«Ο Αντώνης είναι εξαιρετικός χαρακτήρας και άτομο ήπιων τόνων», μας μαρτυρούσαν χθες συγχωριανοί του. Αυτόν τον 35χρονο νέο καταδίκασαν σε φυλάκιση 45 ημερών επειδή στις 25 Μαρτίου παραβίασε το διάταγμα απαγόρευσης της κυκλοφορίας για να πάει η ώρα 9.15 μμ στο σπίτι της μνηστής του (όχι φιλενάδας). «Μα τον Αντώνη μας, ένα από τα πιο καλά παιδιά μας», μονολογούσαν έκπληκτοι οι κάτοικοι Φρενάρους χθες. Αυτόν τον νέο έστειλαν φυλακή 45 μέρες. Ο Αντώνης στα 35 χρόνια του έζησε μόνο δυσκολίες, τραγωδίες και βάσανα. Αυτόν τον νέο έρχονται τώρα να αποτελειώσουν με την φυλάκιση. Το 1994 σε ηλικία μόλις εννιά χρόνων, ο Αντώνης είδε τον πατέρα του να χάνεται με ηρωικό τρόπο. Όντας ναυαγοσώστης, ρίσκαρε και διέσωσε από βέβαιο πνιγμό βρετανό τουρίστα. Έχασε, όμως, ο ίδιος τη ζωή του, αφήνοντας πίσω τη σύζυγό του και δυο ορφανά παιδιά. Τον Αντώνη και την μικρότερη αδελφή του. Αυτόν τον βασανισμένο νέο αποφάσισαν να στείλουν στο κελί.
Πριν από μερικά χρόνια, με βάσανα και κόπους –περιγράφει στο ρεπορτάζ του ο συνάδελφος Π. Βάσιλας- κατάφερε να στήσει συνεταιρικά με ένα φίλο του μια δική του μικρή επιχείρηση. Ένα γυράδικο. Από εκείνο το γυράδικο, κουβαλώντας όλη την κούραση της μέρας, έφυγε εκείνο το βράδυ για να πάει στη μνηστή του. Αυτόν τον βιοπαλαιστή νέο, που πασχίζει με τα κουραστικά ντελίβερι να βγάλει τα προς το ζην, αποφάσισε να στείλει στη φυλακή ο δικαστής Μιχάλης Παπαθανασίου. «Ο γιος μου δεν έχει φιλενάδα. Διαμένει στο Παραλίμνι με την κοπέλα του με την οποία σκοπεύει να παντρευτούν», λέει με δάκρυα στα μάτια η βασανισμένη μάνα. Σε αυτόν τον νέο αποφάσισαν κάποιοι να εξαντλήσουν την πιο ακραία αυστηρότητα, στέλνοντάς τον στην φυλακή. Βίωσε κι άλλη προσωπική τραγωδία πριν μερικά χρόνια ο Αντώνης, αλλά η στήλη σεβόμενη την ευαισθησία της υπόθεσης δεν θα την επικαλεστεί.
Τέτοια αυστηρότητα δεν επιδεικνύουν τις πλείστες φορές τα δικαστήρια ακόμη και σε εγκληματίες που τους αρμόζει. Τέτοιες σκληρές ποινές δεν βλέπουμε ούτε σε παρανομίες που θα άξιζε. Ναι, ο 35χρονος νέος έκανε λάθος. Ναι, παρανόμησε. Ναι, έπρεπε να τιμωρηθεί. Η ποινή, όμως, είναι εξωφρενική! Προκαλεί οργή. Η Πολιτεία αποφάσισε ότι ένα πρόστιμο 150 ευρώ για όσους παραβαίνουν τα διατάγματα απαγόρευσης κυκλοφορίας ήταν το προβλεπόμενο. Στην πορεία το αναθεώρησε και έκρινε ότι στα 300 ευρώ θα ήταν το αποτρεπτικό πρόστιμο. Και ήταν. Διότι η συντριπτική πλειονότητα συμμορφώθηκε με την απαγόρευση.
Ο συγκεκριμένος δικαστής, όμως, αποφάσισε ότι έπρεπε να σταθεί υπεράνω της Πολιτείας. Ναι, η καταγγελία του Αντώνη έγινε προ της επισημοποίησης των διαταγμάτων. Ο δικαστής, όμως, γνώριζε το σκεπτικό της Πολιτείας. Άλλωστε, πριν από τον Αντώνη δικάστηκαν κι άλλοι. Τους επέβαλαν πρόστιμα 300, 500, ακόμη και 1000 ευρώ. Φυλάκιση όμως; Σαρανταπέντε μέρες; Το δικαστήριο στην απόφασή του τόνισε ότι έπρεπε η ποινή να ήταν αποτρεπτική. Δεν ήταν, απλώς, αποτρεπτική. Τσάκισε ένα φτωχόπαιδο. Μόνο αν ο Αντώνης είχε πληγεί από τον COVID 19, το γνώριζε και κυκλοφορούσε ασυνείδητα θέτοντας σε κίνδυνο τους συνανθρώπους του θα μπορούσε κάποιος να αποδεχτεί την ποινή φυλάκισης. Κάτι που δεν συνέβαινε με την περίπτωση αυτή. Απλώς, σχόλασε και πήγαινε στη μνηστή του…
Έλεος! Λες και τα δικαστήρια πασχίζουν να επιβεβαιώσουν τη ρήση του Όσκαρ Αρνούλδο Ρομέρο, αρχιεπισκόπου στο Σαν Σαλβαδόρ, ότι «η δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια. Δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους». Διότι, κύριοι δικαστές και κύριοι της Αστυνομίας, όταν ο Αβέρωφ Νεοφύτου πήγε στο Νοσοκομείο για να κάνει το κομμάτι του, την γλύτωσε με μια δημόσια απολογία. Κι αυτήν, μετά από την δημόσια κατακραυγή. Όταν , όμως, ένας μεροκαματιάρης νέος πηγαίνει στη σύντροφό του, πρέπει να πληρώσει με 45 μέρες στη φυλακή!
Ε, λοιπόν, Πρόεδρε Αναστασιάδη και κύριε Γενικέ Εισαγγελέα, έχετε καθήκον και υποχρέωση να αποκαταστήσετε ΣΗΜΕΡΑ την απονομή δικαιοσύνης. Διορθώνοντας την ακραία ποινή ενός δικαστή. «Βγάλτε έξω τον Αντώνη»! Αυτή είναι η ηχηρή απαίτηση της πλειονότητας της κοινωνίας. Θυμάσαι, Πρόεδρε, το τραγικό σου λάθος όταν έδωσες χάρη σε εκείνον τον παιδεραστή; Τώρα είναι η ώρα να εξιλεωθείς. Αποδίδοντας χάρη και συνάμα, πραγματική δικαιοσύνη σε ένα τόσο βασανισμένο φτωχόπαιδο, που έκανε ένα λάθος. Κλείσε τ’ αφτιά στους όποιους παρατρεχάμενους και σε όποιους στον περίγυρο σου, ενδεχομένως, να σου προτάξουν θέματα σεβασμού της δικαστικής εξουσίας ή ότι θα φανεί να παρεμβαίνεις στο έργο της.
Κουραφέξαλα, Πρόεδρε! Θα πράξεις το απόλυτα σωστό. Το απόλυτα δίκαιο. Το απόλυτα επιβεβλημένο. Βγάλε έξω τον Αντώνη! ΣΗΜΕΡΑ, όμως, όχι αύριο! Διαφορετικά θα κουβαλάτε κι αυτό το αμάρτημα. Δικαστικό μεν αλλά στα χέρια σας πλέον!
Πριν από μερικά χρόνια, με βάσανα και κόπους –περιγράφει στο ρεπορτάζ του ο συνάδελφος Π. Βάσιλας- κατάφερε να στήσει συνεταιρικά με ένα φίλο του μια δική του μικρή επιχείρηση. Ένα γυράδικο. Από εκείνο το γυράδικο, κουβαλώντας όλη την κούραση της μέρας, έφυγε εκείνο το βράδυ για να πάει στη μνηστή του. Αυτόν τον βιοπαλαιστή νέο, που πασχίζει με τα κουραστικά ντελίβερι να βγάλει τα προς το ζην, αποφάσισε να στείλει στη φυλακή ο δικαστής Μιχάλης Παπαθανασίου. «Ο γιος μου δεν έχει φιλενάδα. Διαμένει στο Παραλίμνι με την κοπέλα του με την οποία σκοπεύει να παντρευτούν», λέει με δάκρυα στα μάτια η βασανισμένη μάνα. Σε αυτόν τον νέο αποφάσισαν κάποιοι να εξαντλήσουν την πιο ακραία αυστηρότητα, στέλνοντάς τον στην φυλακή. Βίωσε κι άλλη προσωπική τραγωδία πριν μερικά χρόνια ο Αντώνης, αλλά η στήλη σεβόμενη την ευαισθησία της υπόθεσης δεν θα την επικαλεστεί.
Τέτοια αυστηρότητα δεν επιδεικνύουν τις πλείστες φορές τα δικαστήρια ακόμη και σε εγκληματίες που τους αρμόζει. Τέτοιες σκληρές ποινές δεν βλέπουμε ούτε σε παρανομίες που θα άξιζε. Ναι, ο 35χρονος νέος έκανε λάθος. Ναι, παρανόμησε. Ναι, έπρεπε να τιμωρηθεί. Η ποινή, όμως, είναι εξωφρενική! Προκαλεί οργή. Η Πολιτεία αποφάσισε ότι ένα πρόστιμο 150 ευρώ για όσους παραβαίνουν τα διατάγματα απαγόρευσης κυκλοφορίας ήταν το προβλεπόμενο. Στην πορεία το αναθεώρησε και έκρινε ότι στα 300 ευρώ θα ήταν το αποτρεπτικό πρόστιμο. Και ήταν. Διότι η συντριπτική πλειονότητα συμμορφώθηκε με την απαγόρευση.
Ο συγκεκριμένος δικαστής, όμως, αποφάσισε ότι έπρεπε να σταθεί υπεράνω της Πολιτείας. Ναι, η καταγγελία του Αντώνη έγινε προ της επισημοποίησης των διαταγμάτων. Ο δικαστής, όμως, γνώριζε το σκεπτικό της Πολιτείας. Άλλωστε, πριν από τον Αντώνη δικάστηκαν κι άλλοι. Τους επέβαλαν πρόστιμα 300, 500, ακόμη και 1000 ευρώ. Φυλάκιση όμως; Σαρανταπέντε μέρες; Το δικαστήριο στην απόφασή του τόνισε ότι έπρεπε η ποινή να ήταν αποτρεπτική. Δεν ήταν, απλώς, αποτρεπτική. Τσάκισε ένα φτωχόπαιδο. Μόνο αν ο Αντώνης είχε πληγεί από τον COVID 19, το γνώριζε και κυκλοφορούσε ασυνείδητα θέτοντας σε κίνδυνο τους συνανθρώπους του θα μπορούσε κάποιος να αποδεχτεί την ποινή φυλάκισης. Κάτι που δεν συνέβαινε με την περίπτωση αυτή. Απλώς, σχόλασε και πήγαινε στη μνηστή του…
Έλεος! Λες και τα δικαστήρια πασχίζουν να επιβεβαιώσουν τη ρήση του Όσκαρ Αρνούλδο Ρομέρο, αρχιεπισκόπου στο Σαν Σαλβαδόρ, ότι «η δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια. Δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους». Διότι, κύριοι δικαστές και κύριοι της Αστυνομίας, όταν ο Αβέρωφ Νεοφύτου πήγε στο Νοσοκομείο για να κάνει το κομμάτι του, την γλύτωσε με μια δημόσια απολογία. Κι αυτήν, μετά από την δημόσια κατακραυγή. Όταν , όμως, ένας μεροκαματιάρης νέος πηγαίνει στη σύντροφό του, πρέπει να πληρώσει με 45 μέρες στη φυλακή!
Ε, λοιπόν, Πρόεδρε Αναστασιάδη και κύριε Γενικέ Εισαγγελέα, έχετε καθήκον και υποχρέωση να αποκαταστήσετε ΣΗΜΕΡΑ την απονομή δικαιοσύνης. Διορθώνοντας την ακραία ποινή ενός δικαστή. «Βγάλτε έξω τον Αντώνη»! Αυτή είναι η ηχηρή απαίτηση της πλειονότητας της κοινωνίας. Θυμάσαι, Πρόεδρε, το τραγικό σου λάθος όταν έδωσες χάρη σε εκείνον τον παιδεραστή; Τώρα είναι η ώρα να εξιλεωθείς. Αποδίδοντας χάρη και συνάμα, πραγματική δικαιοσύνη σε ένα τόσο βασανισμένο φτωχόπαιδο, που έκανε ένα λάθος. Κλείσε τ’ αφτιά στους όποιους παρατρεχάμενους και σε όποιους στον περίγυρο σου, ενδεχομένως, να σου προτάξουν θέματα σεβασμού της δικαστικής εξουσίας ή ότι θα φανεί να παρεμβαίνεις στο έργο της.
Κουραφέξαλα, Πρόεδρε! Θα πράξεις το απόλυτα σωστό. Το απόλυτα δίκαιο. Το απόλυτα επιβεβλημένο. Βγάλε έξω τον Αντώνη! ΣΗΜΕΡΑ, όμως, όχι αύριο! Διαφορετικά θα κουβαλάτε κι αυτό το αμάρτημα. Δικαστικό μεν αλλά στα χέρια σας πλέον!
