Τόσο σοβαρά προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε -την εφιαλτική πανδημία, τις τουρκικές απειλές, το Ουκρανικό- κι εμείς ασχολούμαστε περισσότερο με τα κομματικά και τις συμμαχίες ενόψει των εκλογών που θα έχουμε σε έναν περίπου χρόνο! Ο καθένας με τον πόνο του, που λέγει και μια παροιμία. Αλλά εμείς το παρακάμαμε νομίζω.

Είχαμε και την παραίτηση του ΥΠΕΞ Νίκου Χριστοδουλίδη. Δικαίωμά του βέβαια, αν και είχε ένα λαμπρό μέλλον μπροστά του. Πάντως κατά τη γνώμη μου ήταν λάθος κίνηση εκ μέρους του. Όπως λανθασμένη είναι και η ενέργεια αυτών που προωθούν τόσο ενωρίς μίαν απόφαση στο θέμα των εκλογών. Ενώ ο τόπος μας αντιμετωπίζει άλλα σοβαρότερα προβλήματα.

Και έρχεται τώρα ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Τατάρ να δηλώσει πως δεν δέχεται συνομιλίες εκτός αν εμείς και ο κόσμος γενικά δεχτούμε και αναγνωρίσουμε την ύπαρξη δύο χωριστών κρατών στην Κύπρο.

Σε συνέντευξη του στον «Φ» ο Τ/κ ηγέτης επανέλαβε τη θέση του πως δεν δέχεται συνομιλίες με τον κ. Αναστασιάδη εκτός αν αναγνωρίσουμε και δεχτούμε τη θέση του ότι υπάρχει τ/κ κράτος. Δηλαδή να δεχτούμε εκ των προτέρων ότι υπάρχει διχοτόμηση στο νησί. Επομένως δεν υπάρχει κοινή βάση για συνομιλίες. Οι Ελληνοκύπριοι αρνούνται να μοιραστούν το νησί μαζί μας, πρόσθεσε.

Να έχουμε κοινή διακυβέρνηση ναι, όχι όμως και να δεχτούμε διχοτόμηση του νησιού. Να έχει βέβαια το ψευδοκράτος τη δική του διοίκηση αλλά όχι και διεθνή αναγνώριση.

Δύσκολα πράγματα βέβαια. Οι επαφές είναι σίγουρα απαραίτητες, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα βρεθεί η μαγική φόρμουλα που θα επιτρέψει στις δύο πλευρές να συνυπάρξουν ειρηνικά και αρμονικά. Τα θέματα αεροδρομίου Τύμπου και λιμανιού Αμμοχώστου είναι βέβαια απαραίτητο να συμφωνηθούν αν πρόκειται μελλοντικά να υπάρξει κάποια νόμιμη λειτουργία τους.

Σίγουρα οι τελευταίες εξελίξεις στα κατεχόμενα δεν προσφέρουν ελπίδες για μια κοινά αποδεκτή διευθέτηση του όλου προβλήματος. Οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης από χώρες της ΕΕ όπως και τα διάφορα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών μας δίδουν ελπίδες ότι η διεθνής κοινότητα μας στηρίζει, αλλά θεωρητικά κυρίως. Ο Τατάρ επιμένει ότι η ΕΕ «αρνείται να αναγνωρίσει την πραγματικότητα στο νησί». Ναι, αλλά και η Τουρκία αρνείται την υπογραφή της και τις διάφορες Συμφωνίες και Συνθήκες που η ίδια δέχτηκε, γραπτώς.

Βέβαια δεν έχει βρεθεί μέχρι στιγμής ο άνθρωπος/πολιτικός που θα μπορέσει να γίνει κοινός υποψήφιος όλων των δυνάμεων που θα αντιμετωπίσει στις εκλογές τον Αβέρωφ Νεοφύτου, τον υποψήφιο του κυβερνώντος κόμματος. Αρκετοί οι μνηστήρες, αλλά δεν τους αγκαλιάζουν οι διάφοροι σχηματισμοί.

Είναι φανερό ότι τόσο το ΑΚΕΛ αλλά κυρίως το ΔΗΚΟ επιθυμεί αλλαγή της σημερινής διακυβέρνησης και άρχισαν και οι συνασπισμοί να μελετούν διάφορα ονόματα, αλλά και να κάνουν τα προς αυτό τον σκοπό. Δεν είναι τόσο εύκολο, γιατί και οι δύο παρατάξεις σίγουρα έχουν υπόψη τους τις παλιές εμπειρίες. Ενθυμούμαι πόσο δυσκολεύτηκαν Σπύρος Κυπριανού και η ηγεσία του ΑΚΕΛ όταν ξαφνικά από συνεργαζόμενοι κατέληξαν σε σοβαρές διαφωνίες και υποχρεωτικά εκεί χώρισαν οι δρόμοι τους. Αν το ξαναπάθουν, έστω και με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, θα είναι ένα βαρύτατο πλήγμα για τις δύο παρατάξεις, αν και με διαφορετικούς πολιτικούς επικεφαλής.

Διαβάζω στον «Φ» ότι έχει σχηματιστεί τεχνική ομάδα που θα έχει την ευθύνη συνδημιουργίας του πολιτικού πλαισίου πάνω στο οποίο θα χτιστεί το πρόγραμμα μιας μελλοντικής διακυβέρνησης. Σημαντική είναι η συνάντηση της ηγεσίας ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ την ερχόμενη εβδομάδα. Θα καταλήξουν σε κάποιο κοινό υποψήφιο ή ενδιαφέρεται προσωπικά ο Νικόλας;