Αύριο είναι μια σημαντική μέρα. Για όλους τους μαθητές της Ά Λυκείου. Θα καταγραφούν επισήμως στην ιστορία αυτού του κράτους σαν πειραματόζωα, ελέω τετράμηνων εξετάσεων. Δεν επιδίωξαν αυτό τον ρόλο. Τους τον επέβαλαν. Μερικοί φωστήρες, που στρογγυλοκάθονται σε κάποια γραφεία ενός Υπουργείου. Ανάμεσά τους και άτομα, που κατά εκπληκτικό τρόπο, εδώ και δεκαετίες πρωταγωνιστούν σε όλα τα πειράματα. Αν και στην συντριπτική πλειονότητά τους τα πειράματα αποτυγχάνουν (εξού και τα μαθησιακά αποτελέσματα καταποντίζονται) οι εν λόγω πειραματιστές παραμένουν στο απυρόβλητο. Μόνο τα πειραματόζωα αλλάζουν.
 
Ο λόγος για τον οποίο επανερχόμαστε επί του θέματος είναι η προσωπική παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Με την οποία κατεδείχθη ότι το πρόβλημα είναι εξαιρετικά σοβαρό. Ο ύπατος αξιωματούχος του κράτους εμφανίζεται με πλήρη άγνοια των θλιβερών πραγματικοτήτων. Συμμετείχε πριν μερικές μέρες σε δημόσια διαβούλευση στο Προεδρικό με παιδιά. Και γέμισε το Προεδρικό με αερολογίες… Στόχος της κυβέρνησης είναι η δημόσια παιδεία να παράγει αποφοίτους λυκείων με κριτική σκέψη και ολοκληρωμένες προσωπικότητες, είπε. Μηδενική αντίληψη της πραγματικότητας. Ήταν υπαρκτό το πρόβλημα έλλειψης κριτικής σκέψης. Με την μετατροπή του συστήματος σε εξετασιοκεντρικό, όμως, την εκμηδένισαν. Εκπαιδευτικοί και μαθητές πασχίζουν, απνευστί, να προλάβουν την ύλη. Πού χρόνος για ανάπτυξη κριτικής σκέψης;
 
«Οι εξετάσεις τετραμήνων και η δρομολογηθείσα μεταρρύθμιση έχουν στόχο την μάθηση, όχι μέσα από την παπαγαλία», είπε. Σε άλλον πλανήτη βρίσκεσαι, Πρόεδρε; Για να προλάβουν οι μαθητές την ύλη, τα δεκάδες διαγωνίσματα σε όλα τα μαθήματα και τις εξετάσεις, έχουν αναγάγει –εξ ανάγκης- την παπαγαλία σε πρότυπο. Είπε ακόμη ότι συνομίλησε με τον Μπαμπινιώτη επί του θέματος κι εκείνος «έμεινε ενθουσιασμένος». Προφανώς, Πρόεδρε, του τα είπες όπως σου τα λένε οι φωστήρες του Υπουργείου. Για στείλε τον να συνομιλήσει με εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς να δούμε πώς η θλίψη θα αντικαταστήσει τον ενθουσιασμό του…
 
Είχαμε υποδείξει την ουσία. Είχαν μια καλή ιδέα, τον διαχωρισμό της ύλης σε δύο φάσεις ώστε να μην πνίγονται οι μαθητές στο τέλος του χρόνου. Την εφάρμοσαν, όμως, εγκληματικά. Εισήγαγαν τον θεσμό των project, που στρέφει αλλού την βαρύτητα από την απλή γραπτή εξέταση. Με δημιουργικό τρόπο προς όφελος των μαθητών. Άφησαν, όμως, τον τεράστιο όγκο ύλης να καλυφτεί σε συντομότερο χρονικό διάστημα. Έτσι, οι καθηγητές χωρίς ανάσα αγωνίζονται να προλάβουν την ύλη. Οι μαθητές με την ψυχή στο στόμα να την καταλάβουν. Το αποτέλεσμα τραγικό. Εκτοξεύθηκαν σε δυσθεώρητο ύψος τα φροντιστήρια. Ακόμη και για μαθήματα, που υπό άλλες συνθήκες δεν χρειαζόταν, αφού δεν υπάρχει χρόνος να χωνέψουν στην τάξη την παράδοση. Απογειώθηκε και η παπαγαλία σε σημείο τρομακτικό.
 
Τις δικές μας υποδείξεις μπορεί να τις θεωρούν υποκειμενικές. Πριν μερικές μέρες, όμως, μια μαθήτρια Α’ Λυκείου (η Α.Κ.), προφανώς απηυδισμένη από τις μπούρδες που ακούει, έκανε μια ανάρτηση χαστούκι για όλους: «…θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια σε όσους αναμείχθηκαν και αποφάσισαν να μετατρέψουν τα σχολεία μας σε εξεταστικά κέντρα. 20 μέρες πριν τα Χριστούγεννα, ένα παιδί 16 χρονών, διαβάζει ασταμάτητα, παπαγαλίζει γιατί δεν προλαβαίνει να εμπεδώσει για να προλάβει την ύλη γιατί πρέπει να δώσει εξετάσεις. Χαρά στη μάθηση λένε… Δημιουργικότητα, καλλιέργεια δεξιοτήτων…
 
Διάβαζα ένα άρθρο τις προάλλες που μιλούσε για «ένα εκπαιδευτικό σύστημα που πρέπει να προσαρμοστεί στη σημερινή εποχή. Οι μαθητές, το κέντρο κάθε προσπάθειας στην εκπαίδευση, πρέπει να προετοιμάζονται για τον κόσμο. Τα βασικά στοιχεία που πρέπει να αποκομίζει ο μαθητής μέσα από το σχολείο η ικανότητα για κριτική σκέψη, η συγκέντρωση πληροφοριών από πολλαπλές πηγές, η αξιολόγηση των πηγών, η σύνθεση. Η μάθηση να εστιάζει στον τρόπο μάθησης για έναν κόσμο που συνέχεια αλλάζει και όχι σε αποστήθιση πληροφοριών». Διερωτώμαι πώς επιτυγχάνεται αυτό με καθηγητές που τρέχουν να προλάβουν την ύλη, με μαθητές που τρέχουν να προλάβουν την ύλη, με γονείς που πληρώνουν έξτρα μαθήματα για τα παιδιά τους για να προλάβουν την ύλη… Βαρέθηκα να ακούω για αυτή την ύλη.
 
Αγαπητοί κύριοι, σας καθιστώ υπεύθυνους για το ΑΓΧΟΣ που μας έχετε γεμίσει. ΑΓΧΟΣ! Κύρια αιτία θανάτου. Γιατί δεν έχω χρόνο να παίξω πια βιολί, δεν έχω χρόνο να πάω θέατρο, δεν έχω χρόνο να δω την πόλη μας που είναι στολισμένη χριστουγεννιάτικα. Μας υποσχεθήκατε μείωση της ύλης! Εδώ γελάμε… για να μην κλαίμε! Δεν πετάμε ένα σύστημα, ένα απάνθρωπο σύστημα στα σχολεία χρησιμοποιώντας ως πειραματόζωα τα ίδια τα παιδιά σας! Ξεχάσατε ότι είμαστε ακόμα παιδιά… κι εγώ νιώθω κουρασμένη. Νιώθω ότι δεν έχω φωνή… νιώθω ότι δε με ακούει κανείς… Σας ευχαριστώ που μου κλέψατε το χαμόγελό μου… καληνύχτα!!!».
 
Διάβασες, Πρόεδρε; Διαβάσατε, φωστήρες; Δεν ερυθριάτε; Θα φέρετε, λέτε, εμπειρογνώμονες από Φινλανδία και Εσθονία για να μελετήσουν το σύστημά μας. Το καλό που σας θέλω, σιγά- σιγά να τους πείτε τι ισχύει. Διότι αν τους τα πείτε απότομα, δύσκολα θα γλυτώσουν το εγκεφαλικό οι άνθρωποι… Επιτέλους, φωστήρες, άστε τους εγωισμούς. Για μια φορά, ακούστε επιτέλους τα πειραματόζωα. Διορθώστε τάχιστα τα κακώς έχοντα. Τουλάχιστον να γλυτώσουν τα πειραματόζωα των επόμενων χρόνων. Φέτος είναι μόνο η Α’ Λυκείου. Του χρόνου θα είναι και η Β’ και το 2021 και η Γ’.
 
Ο Αναστασιάδης προ ημερών είπε ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ του «ακούω» και του «υπακούω». Πιο εγκληματικό απ’ όλα, Πρόεδρε, είναι το «παρακούω» (σ.σ. ακούω λανθασμένα)…