Αν κέρδιζαν τις εκλογές μόνον οι καλύτεροι, οι ικανότεροι και οι εντιμότεροι τότε αυτός ο κόσμος θα ήταν πολύ διαφορετικός. Ιδανικές επιλογές μόνο σε πολιτείες ουτοπίας μπορεί να υπάρξουν γι΄αυτό ας είμαστε ρεαλιστές: Τις εκλογές τις κερδίζει εκείνος τον οποίο τη δεδομένη στιγμή η πλειοψηφία θεωρεί ως τον καλύτερο (ή τον λιγότερο κακό), τον ικανότερο (ή τον λιγότερο ανίκανο), τον εντιμότερο (ή τον λιγότερο ανέντιμο). Την ψήφο την καθορίζουν διάφορα κριτήρια και ένας συνδυασμός παραγόντων, που είναι το αποτέλεσμα βαθύτατων εσωτερικών διεργασιών, οι οποίες επηρεάζονται από εξωγενή συμβάντα. Είναι γεμάτη παραδείγματα η παγκόσμια ιστορία που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Και είναι πολλές οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ένας λαός, ο ίδιος ακριβώς λαός, πότε εκλέγει έναν Ομπάμα και πότε έναν Τράμπ. Επειδή βρισκόμαστε στο μέσο της προεκλογικής εκστρατείας ας μας επιτραπεί να αποφύγουμε ονομαστικές αναφορές και συγκρίσεις στα καθ΄ημάς.

Τέσσερις μήνες πριν από τις εκλογές το σκηνικό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις, το μοναδικό εργαλείο που έχουμε για να αφουγκραστούμε την κοινή γνώμη. Οι δημοσκοπήσεις δεν πρέπει να απαξιώνονται, ούτε όμως και να θεωρείται ότι υποκαθιστούν την κάλπη. Αν πιστέψουμε όλους ανεξαιρέτως τους δημοσκόπους, τότε θα συμφωνήσουμε στην κοινή διαπίστωση ότι εάν είχαμε εκλογές σήμερα, ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα εξασφάλιζε με σχετική βεβαιότητα το εισιτήριο για τον δεύτερο γύρο. Το άλλο εύρημα στο οποίο συμφωνούν όλες οι δημοσκοπήσεις είναι ότι εάν είχαμε εκλογές σήμερα, το δεύτερο εισιτήριο για τον δεύτερο γύρο θα το διεκδικούσαν οι Αβέρωφ Νεοφύτου και Ανδρέας Μαυρογιάννης. Σε περίπτωση κατά την οποία συμβεί κάτι τέτοιο τότε θα είναι η πρώτη φορά που υποψήφιος ο οποίος στηρίζεται από το ένα από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα θα βρεθεί εκτός δεύτερου γύρου, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την επόμενη μέρα. Ας μην προτρέχουμε όμως.

Ενόσω οι δημοσκοπήσεις δεν θα ξεκαθαρίζουν την έκβαση της μάχης Νεοφύτου-Μαυρογιάννη για το εισιτήριο του δεύτερου γύρου, τότε ο Χριστοδουλίδης θα ευνοηθεί από τη συστολή που θα έχουν και οι δύο αντίπαλοί του (ή και τα κόμματα που τους στηρίζουν) να συγκρουστούν μετωπικά μαζί του, από τη στιγμή που στο πίσω μέρος του μυαλού τους θα υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα (υποχρεωτικής έστω) υποστήριξής του.

Εάν όμως το επόμενο διάστημα οι δημοσκοπήσεις ξεκαθαρίσουν ποιος από τους κυρίους Νεοφύτου-Μαυρογιάννη περνά στον δεύτερο γύρο, τότε οι συσχετισμοί δυνάμεων θα διαφοροποιηθούν (ίσως και δραστικά), υπέρ εκείνου που φαίνεται να προκρίνεται και σε βάρος του υποψήφιου που θα επηρεαστεί από τη λογική της χαμένης ψήφου.  

Όλα τα πιο πάνω στηρίζονται στην εικόνα που αποτυπώνουν όλες οι μετρήσεις της κοινής γνώμης εάν είχαμε εκλογές αύριο, αλλά παραμένουν στη σφαίρα της σεναριολογίας. Σημαντικό ρόλο στην έκβαση του αποτελέσματος θα διαδραματίσει η συμπεριφορά μιας σημαντικής μερίδας του εκλογικού σώματος, η οποία παρακολουθεί τις πολιτικές διεργασίες αλλά δεν εκδηλώνεται. Είναι πολίτες από όλους τους ιδεολογικούς χώρους, οι οποίοι για πολλούς και διάφορους λόγους, κινούνται με εντελώς διαφορετικά κίνητρα και έχουν άκρως διαφορετικές αφετηρίες. Όλοι αυτοί επηρεάζουν το αποτέλεσμα με τη ψήφο τους ή με την αποχή τους. Επειδή δεν εκδηλώνουν την ίδια πολιτική συμπεριφορά δεν είναι πολλοί για να εκλέξουν Πρόεδρο από μόνοι τους. Σε μια μικρή χώρα όπως η Κύπρος, είναι όμως αρκετοί για να γείρουν την πλάστιγγα προς τη μια ή προς την άλλη κατεύθυνση, ειδικά στον πρώτο γύρο. Το επιβεβαιώνει η ιστορία των εκλογικών αναμετρήσεων, που κρίθηκαν για μερικές εκατοντάδες ψήφους. Εξού και παραμένει εξαιρετικά διαχρονική η σοφή προτροπή του Γλαύκου Κληρίδη: «Υπομονή μέχρι να ανοίξει η τενέκα». 

Ελεύθερα, 16.10.2022.