Προφανώς, πέραν της αγωνίας και του κινδύνου στον οποίο μας έχει θέσει, ο κορωνοϊός ήρθε και για να δώσει ηχηρά μαθήματα. Πρωτίστως, ανθρωπιάς, ευσυνειδησίας και αλληλεγγύης. Μαθήματα φιλοπατρίας και συνειδητοποίησης της έννοιας σύνολο. Πασχίζαμε τις προηγούμενες μέρες να περάσουμε μηνύματα αλτρουισμού. Για την αναγκαιότητα οι υγιείς και οι λιγότερο ευπαθείς στον κορωνοϊό να συμπεριφερθούν με υπευθυνότητα. Έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθεί κατά το δυνατό η εξάπλωση του ιού. Να προστατευθούν οι χιλιάδες άνθρωποι οι οποίοι ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες ασθενών.
 
Χθες, όμως, τέσσερις δήμαρχοι και τέσσερις κοινοτάρχες αντέδρασαν με τρόπο, που ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι μας. Καταδεικνύει ότι χρειάζεται ακόμη να δώσουμε μεγάλη μάχη και σε άλλα μέτωπα πέραν αυτού με αντίπαλο τον επικίνδυνο κορωνοϊό. Πρόκειται για τους δημάρχους Παραλιμνίου, Αγίας Νάπας, Σωτήρας και Δερύνειας και τους κοινοτάρχες Φρενάρους, Αυγόρου, Αχερίτου και Άχνας. Αντέδρασαν για την απόφαση της κυβέρνησης να επιλέξει το νοσοκομείο Αμμοχώστου ως το νοσοκομείο το οποίο θα φιλοξενεί ασθενείς με κορωνοϊό. Χαρακτηρίζουν εγκληματική την απόφαση και δηλώνουν ότι δεν κατανοούν τη λογική της. Προειδοποιούν ακόμη ότι θα λάβουν μέτρα, ούτως ώστε να ακυρωθεί η απόφαση.
 
Η ντροπή είναι η μόνη έννοια την οποία μπορώ να σκεφτώ. Είναι δυνατόν, την ώρα που η μικρή μας πατρίδα καλείται να δώσει μια μάχη ζωών, κάποιοι να αντιμετωπίζουν την κατάσταση με άκρως τοπικίστικο φακό; Είναι δυνατόν, την ώρα που τα δημόσια νοσηλευτήρια μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, κάποιοι να συμπεριφέρονται με τόσο εγωιστικό τρόπο; Είναι δυνατόν, την ώρα, που αν αφεθεί ο ιός να εξαπλωθεί με ιλιγγιώδη ρυθμό θα μετράμε φέρετρα στην αναλογία της Ιταλίας, κάποιοι να προτάσσουν τα τοπικά αντί τα συλλογικά συμφέροντα;
 
Έλεος πλέον κύριοι. Το νοσοκομείο Κυπερούντας δεν απερρίφθη λόγω αντιδράσεων όπως ισχυρίζεστε στην επιστολή σας. Απλώς, οι ελάχιστες κλίνες του δεν θα μπορούσαν να ήσαν επαρκής λύση. Και βεβαίως, ούτε τα μεγάλα νοσοκομεία θα ήσαν διότι θα ήταν αδύνατο να τα αδειάσουν και να στείλουν τόσους ασθενείς σε ιδιωτικά νοσηλευτήρια. Γι’ αυτό το νοσοκομείο Αμμοχώστου εκρίθη το καταλληλότερο. Διότι μπορεί ευκολότερα να μετακινηθεί ο αριθμός ασθενών του και ταυτόχρονα, μπορεί να προσφέρει έως και 120 κλίνες για ασθενείς με κορωνοϊό.
 
Πρωτίστως, όμως, η ουσία έγκειται στη νοοτροπία. Στον τρόπο σκέψης. Στον εγωκεντρισμό ο οποίος συνεχίζει να διακρίνει πολλούς σε αυτό τον τόπο. Γιατί εμείς και όχι άλλοι. Γιατί σε εμάς και όχι αλλού. Όταν μια πατρίδα κινδυνεύει, κύριοι δήμαρχοι και κοινοτάρχες, ουδείς δικαιούται να προτάσσει προσωπικά ή τοπικά συμφέροντα. Όταν χιλιάδες συμπατριώτες μας κινδυνεύουν, κύριοι δήμαρχοι και κοινοτάρχες, ουδείς δικαιούται να προτάσσει προσωπικά ή τοπικά οφέλη. Έρεισμα για αντίδραση θα είχατε μόνο αν η επιλογή του νοσοκομείου Αμμοχώστου μπορούσε να επιφέρει τον παραμικρό κίνδυνο για την υγεία οποιουδήποτε κατοίκου στην περιοχή σας. Πλην, όμως, δεν υπάρχει τέτοια απειλή. Κι αυτό δεν είναι θέμα άποψης ή καχυποψίας. Άκρως επιστημονικά τεκμηριωμένο. Οπότε, απλώς, μένετε έκθετοι έναντι μιας δοκιμαζόμενης αυτή την στιγμή πατρίδας.
 
Ο κορωνοϊός, όμως, έγινε αιτία για να δοθεί ένα ακόμη μάθημα σε κάποιος άλλους. Συγκεκριμένα, στην ΟΥΝΦΙΚΥΠ και στην κυρία Σπέχαρ. Αφού οι εξελίξεις απέφεραν ένα ηχηρότατο χαστούκι σε σχέση με εκείνη την άκρως προκλητική ανακοίνωση την οποία είχαν εκδώσει όταν η Κυβέρνηση έλαβε την απόφαση κλεισίματος τεσσάρων οδοφραγμάτων. Υπενθυμίζουμε ότι στην περιβόητη εκείνη ανακοίνωση στις 5 Μαρτίου 2020, η ΟΥΝΦΙΚΥΠ ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής προκλητικά: «Σε συνέχεια της απόφασης για προσωρινό κλείσιμο τεσσάρων οδοφραγμάτων, η UNFICYP ανησυχεί για την αναστάτωση που η απόφαση αυτή προκαλεί στους πολίτες και των δύο πλευρών… Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων το 2003 επέτρεψε στους Κύπριους να διακινούνται ελεύθερα σε όλο το νησί, συμβάλλοντας στην αποκατάσταση των φυσιολογικών συνθηκών και διευκολύνει την επαφή και την αλληλεπίδραση». 
 
Επρόκειτο για μια άγαρμπη μονόπλευρη και άδικη παρέμβαση της ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Λίγες μέρες μετά, και συγκεκριμένα στις 9 Μαρτίου, κυανόκρανοι έπεσαν θύματα βίαιης απώθησης τους από μέλη του κατοχικού καθεστώτος στο οδόφραγμα της Λήδρας, όταν επιχείρησαν να πάρουν θέση εκεί. Χθες, δέχθηκαν και δεύτερο ηχηρό χαστούκι από την απόφαση του κατοχικού καθεστώτος να κλείσει δύο οδοφράγματα. Στη χθεσινή της ανακοίνωση, ωστόσο, η ΟΥΝΦΙΚΥΠ δεν μιλά για «αναστάτωση» που προκαλεί η απόφαση. Ούτε και για «αποκατάσταση των φυσιολογικών συνθηκών». Προφανώς, το χαστούκι ήταν τόσο ισχυρό ώστε τους προκάλεσε αμνησία…
 
Ο κορωνοϊός έγινε αιτία για να δεχθούν κι άλλοι ανάλογα με την ΟΥΝΦΙΚΥΠ ηχηρά χαστούκια. Όμως, συναισθανόμενοι πόσο δραματικές είναι οι εξελίξεις της περιόδου στον τόπο μας και πιστοί στην υπέρτατη ανάγκη ενωμένοι να αντισταθούμε στην εισβολή του επικίνδυνου ιού, θα αποφύγουμε την αναφορά σε αυτούς. Ας προσπαθήσει ο καθένας μόνος του, αν έχει τη δύναμη και τη θέληση, να ερμηνεύσει και να κατανοήσει τα γεγονότα…
 
ΥΓ: Ο ΜΑΓΚΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ.
Για τον μόνο που αδυνατούμε να αποφύγουμε την αναφορά είναι εκείνος ο «μάγκας» που επιτέθηκε σε εθνοφρουρό στο οδόφραγμα της Λήδρας. Αναμένουμε να τον δούμε στο οδόφραγμα των Στροβιλιών να επιτίθεται με ανάλογο τρόπο σε κάποιον τούρκο στρατιώτη…