Άλλο ένα παιχνίδι στήθηκε στην τελευταία συνεδρία της Ολομέλειας της Βουλής. Η μη επιβολή του πέναλτι του 12% ή του 6% ανάλογα με τα χρόνια που θα αφυπηρετήσει πρόωρα ο δημόσιος υπάλληλος, αποκαλύπτει ακόμα μια φορά την ανειλικρίνεια αλλά και πώς αντικρίζουν το λαό, τόσο το κυβερνών κόμμα ο ΔΗΣΥ αλλά και το ΔΗΚΟ, ως ο μόνιμος υποστηρικτής του στη Βουλή όταν το απαιτεί η περίσταση.
 
Το άλλο τραγελαφικό που συνέβη, είναι ο αριθμός των ψηφισάντων του συγκεκριμένου Νομοσχέδιου. Υπέρ 31, εναντίον 1, αποχές 2. Έλαβαν δηλαδή μέρος στην ψηφοφορία μόνο 34 βουλευτές; Ποια είναι η θέση των υπολοίπων βουλευτών, τουλάχιστον όσων ήταν παρόντες; Υπεκφεύγουν με το σκεπτικό, ναι μεν αλλά…;
 
Δεν αρκεί η υφιστάμενη μεγάλη ανισότητα που υπάρχει ανάμεσα στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα και στους εργαζόμενους του δημόσιου και ευρύτερα δημόσιου τομέα, ήρθε άλλη μια φορά να ενισχυθεί αυτή η ανισότητα αλλά και η αδικία. 
 
Αλλά τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα τους θυμούνται κάθε παραμονές εκλογών. Βόλτες στις λαϊκές αγορές, χειραψίες, αγκαλιές, χαϊδέματα στα παιδάκια! Ο λαϊκισμός και η υποκρισία σε όλο τους το μεγαλείο.
 
Και αφού σκέφτεστε κύριοι του ΔΗΣΥ και του ΔΗΚΟ τους εργαζόμενους, γιατί με την εισηγητική πρόταση του Προέδρου του Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών για να μην επιβάλλεται αυτό το πέναλτι του 12% στους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα δεν συμφωνήσατε; Τόσο σέβεστε την πλειοψηφία του λαού που είναι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα;
 
Αλλά ξέρετε πολύ καλά το επικοινωνιακό παιχνίδι. Παραμονές των εκλογών, παίζετε με τα συναισθήματα του λαού, μην ξαναέρθει ο μπαμπούλας της Αριστεράς, συσπειρώνετε όσο μπορείτε τους οπαδούς σας «και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις» τους ξεχνάτε και πάλι ως συνήθως και τους ξεπουλάτε. Αυτό το παιχνίδι σας το αναγνωρίζω και σας παραδέχομαι. Είστε και οι πρώτοι!
 
Αυτοί ήσασταν, αυτοί είσαστε και αυτοί παραμένετε. Σας γνωρίσαμε και σας γνωρίζουμε πολύ καλά. Στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, έχετε κάνει μεγάλη διατριβή σε αυτή σας την πολιτική κουλτούρα. Όσο για το ΔΗΚΟ, εκμεταλλευόμενο τη φραστική αντιπαλότητα των αιωνίων, ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ, ενώ στα ΜΜΕ και σε κάθε συνάντηση με τον κόσμο στέκεται επικριτικά ιδιαίτερα προς τον ΔΗΣΥ και λιγότερο προς το ΑΚΕΛ (ίσως θέλει να έχει κάποιο παράθυρο ανοικτό για το μέλλον/σε  ώρα ανάγκης), όταν πρέπει να πάρει μια θέση για το καλώς νοούμενο συμφέρον του κυπριακού λαού, με ένα ασαφές λογοπαίγνιο υπεκφεύγει δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα και στο τέλος στηρίζει τις πολιτικές επιλογές του ΔΗΣΥ.
 
Αυτή είναι η πολιτική κουλτούρα των ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ αλλά και των κατά καιρούς και ευκαιριακά υποστηρικτές των αντιλαϊκών πολιτικών τους. Τώρα, βέβαια άρχισε και η ΣΕΚ ότι θα πρέπει να δουν το ζήτημα και στον ιδιωτικό τομέα. Φυσικά, να έχουν να τάξουν πάλι, παραμονές των βουλευτικών εκλογών του 2021…
 
Τα ίδια μήπως δεν έκαναν οι ίδιοι συνήθεις ύποπτοι και με τον Συνεργατισμό;
 
*Μέλος Κ. Ε. Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών.