Όταν η βασίλισσα των Εγγλέζων Ελισσάβετ επισκέφτηκε την Κύπρο το 1993, έτυχε μιας υποδοχής που μάλλον δεν θα ξεχάσει τόσο εύκολα! Πλήθος κόσμου που συγκεντρώθηκε έξω από την αίθουσα όπου γινόταν η τελετή παράδοσης του χρυσού κλειδιού της Λευκωσίας, την γιουχάισε έντονα, και έριξε αυγά και ντομάτες!

 

 

 

Θυμάμαι τότε ότι Άγγλοι συνάδερφοι και συνεργάτες με έπαιρναν προηγουμένως τηλέφωνο και μου ζητούσαν να «είστε ευγενικοί, με την Βασίλισσα μας». Όταν τους υπενθύμισα ότι οι Εγγλέζοι έριξαν αυγά και ντομάτες στον Ιάπωνα αυτοκράτορα Χίρο Χίτο όταν εκείνος επισκεπτόταν την Αγγλία την δεκαετία του 1970, μου απάντησαν … «μα εκείνος ήταν εγκληματίας πολέμου»! Τους απάντησα τότε ότι και οι Κύπριοι αντικρύζουν την Ελισσάβετ σαν εγκληματία πολέμου, αφού έχει Κυπριακό (και όχι μόνο)  αίμα στα χέρια της! Τότε σιωπούσαν ….

Πώς τα θυμήθηκα όλα αυτά;

Ανακοίνωση του Διοικητή των Εγγλέζικων  αποικιακών στρατιωτικών βάσεων στην Κύπρο, πληροφορεί για την διοργάνωση φιλανθρωπικής συναυλίας στις 2 Ιουνίου, που θα πραγματοποιηθεί στο αρχαίο θέατρο του Κουρίου για να γιορτάσουν τα 70χρονα της Βασίλισσας Ελισάβετ Β’ στο θρόνο, γνωστό ως Πλατινένιο Ιωβηλαίο (Platinum Jubilee).

 

Όπως αναφέρει στην ανακοίνωση της η Διοίκηση των ΒΒ, «με αυτό το ιστορικό γεγονός θα εορταστεί το Πλατινένιο Ιωβηλαίο της Αυτού Μεγαλειότητας Βασίλισσας Ελισάβετ Β’, η υπηρεσία της στο έθνος μας, για πάνω από 70 χρόνια, και η στενή στήριξη της στις Ένοπλες Δυνάμεις». « Με την συναυλία, θα εορταστεί επίσης η φιλία (sic) και η συνεργασία μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέλος της Κοινοπολιτείας», προστίθεται.

Καταρχήν δεν πρέπει επίσης να μας διαφεύγει η επιλογή του χώρου (το αρχαίο θέατρο του Κουρίου, που βρίσκεται μέσα στο έδαφος των Βάσεων). Όταν το 2012, επ’ ευκαιρία των εορτασμών για την ανάληψη της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Κυπριακή Δημοκρατία αιτήθηκε από τις Εγγλέζικες Βάσεις την παραχώρηση του Αρχαίου Θεάτρου του Κουρίου, oι Εγγλέζοι έθεσαν σαν όρο για να εγκρίνουν κάτι τέτοιο, την μη ανύψωση της σημαίας της Κυπριακής Δημοκρατίας γιατί κάτι τέτοιοι θα παραβίαζε την «κυριαρχία» των Βάσεων!

Κατά τα άλλα, ποια «φιλία» θα εορταστεί στο Αρχαίο θέατρο του Κουρίου; Ακόμα και οι Αγγλο-λάγνοι ιθαγενείς δεν μπορούν  να αμφισβητήσουν το γεγονός ότι η Αγγλία και η αποικιακή της πολιτική, ήταν και είναι ο κακός δαίμονας της Κύπρου. Τί να πρωτοθυμηθεί κανείς;

 

  • Η Αγγλία αθέτησε τον λόγο της για παραχώρηση της Κύπρου στην Ελλάδα σαν κίνητρο για την μαζική κατάταξη Κυπρίων εθελοντών στον Αγγλικό στρατό κατά τον Β΄ΠΠ.
  • Η Αγγλία δια του Υπουργού Αποικιών της ανακοίνωσε στην Βουλή των Κοινοτήτων το 1956 ότι δεν θα παραχωρούσε «ουδέποτε» το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στην Κύπρο γιατί θίγονταν βασικά ζητήματα ασφάλειας της αυτοκρατορίας.
  • Η πολιτική του «Διαίρει και Βασίλευε» έγινε επίσημη πολιτική της αποικιακής δύναμης, εισάγοντας την Τουρκία σαν «ενδιαφερόμενο» μέρος το 1956 σαν αντίβαρο στον αγώνα της ΕΟΚΑ.
  • Η Αγγλία δημιούργησε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ειδικούς ανακριτικούς κλάδους με βασανιστήρια, κρέμασε αγωνιστές της ΕΟΚΑ.
  • Η Αγγλία άρχισε να επεξεργάζεται σε συνεννόηση με την Τουρκία, ήδη από το 1956, σχέδια διχοτόμησης της Κύπρου: οι Εγγλέζοι πρότειναν διχοτόμηση με βάση ένα κάθετο άξονα (διαχωρισμός σε ανατολική – δυτική Κύπρο) ενώ οι Τούρκοι πρότειναν ένα οριζόντιο άξονα διχοτόμησης (διαχωρισμός σε βορρά – νότο), αυτόν δηλαδή που εφάρμοσαν το 1974.
  • Η Αγγλία ετοίμασε το σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ένα σύνταγμα που θεσμοθετεί τον διαχωρισμό και ανταγωνισμό μεταξύ των δύο κοινοτήτων, διαιωνίζοντας το σύστημα των Οθωμανικών «μιλλέτ», και που φυσικά κατοχυρώνει την «κυριαρχία» της Αγγλίας σε δύο περιοχές του νησιού (στρατιωτικές βάσεις).
  • Η Αγγλία είναι ο επίσημος συντάκτης (pen holder) όλων των περί Κύπρου προσχεδίων των αποφάσεων του ΟΗΕ, με την διπλωματική υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας να αγωνίζεται πάντα εκ των υστέρων να ανατρέψει τις φιλο-τουρκικές αναφορές, τις εποικοδομητικές ασάφειες, και τις παραλείψεις.
  • Η ίδια Ελισσάβετ (δηλαδή η Βρετανική Κυβέρνηση) απέρριψε επανειλημμένα αιτήματα από κινήματα συμπαράστασης του αγώνα των Κυπρίων, για μετατροπή των θανατικών ποινών των νεαρών υπέρ της Ένωσης Κυπρίων αγωνιστών σε ισόβια δεσμά (μόνη «παραχώρηση» ήταν η καθυστέρηση της εκτέλεσης του Ευαγόρα Παλληκαρίδη για μετά που θα γινόταν 18 χρονών)!

Ο κατάλογος θα μπορούσε να επεκταθεί είναι όμως πολύ μακρύς …. Η αλήθεια είναι ότι η Αγγλία ουδέποτε σταμάτησε να αντιμετωπίζει την Κύπρο σαν αποικία της!

Η Ελισσάβετ προσωπικά έχει αίμα στα χέρια της, τόσο από την Κύπρο όσο και από την καταστολή σε άλλες πρώην αποικίες (π.χ. Κένυα)! Αυτά όμως δεν θα αναφερθούν στους γιορτασμούς του πλατινένιου Ιωβηλαίου!

65 τόσα χρόνια μετά, θα περιμέναμε να ακούσουμε από επίσημα Εγγλέζικα χείλη έναν λόγο έστω παρηγοριάς αν όχι μετάνοιας και συγνώμης ώστε να θεωρήσουμε ειλικρινή τα περί «φιλίας και συνεργασίας μεταξύ ΗΒ και Κυπριακής Δημοκρατίας».

Όμως η αμετανόητη στάση του ΗΒ ακόμη και σε αυτή την περίσταση που θα συνιστούσε «χρυσή ευκαιρία» για μια νέα αρχή είναι συνεπής με τον πάγια αρνητικό ρόλο των Εγγλέζων στο Κυπριακό, με αποκορύφωμα το 1930, το 1955-60, το 1963, το 1967, το 1974, το 2004 και μέχρι σήμερα, γεγονός που απορρέει από την αμετακίνητη αποικιοκρατική/ιμπεριαλιστική πολιτική τους, την κύρια αιτία όλων των δεινών της πρόσφατης ιστορίας της Κύπρου, πολιτική που δυστυχώς -και με δική μας υπαιτιότητα- συνεχίζουν …επάξια οι ΗΠΑ.

Αντί να ορθώνει η Κυπριακή Δημοκρατία το ανάστημα της απέναντι στα αποικιακά πανηγύρια των Εγγλέζων ακολουθεί σαν πρόθυμος ιθαγενής που του δωρίζουν χάντρες και καθρεφτάκια….

 

  • Πώς να μην γίνεται αυτό, όταν οι μεταπράτες αστοί που κυβερνούν οφείλουν κυριολεκτικά την ταξική τους ύπαρξη (και τα προνόμια τους) στην Εγγλέζικη αποικιοκρατία;

 

  • Πώς να μην γίνεται αυτό όταν ο Αβέρωφ Νεοφύτου (πρόεδρος του κυβερνώντος ΔΗΣΥ και υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές το 2023)  ανακοινώνει με το γνωστό σπαραξιάρικο του ύφος ευθύς μετά την συνάντηση με τον Εγγλέζο πρέσβη, ότι «πρέπει να παραχωρήσουμε κυριαρχική ισότητα (στο βόρειο κατεχόμενο τμήμα) για να πάρουμε το Βαρώσι»!

 

  • Πως να μην γίνεται αυτό, όταν το δήθεν «αντί-ιμπεριαλιστικό» ΑΚΕΛ δια στόματος Δημήτρη Χριστόφια ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, μας έλεγε ότι την κατάργηση των Βάσεων δεν θα την δούμε εμείς αλλά τα εγγόνια και τα δισέγγονα μας (μετά που η Κ.Δ. θα έχει μετατραπεί σε διζωνικό – δικοινοτικό Τουρκικό προτεκτοράτο, όταν δεν θα υπάρχει πια η παραμικρή δυνατότητα ανακίνησης ενός τέτοιου ζητήματος)[1].   

 

 

Η Κυπριακή Δημοκρατία, παράλληλα με το θέμα της απαλλαγής από την Τουρκική κατοχή, θα ρέπει ταυτόχρονα ν΄ αποφασίσει αν θα συνεχίσει ή όχι να συμπεριφέρεται ως να ήταν αποικία του Στέμματος…

Αν αποφασίσουμε ότι θα συνεχίσουμε ως έχει αφού προέχει το θέμα της Τουρκικής κατοχής, τότε δεν τρέχει τίποτα, συνεχίζουμε να συμπεριφερόμαστε ως να ήμασταν αποικιακοί υπήκοοι…

 

 

Αν αποφασίσουμε ότι δεν θα συνεχίσουμε να συμπεριφερόμαστε ως εάν να είμασταν Εγγλέζικη αποικία, αυτό θα πρέπει να φανεί στην πράξη με μια σειρά από δράσεις – μέτρα …

  • Η Κυπριακή Δημοκρατία να μην αντιπροσωπευτεί στα πανηγύρια των Εγγλέζων για το πλατινένιο Ιωβηλαίο της Ελισσάβετ.
  • Να συμπεριληφθεί η ξενάγηση στα Φυλακισμένα Μνήματα ως μέρος του Πρωτοκόλλου υποδοχής – ενημέρωσης των νεοδιορισθέντων πρεσβευτών (συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του Εγγλέζου Ύπατου Αρμοστή) στην Κυπριακή Δημοκρατία.
  • Η Κυπριακή Δημοκρατία να ανακινήσει θέμα στον ΟΗΕ σχετικά με την παράνομη φύση της εγκαθίδρυσης των Εγγλέζικων βάσεων στην Κύπρο, αφού η Συνθήκη Εγκαθίδρυσης στηρίχτηκε το 1960 σε μια άκρως ετεροβαρή σχέση ισχύος μεταξύ Αποικιοκρατίας – Αποικίας. Το παράδειγμα του Αγίου Μαυρικίου θα πρέπει να μας καθοδηγεί!
  • Η Κυπριακή Δημοκρατία να καταθέσει επίσημη επιστολή στον ΟΗΕ ότι δεν αναγνωρίζει πλέον το «δικαίωμα» των Εγγλέζων να είναι οι pen holders – συντάκτες των περί Κύπρου προσχεδίων αποφάσεων το Διεθνούς Οργανισμού.
  •  Να γίνεται κατά γράμμα εφαρμογή των προνοιών της Συνθήκης  Εγκαθίδρυσης σε σχέση με την λειτουργία των Βάσεων (π.χ. στρατιωτικές ασκήσεις) μέχρι σημείου κωλυσιεργίας (τακτική που ακολουθήθηκε επι προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου).
  • Και τέλος, αλλά όχι έσχατο, να ζητήσει «συγγνώμη» η Εγγλέζα Βασίλισσα για τις θανατικές καταδίκες των αγωνιστών της ΕΟΚΑ που υπέγραψε.

 

[1]     Για την ανάγκη ανακίνησης του θέματος των Βάσεων βλέπε το εξαιρετικό άρθρο «Θάλασσα και Βάσεις» του τ. πρέσβη και Γεν. Διευθυντή του ΥΠΕΞ της Κ.Δ. Τάσου Τζιωνή  https://tetradiamagazine.gr/2017/issue70-71/tjiznhstasos/30/