Ο κ. Μαυρίδης δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή του ΡΙΚ πως «η πολιτεία έχει υποχρέωση να προσφέρει την ευκαιρία στους μαθητές να φοιτούν και σε ιδιωτικά σχολεία και να πληρώνει τα δίδακτρα τους». Αργότερα μάλιστα με ένα ύφος χιλίων καρδιναλίων είπε ότι τα έξοδα από μια τέτοια απόφαση θα είναι πολύ λιγότερα από τα έξοδα που χρειάζονται για τη διατήρηση της δημόσιας εκπαίδευσης. Έλεος δηλαδή. Εμμέσως πλην σαφώς προέβη σε δημόσια αναφορά κατηγορώντας τη δημόσια εκπαίδευση λίγο-πολύ ως αχρείαστη και μη συμφέρουσα για το κράτος.
Ποια είναι όμως τα οφέλη που προκύπτουν από τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια; Αποφοιτούν άνθρωποι που ελάχιστα γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα και ανάμεσα σε τρεις ελληνικές λέξεις εκτοξεύουν επιδεικτικά και δέκα αγγλικές. Επίσης στα ιδιωτικά σχολεία η εκπαίδευση έχει φτάσει ένα εντελώς χρησιμοθηρικό επίπεδο όπου δεν ενδιαφέρεται για την ανθρωπιστική παιδεία πέραν από το να βοηθήσουν τους μαθητές να περάσουν τα igcse και τα διάφορα A levels ως μοναδικά κριτήρια για την εισδοχή τους στα πανεπιστήμια κυρίως της Αγγλίας. Φυσικά, υπάρχει και το επιχείρημα ότι δήθεν τα ιδιωτικά σχολεία δίνουν περισσότερη έμφαση στη διαμόρφωση κριτικής σκέψης, περιθωριοποιώντας περισσότερο την παπαγαλία. Εντούτοις, προκαλώ τον οποιονδήποτε να καθίσει να ακούσει πολιτική συζήτηση μαθητών ή αποφοίτων των ιδιωτικών σχολείων και αργότερα των δημόσιων. Από τους μεν θα καταλάβεις ότι το μοναδικό πολιτικό πρόβλημα του πλανήτη είναι η κλιματική αλλαγή και το προσφυγικό (χωρίς ούτε να αιτιολογούν έστω την απάντησή τους) και από την άλλη, οι παρείσακτοι των δημοσίων, θα αναφερθούν όχι μόνο στην κλιματική αλλαγή και το προσφυγικό, αλλά και στο κυπριακό πρόβλημα, τα διάφορα ζητήματα που άπτονται των οικονομικών προβλημάτων, κοινωνικά ζητήματα που δεν αφορούν αποκλειστικά κοινωνικές μειονότητες αλλά απλά καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κάθε απλός και μέσος πολίτης. Το κυριότερο; Τα ιδιωτικά σχολεία εκκολάπτουν μαθητές χωρίς ιστορική γνώση της πατρίδας και του έθνους τους, τους αποκόπτει από τις παραδόσεις και τα έθιμα τους, όμως ταυτόχρονα τα ιδιωτικά σχολεία εκμεταλλεύονται τις δημόσιες αργίες (έστω κι αν δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται).
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Διότι η ιδιωτική εκπαίδευση «ελιτοποιεί» τα παιδιά στην πιο κρίσιμη τους ηλικία, μη επιτρέποντας τους να δουν, να αφουγκραστούν, να αντιμετωπίσουν τα απλά καθημερινά προβλήματα του απλού κόσμου. Επίσης βρίσκονται σε ένα περιβάλλον που δεν υπάρχουν διαφορές και δεν τους παρέχεται η δυνατότητα να διακρίνουν βασικές κοινωνικές διακυμάνσεις. Σημειωτέον ότι στα δημόσια σχολεία οι μαθητές μαθαίνουν στην πράξη ό,τι μαθαίνουν και στη θεωρία. Το προσφυγικό για το οποίο κόπτονται οι μαθητές των ιδιωτικών στα debates που διοργανώνουν (πάντα μεταξύ τους); Πήγαν ποτέ να δουν τις δυσκολίες των πολιτικών και οικονομικών προσφύγων ή των προσφύγων πολέμου που έρχονται από το εξωτερικό; Υπάρχει τουλάχιστον ένας σε κάθε δημόσιο σχολείο. Αντιλήφθηκαν τι σημαίνει να είσαι άτομο με νοητική υστέρηση και τι δυσκολίες πρέπει να αντιμετωπίσεις; Επίσης υπάρχει τουλάχιστον ένας σε κάθε δημόσιο σχολείο.
Λοιπόν κ. Μαυρίδη, να χαίρεσαι τα ιδιωτικά σχολεία σου, με τους άχαρους και επιτηδευμένους αποφοίτους σου. Εμείς οι κοινοί θνητοί είμαστε υπερήφανοι για την εκπαίδευση που λάβαμε, και δόξα τω Θεώ, εμείς τουλάχιστον αποτελούμε μέρος αυτής της κοινωνίας και όχι ένα απομακρυσμένο απόκομμά της.
*Φοιτητής Ιστορίας ΑΠΘ.
