Είναι γνωστό ότι ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού έχει μια έφεση στους μελοδραματισμούς και κατά διαστήματα επιλέγει να μιλά όπως η Μαρία Αλιφέρη στην αλήστου μνήμης σειρά του Νίκου Φώσκολου «Η Κραυγή των Λύκων». «Το πρωί… (παύση) να περνά το σχολικό λεωφορείο… (παύση) να παίρνει τα παιδιά µε ασφάλεια, στο σχολείο… (παύση) το µεσηµέρι… (παύση) να τρώνε ένα ποιοτικό φαγητό, στο σχολείο, να µένουν και στις δύο και στις τρεις και στις τέσσερις η ώρα… (παύση) να κάνουν τις δραστηριότητές τους, µαζί µε τους δασκάλους και τους καθηγητές τους, να δουν… (παύση) και µέρος της κατ’ οίκον εργασίας… (παύση) και η ώρα τέσσερις, το λεωφορείο… (παύση) να φέρνει το κάθε παιδί µε ασφάλεια στο σπίτι… (παύση) να είναι το παιδί στο σπίτι µε τη µάνα, µε τους γονείς, να χαρούν τη ζωή, να χαλαρώσουν, να απολαύσουν τον αγαπηµένο τους περίπατο, το περπάτηµα στην αυλή, στο πάρκο…».
Ο μονόλογος αυτός, ξεσηκωμένος από τη χρονιά 2019 – 2020, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του υποκριτικού -με τη θεατρική έννοια- ύφους του ανδρός. Όπως και η αλήστου μνήμης ραδιοφωνική παρέμβαση στην Ελένη Βρεττού, τον Φλεβάρη του 2021. «Κυρία Βρεττού, βοηθάτε όλοι! Σας παρακαλώ, σας ικετεύω! Βοηθάτε όλοι να βάλουμε μια θετική ατζέντα για αυτό τον τόπο. Φταίω εγώ για όλα. Τελεία! (…) Να μιλήσουμε για τον τόπο μας, για τα παιδιά μας! Φτάσαμε σε οριακό σημείο. (…) Άστε με να τα πω κυρία Βρεττού, να βγουν από μέσα μου! Βγήκα στην εκπομπή σας να μιλήσω για τον τόπο. (…) Όλοι έχουν το δίκαιό τους, όλο το άδικο είναι σε μένα. Αλλά άστε με εμένα που έχω όλο το άδικο, εμένα που φταίω για όλα σε αυτό τον τόπο, να πω την αγωνία μου».
Εξίσου χαρακτηριστικό παράδειγμα κι αυτό. Χαρακτηριστικό,αλλά όχι αξεπέραστο, όταν πρόκειται για το Κυπριακό. Και το ’χουμε ζήσει πολλές φορές. Όπως μετά τη συνάντηση με τον Ύπατο Αρμοστή του Ηνωμένου Βασιλείου: «Θέλω να απαλλαγώ από την τουρκική κατοχή. Θέλω ν’ απαλλαγώ από τα κατοχικά στρατεύματα. Θέλω ν’ απαλλαχτώ από τις καταραμένες συνθήκες εγγυήσεων του ’60. Θέλω να πάρω εδάφη πίσω, τη Μόρφου, τα Βαρώσια και άλλες περιοχές. Θέλω μια δίκαιη διευθέτηση του περιουσιακού. Για να τα πάρω όλα αυτά, χρειάζεται να δώσω στους Τουρκοκύπριους την πολιτική ισότητα».
Και φυσικά, το ρεσιτάλ στη διάρκεια της συνέντευξης στο alphanews.live, με τον Νικόλα Ζαννέτο υπό τον τίτλο «Δάκρυσε ο Αβέρωφ για το ενδεχόμενο διχοτόμησης»: «Βλέπεις το σιέριν μου; Πες ότι εν το σιέριν του παιδκιού σου. Τζιαι διούν σου εκατομμύρια να δεχτείς να κόψουν ένα δάκτυλό του. Εν έσιει γονιόν που εννά δεχτεί, όσα εκατομμύρια τζιαι να του δώσουν, να κόψουν ένα δάκτυλο του σιερκού του παιδκιού του. Ούτε τζιαι εγώ εννά δεκτώ ποττέ να κόψουν ένα κομμάτι που την πατρίδα μου τζιαι να την διχοτομήσουν».
Προ ημερών, λοιπόν, ενάμιση χρόνο μετά το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων από τις κατοχικές αρχές, ο Αβέρωφ Νεοφύτου που απουσίαζε εις την αλλοδαπή όταν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σεργιάνιζε στη λεωφόρο Κέννεντυ, αποφάσισε να επισκεφτεί το Βαρώσι. Και φρόντισε να μας διαμηνύσει ότι ήταν εκεί για την πατρίδα του, όχι για τις εκλογές. Και προφανώς ούτε για να δείξει ότι ο ίδιος ανησυχεί για την Αμμόχωστο, ενώ ο βασικός του αντίπαλος στις επερχόμενες εκλογές θεωρούσε την «άλωσή» της, «πυροτέχνημα»…
Ελεύθερα, 26.6.2022.
