ποίηση
Η Τιμωρία των Μάγων, ιδιωτική έκδοση, Λονδίνο 1947
Κεντρική Στοά, ιδιωτική έκδοση 1958
Terre de Diamant, ιδιωτική έκδοση 1958, 2010
Κάποιος 1963
Hired Hieroglyphs, Kayak 1971
Diplomatic Relations, Panjandrum 1972
Ανώνυμο Ποίημα του Φωτεινού Αηγιάννη, Το καλώδιο, Σαν Φρανσίσκο 1974, Ίκαρος 1977
Εστίες Μικροβίων, Το καλώδιο, Σαν Φρανσίσκο 1977
Ο Ήρωας του Τυχαίου, Τραμ, Θεσσαλονίκη 1979
Flash Bloom, Wire Press, Σαν Φρανσίσκο 1980
Ο Διαμαντένιος Γαληνευτής , Ύψιλον 1981
Η Πουπουλένια Εξομολόγηση, Ίκαρος 1982
Μερικές Γυναίκες, Θεμέλιο, 1982, Α’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης 1983
Ποιήματα 1 (1944-1964), Ύψιλον, 1983, 2010
Στο Κάτω Κάτω της Γραφής, Νεφέλη 1984
Ο Έγχρωμος Στυλογράφος, Δωδώνη 1986
Ποιήματα 2 (1965-1974), Ύψιλον 1987, 2010
Ανιδεογράμματα, Καστανίωτης 1996
Ήλιος, ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης, Καστανιώτης 1996
Αλληγορική Κασσάνδρα, Καστανιώτης 1998
Η κάθοδος των Μ, Ύψιλον 2002
Μια αλφάβητος κωφαλάλων, Άγκυρα 2003
Άστεγος ο Μέγας, Ύψιλον 2004
Το ξανανοιγμένο κουτί της Πανδώρας, Άγκυρα 2006
Γραμματοκιβώτιον ανεπίδοτων επιστολών, Ύψιλον 2010
Άνθη του θερμοκηπίου, Απόπειρα 2010
Χρίσματα, Κοινωνία των (δε)κάτων 2011
Ουρανός χρώμα βανίλιας, Άγκυρα, 2011
Πικρό καρναβάλι, Ψυχογιός, 2013
Στο υποκύανο μάτι του Κύκλωπα, Ψυχογιός 2015
Πεζά
Ο Προδότης του Γραπτού Λόγου, διηγήματα, Ίκαρος 1980
Απ’ τα Κόκκαλα Βγαλμένη, μυθιστόρημα, Νεφέλη 1982,1999
Μερικές γυναίκες, Θεμέλιο 1982.
Ο Θησαυρός του Ξέρξη, μυθιστόρημα, Εστία 1984, Άγκυρα 2008
Η Δολοφονία, νουβέλα, Θεμέλιο 1984
Ο Ομιλών Πίθηκος ή Παραμυθολογία, Αιγόκερως 1986
My Afterlife Guaranteed, διηγήματα, City Lights, Σαν Φρανσίσκο 1990
Η Ζωή μου Μετά Θάνατον Εγγυημένη, διηγήματα, Νεφέλη 1995
Παραμυθολογία, Νεφέλη 1996
Ο Σκύλος του Θεού, Καστανιώτης 1998, 2004
Τα Σπασμένα Χέρια της Αφροδίτης της Μήλου, Άγρα 2002
Γνωρίζετε την Ελπινίκη; διηγήματα, Ηλέκτρα 2005
Μα το Δία, Ηλέκτρα, 2009
Δοκίμια
Ανδρέας Εμπειρικός, Ύψιλον 1989
Για μια Θεωρία της Γραφής, Εξάντας 1990
Μοντερνισμός, Πρωτοπορία και Πάλι, Καστανιώτης 1997
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, Ένας Ρομαντικός 1998
Αλληλογραφία Γ.Σεφέρη – Ν.Βαλαωρίτη 1945-1968 και επιστολές στον Γ. Κατσίμπαλη, Ύψιλον 2004
Για μια θεωρία της γραφής Β’, Ηλέκτρα 2006
Ο Όμηρος και το αλφάβητο, Ελληνοαμερικανική Ένωση 2010
Ή του ύψους ή του βάθους, Ψυχογιός 2013
Για μια θεωρία της γραφής Γ’, Ψυχογιός 2016
Πηγή: Philenews/ethnos.gr
