ΜΙΑ-ΔΥΟ φορές τον χρόνο, εξ αφορμής της γνωστής επίκλησης:
— Και τι θα πει ο –καλούμενος– διεθνής παράγων αν αποστούμε από τη γραμμή της Διζωνικής κ.λπ., χρήσιμο να θυμούμαστε και τους εμπνευστές και τους αναδόχους αυτής της «λύσης», καθώς οι νεολαίοι των κομμάτων έχουν (αυτο)πειστεί πως είναι και δική μας η… πρόταση και δικό μας… πατριωτικό καθήκον η προώθησή της!
(Ως να είναι του… διεθνούς παράγοντος –Δύσης τε και Ανατολής– που κατέχει, εποικίζει και σφετερίζεται τα εδάφη και την ΑΟΖ η επεκτατική Τουρκία!)
Από προσωπική μαρτυρία του Βρετανού αξιωματικού Martin Packard, ο οποίος υπηρετούσε, το 1964, στην «Ομάδα Διαμεσολάβησης της Βρετανικής Ειρηνευτικής Δύναμης», και είχε σημαντικό ρόλο στην επαναφορά της ομαλότητας με προσωπικές –επιτυχείς– πρωτοβουλίες και εντυπωσιακά αποτελέσματα, που ανέτρεπαν την εντύπωση ότι δεν ήταν εφικτή η ειρηνική συνύπαρξη Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, ύστερα από την Τουρκανταρσία.
Πλην, προσγειώθηκε απότομα ο Packard, ακριβώς τη στιγμή που προωθούσε το σχέδιό του για επιστροφή των Τουρκοκυπρίων στα χωριά τους από τους θύλακες που τους εγκλώβιζε ο Ντενκτάς. Κατά την επίσκεψη του Αμερικανού αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών Τζ. Μπολ, προσωπικού απεσταλμένου του Προέδρου Τζόνσον, κι ενώ ο Packard εξηγούσε τα θεαματικά αποτελέσματα των ενεργειών του, τον διέκοψε απότομα ο Μπολ: «Έχεις αντιληφθεί λάθος την αποστολή σου, παιδί μου. Δεν σε έχει ενημερώσει κανείς ότι η πολιτική μας εδώ δεν είναι η συμφιλίωση αλλά η διχοτόμηση;».
Ήδη, η παρουσία του Packard ήταν ενοχλητική για τους Αγγλοαμερικανούς. Απροειδοποίητα μεταφέρθηκε στη Βάση Ακρωτηρίου, όπου τον… ανέμενε με αναμμένες τις μηχανές αμερικανικό μεταγωγικό!