Η «τελευταία και μεγάλη εορτή» της Πεντηκοστής μας τονίζει τη σημασία του Αγίου Πνεύματος για τη σωτηρία του σύμπαντος κόσμου, δηλαδή τη συμμετοχή στην αγιότητας του Θεού. Γι’ αυτό, την επόμενη Κυριακή, οι θεοφόροι Πατέρες όρισαν να γιορτάζουμε «πάντας τους Αγίους». Γνωστοί και άγνωστοι άγιοι, όλων των αιώνων, προβάλλονται ως βεβαιότητα ότι η αγιότητα είναι εφικτή, καθότι αποτελεί το σκοπό της χριστιανικής μας ζωής, κατά τον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ.
Όπως σε πολλά εκκλησιαστικά θέματα παρουσιάζεται σύγχυση, άγνοια και διαστρέβλωση, έτσι και στο θέμα της αγιότητας. Όχι μόνο από ανίδεους της πνευματικής ζωής, αλλά και από «ανθρώπους της Εκκλησίας» ταυτίζεται η αγιότητα με διάφορα χαρίσματα, κυρίως με το θαυματουργικό, προορατικό και διορατικό.
Ασφαλώς τα πιο πάνω χαρίσματα, όπως και πολλά άλλα, τα βλέπουμε ζωντανά στους αγίους,  αφού καθάρισαν, με τον αγώνα και τη Χάρη του Θεού, την καρδιά τους, «από πάσης κηλίδος», και τα πήραν ως χάρη – δωρεά από το Θεό. Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος θα πει: «Τα χαρίσματα του Θεού έρχονται από μόνα τους, χωρίς να το καταλάβεις, αλλά εάν ο τόπος (της καρδίας) είναι καθαρός κι όχι ρυπαρός».
Άλλωστε, τα όποια χαρίσματα δίνονται όχι «προς ίδιον όφελος» αλλά για τους άλλους, «προς οικοδομήν του σώματος της Εκκλησίας». Γι’ αυτό είναι ρεαλιστικό να τα θεωρούμε ως διακονήματα και να μην αφήνουμε λογισμό υπερηφανίας να μας κυριεύει. Τα χαρίσματα, βέβαια, δεν δίνονται μόνο σε κληρικούς ή μοναχούς, αλλά σε κάθε άνθρωπο ως εικόνα Θεού. Όλοι οι άνθρωποι έχουν λίγα ή πολλά, μικρά ή μεγάλα χαρίσματα, σύμφωνα με την παραβολή των ταλάντων (Ματθ. 25, 14-30). Στους «καθαρούς τη καρδία», στους αγιασμένους ανθρώπους, δίνονται από το Θεό έκτακτα χαρίσματα για να συμβάλουν στη βοήθεια – σωτηρία των ανθρώπων που θέλουν να πορευτούν αληθινά «την οδόν του Κυρίου», μέσα από την «τεθλιμμένην του βίου οδόν».
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι «άγιοι είναι όλοι όσοι έχουν ορθή πίστη και ζωή, κι αν ακόμα δεν κάνουν θαύματα κι αν ακόμα δεν διώχνουν δαιμόνια, είναι άγιοι». Αν τα χαρίσματα μάς δίνονται από το Θεό για να βοηθηθούν οι συνάνθρωποί μας, η πίστη και η ζωή αφορά τον καθένα μας. Η ορθόδοξη πίστη (Ορθοδοξία) που εκφράζεται με το ορθόδοξο βίωμα (Ορθοπραξία), ελκύει το Πνεύμα το Άγιο και καθιστά τον άνθρωπο αγιασμένη και χαριτωμένη προσωπικότητα.
Να γιατί υπάρχουν αφανείς και άσημοι άγιοι, χωρίς τα ιδιαίτερα χαρίσματα που, συνήθως, ελκύουν όσους ζητούν αποδείξεις για να ενισχύσουν την απιστία τους. Στους αγιασμένους απλούς ανθρώπους υπάρχει το άγιο Πνεύμα που τους χαρίζει τον καρπό Του που είναι «η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η καλοσύνη, η αγαθότητα, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια» (Γαλ. 5, 22-23). Γι’ αυτό κοντά τους νιώθεις ότι έχεις αξία ως πρόσωπο, ότι σε αγαπά ο Θεός, ότι υπάρχει ελπίδα, ότι αξίζει να αγωνιστείς για να ζήσεις και συ τη ζωή του Θεού.
Ευλογημένοι όσοι συνάντησαν τέτοιους  αγίους, κρυμμένους και με αίσθηση αμαρτωλότητας, γιατί θα τους αποκαλυφθεί η ομορφιά του ουρανού και η βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει πιο φυσικό και ωραίο, στον κόσμο αυτό, από τον άνθρωπο που αγαπά το Θεό και γι’ αυτό είναι άγιος.