Πιστεύω, ακράδαντα, ότι κανένας έλεγχος και καμιά συστηματική συντήρηση δεν γίνεται για την καταλληλότητά τους. Απλώς ακολουθείται η ίδια πορεία της γενικής εγκατάλειψης.
Κυριάκος
Τα θέμα που επαναφέρει στην επικαιρότητα με την επιστολή του ο αναγνώστης μας, απασχόλησε κατά καιρούς την κοινή γνώμη, αλλά και τη Βουλή μας.
Σύμφωνα με στοιχεία που κατέθεσε πρόσφατα ο τέως υπουργός Εσωτερικών Κωνσταντίνος Πετρίδης στη Βουλή, σήμερα υπάρχουν διαθέσιμα μόλις 1.641 καταφύγια που έχουν χαρακτηρισθεί ως δημόσιοι χώροι, τα οποία καλούνται να προστατέψουν πληθυσμό πέραν των 800.000 κατοίκων. Υπάρχουν άλλα 596 καταφύγια τα οποία είναι ιδιωτικά και προσφέρονται για αποκλειστική χρήση από τους ιδιοκτήτες τους. Το ποσοστό κάλυψης των υφιστάμενων καταφυγίων ανέρχεται μόλις στο 30% περίπου του συνολικού πληθυσμού.
Όπως αναφέρεται στην απαντητική επιστολή του προς τη Βουλή μετά από σχετική ερώτηση του βουλευτή Μιχάλη Γιωργάλλα, η Πολιτική Άμυνα συνεχίζει τις προσπάθειες επισήμανσης και ένταξης υπόγειων χώρων στο πρόγραμμα καταφυγίων, ωστόσο υπάρχουν παράγοντες που δυσκολεύουν το έργο αυτό όπως είναι η εθελοντική φύση του προγράμματος, η έλλειψη νέων αναπτύξεων που να αποδίδουν τέτοιους χώρους σε ήδη δομημένες περιοχές και η μη υποχρέωση των ιδιοκτητών να διατηρούν τους χώρους αυτούς ως καταφύγια, με αποτέλεσμα κάποιοι είτε να προχωρούν σε αλλαγή της χρήσης είτε και να μειώνουν τον διαθέσιμο χώρο. Ως εκ τούτου, το καταφύγιο μπορεί να καταργηθεί από τον ιδιοκτήτη εφόσον αυτός το επιθυμεί.
Όπως τονίζουν αρμόδιοι λειτουργοί της Πολιτικής Άμυνας, το πρόγραμμα ενόσω λειτουργεί με την εθελοντική προσφορά των πολιτών για διάθεση του χώρου τους, θα παρουσιάζει αδυναμίες αφού πολλές περιοχές δεν διαθέτουν υπόγειους χώρους σε υφιστάμενα υποστατικά, ενώ παράλληλα παρατηρείται απροθυμία υπογραφής της σχετικής συμφωνίας των ιδιοκτητών με την Πολιτική Άμυνα.
