Θα θέλαμε να ήταν αλλιώς, να είμαστε αλλού. Αυτό τον καιρό θα σερφάραμε σε όλο το Αιγαίο και το Ιόνιο για να εντοπίσουμε στον χάρτη την κουκίδα εκείνη που για κάποιο λόγο θα μας προκαλούσε την μεγαλύτερη έλξη και θα θέλαμε σε δυο μήνες να βρεθούμε εκεί. Κυκλάδες, Σποράδες, Δωδεκάνησα… Θα χαζεύαμε εικόνες, θα μελετούσαμε καταλύματα ξεψαχνίζοντας την κάθε λεπτομέρεια λες και επρόκειτο να δώσουμε εξετάσεις. Διασύνδεση, τιμές, περιγραφές ταξιδιωτών, διαθεσιμότητα, παραλίες, φαγητό… Θα ανταλλάσσαμε πληροφορίες και θα μοιράζαμε απλόχερα tips για τόπους που είδαμε. Τα Booking και Tripadvisor θα ανακάλυπταν τα ίχνη μας και θα μας βομβάρδιζαν με προτάσεις. Θα μελετούσαμε τους καταλόγους των τουριστικών γραφείων, πιο πολύ από περιέργεια. Να δούμε τι είναι in και που πάνε οι πολλοί, ώστε να πάμε από την αντίθετη κατεύθυνση, ξορκίζοντας την ώρα που θα έχουμε ανάγκη κάποιος να μας οργανώσει το ταξίδι και να μας βάλει σε ένα πούλμαν δείχνοντάς μας τα αξιοθέατα. Κι ακόμα χειρότερα, ξορκίζοντας την ώρα που τα ταξίδια θα ήταν μόνο παιχνίδι του μυαλού, εικόνες από όσα ζήσαμε και διηγήσεις που θα άρχιζαν με το «μια φορά κι ένα καιρό». 
Και να μας, έχοντας ακόμα σώας τα φρένας, αρτιμελείς και ορεξάτοι, να έχουμε ρίξει άγκυρα. Τα Booking και Tripadvisor προσπαθούν να μας τσιγκλήσουν, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι ένα κλικ από περιέργεια. Πώς να ταξιδέψεις ανέπαφα; Βασικό στοιχείο του ταξιδιού ήταν να  αφεθείς. Να έχεις όλες τις αισθήσεις σε εγρήγορση ώστε να αποθηκεύσεις ήχους, γεύσεις, μυρωδιές, εικόνες, κουβέντες, συναπαντήματα. Για να έχεις, αν μη τι άλλο, αποθέματα για τα μελλούμενα που ξόρκιζες. Τώρα σου λένε «μην έχεις όλες σου τις αισθήσεις σε εγρήγορση, είναι επικίνδυνο. Ακινητοποίησε την αφή. Βλέπε, αλλά μην αγγίζεις». Κι η όσφρηση; Πίσω από την μάσκα τι μυρωδιές να νιώσεις, που έτσι κι αλλιώς κρατάς την αναπνοή σου έχοντας την αίσθηση πως αν εισπνεύσεις βαθιά μπορεί και να αρρωστήσεις. Κι η γεύση… Λένε πως ο ιός δεν μεταφέρεται από τον οισοφάγο, αλλά εσύ νομίζεις πως πονάς τον λαιμό κάθε φορά που τρως εκτός σπιτιού και δεν μπορείς να την ελέγξεις αυτή την ενόχληση. Τι μένει λοιπόν; Μένει η ακοή κι η όραση. Πώς ταξιδεύεις με μόνο δύο αισθήσεις; Μαθαίνεις ενδεχομένως, σαν να έχασες τις άλλες τρεις σε κάποιο ατύχημα. Αλλά για φέτος «δεν έχει αλλού, δεν έχει αλλιώς, μόνο εδώ», όπως λέει κι ο ποιητής.