Σχεδόν κάθε φορά που έρχομαι στην Κύπρο, θα ακούσω από κάποιον ή κάποιους τη… βεβαιότητα ότι ο Ανδρέας Βγενόπουλος δεν είναι νεκρός, και ότι βρίσκεται κάπου στη Λατινική Αμερική, απολαμβάνοντας «τα λεφτά που έκλεψε από εμάς, τους Κύπριους πελάτες».
Εάν αυτοί οι «κάποιοι» είναι απλοί πολίτες, που δικαίως είναι εξοργισμένοι που έχασαν τα λεφτά τους, ας πούμε ότι κατανοώ την επιμονή τους σε αυτό το σενάριο και δεν μπαίνω σε κουβέντα. Όταν όμως αυτοί οι «κάποιοι» είναι συνάδελφοί μου δημοσιογράφοι, ή και πολιτικοί ακόμα (ξέρω τρεις βουλευτές, από διαφορετικά κόμματα έκαστος, που έχουν εμμονή με αυτό), γίνομαι έξαλλος.
Διότι, αν είσαι πραγματικός δημοσιογράφος και πραγματικός πολιτικός, και έχεις αυτήν τη «βεβαιότητα μεγατόνων», παρατάς ό,τι κάνεις τώρα, και αφοσιώνεσαι ψυχή τε και σώματι στην έρευνα για να βρεις την αλήθεια.
Είμαι βέβαιος, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι εάν αυτό το σκηνικο-σενάριο «έπαιζε» σε οποιαδήποτε άλλη σοβαρή χώρα της Ευρώπης, θα είχαν «ξεχυθεί» από την πρώτη μέρα σοβαροί ερευνητές από τον χώρο της δημοσιογραφίας και της πολιτικής, για να βρουν την άκρη και να αποκαλύψουν το στόρι. «Σαρώνοντας» κάθε πηγή. Ξεκινώντας από την Αθήνα, όπου απεβίωσε και ετάφη, και εν συνεχεία, αναλόγως των… ευρημάτων, όπου βγάλει η άκρη! Έτσι, μόνο, αποκαλύπτονται τα μεγάλα σκάνδαλα. Για αυτό υπάρχουν αυτές οι συγκεκριμένες «εξουσίες» στην κοινωνία: Νομοθετική (Βουλή), Εκτελεστική (Κυβέρνηση), Δικαστική, και κατ’ επέκταση, προστέθηκε και η 4η Εξουσία, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Επομένως, όσο δεν γίνεται αυτό στην Κύπρο (και δεν έχω καμιά ελπίδα ότι θα γίνει ποτέ – εδώ χρειάστηκε να έρθουν δημοσιογράφοι από την Ντόχα για να αποκαλύψουν το σκάνδαλο των πολιτογραφήσεων!), τα περί «ζωντανού Βγενόπουλου» (εκτός του ότι προσβάλλουν τη μνήμη νεκρού, και αυτό στον πολιτισμό μας είναι απαράδεκτο), είναι ακόμα πιο τραβηγμένα από τις θεωρίες ότι τους Δίδυμους Πύργους τους έριξαν Εβραίοι, ή ότι τα εμβόλια έχουν μέσα τους τσιπάκια για να σε βρίσκει ο Μπιλ Γκέιτς! Αν ισχύει δε το τελευταίο, τότε αν είναι ζωντανός ο Βγενόπουλος, και αν έκανε εμβόλιο εκεί στη Βραζιλία που θερίζει ο covid-19, ας πάμε στον ιδρυτή της Microsoft να μας δώσει το τσιπ και να μας πει πού να βρούμε τον τραπεζίτη!
Στα πιο σοβαρά τώρα. Ξεχωρίζω αυτήν την είδηση από το Kappa News του πολιτικού αναλυτή Γιάννη Κουτσομύτη:
Το χειρότερο σενάριο φαίνεται τελικά να ισχύει για τον βομβαρδισμό του Δραματικού Θεάτρου της Μαριούπολης από τις ρωσικές δυνάμεις στις 16 Μαρτίου.
Ύστερα από εκτεταμένη έρευνα του Associated Press, φαίνεται ότι ο αριθμός των νεκρών φτάνει ή και ξεπερνά τους 600.
Οι ουκρανικές Αρχές είχαν δηλώσει αρχικά ότι οι νεκροί είναι περίπου 300, αλλά ύστερα από δεκάδες μαρτυρίες διασωθέντων και ψηφιακή αναπαράσταση των υπογείων και των διαδρόμων του ιστορικού κτηρίου της μαρτυρικής Μαριούπολης, ο αριθμός των θυμάτων αποδεικνύεται τουλάχιστον ο διπλάσιος. Εκατοντάδες θύματα είναι θαμμένα κάτω από τα συντρίμμια, καθώς η ανάσυρση των σορών είναι αδύνατη λόγω των συγκρούσεων.
Πρόκειται για ένα από τα φονικότερα πλήγματα κατά αμάχων μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πολύ πιθανό έγκλημα πολέμου, καθώς ήταν απολύτως γνωστό ότι στο κτήριο είχαν βρει καταφύγιο περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι, κυρίως γυναίκες και παιδιά.
Η φωτογραφία «μιλάει» από μόνη της. Μέσα από την καταστροφή. Ως κτήριο, ασφαλώς και μπορεί να ξανακτιστεί. Η ιστορία του, οι χιλιάδες παραστάσεις του, η αύρα τους, το χειροκρότημα που αντανακλούσε σε κάθε τοίχο, …όλα αυτά τα σκότωσε ο εκλεγμένος δικτάτορας της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν!
