Οι δαπάνες που διατίθενται για την άμυνα μιας χώρας, που δεν είναι ούτε υπερδύναμη, ούτε έχει επιδιώξεις και βλέψεις επεκτατικές ή να διαδραματίζει περιφερειακό ρόλο, αλλά είναι τόπος που αντιμετωπίζει κατοχή, αντικατοπτρίζει την πρόθεση και βούληση των ηγετών της, να διεξάγει αγώνα επιβίωσης.

Μετά το πέρας της τουρκικής εισβολής, είναι αλήθεια ότι, η ΕΦ είχε διαλυθεί πλήρως. Η χώρα βρέθηκε σε μια πρωτοφανή απελπιστική οικονομική κατάσταση, με 200 χιλιάδες πρόσφυγες, χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους, με το ηθικό καταρρακωμένο και καλείτο να αντιμετωπίσει το μέλλον με αισιοδοξία.

Η περίοδος από το 1989 μέχρι το 2002, χαρακτηρίσθηκε από μια μεγάλη προσπάθεια ενίσχυσης της ΕΦ. Την ίδια περίοδο είχαμε την αποτυχημένη προσπάθεια άφιξης των πυραύλων S 300, η οποία μας στοίχησε 300εκατομύρια και τεράστια πτώση του ηθικού καθώς και μια αποτυχημένη και δαπανηρή αγορά ελικοπτέρων, μειωμένης επιχειρησιακής αξιοποίησης.

Το διάστημα από 2003 – 2007, ο προϋπολογισμός Αμυντικής Θωράκισης μειώθηκε χαρακτηριστικά, με πρόφαση την είσοδο μας στην ΟΝΕ, δεν συνείσφερε στην ουσιαστική βελτίωση της κατάστασης, πλην όμως, τα οπλικά συστήματα της, διατηρήθηκαν σε άριστη κατάσταση.

Από το 2008 μέχρι 2012, ο προϋπολογισμός διατηρήθηκε άνω των 100εκατομυρίων, έγινε η αγορά μιας μονάδας ρωσικών αρμάτων, ελικοπτέρων Έρευνας – Διάσωσης, ανανεώθηκε ο πεπαλαιωμένος στόλος των οχημάτων με μεγάλο αριθμό στρατιωτικών προδιαγραφών και συνεχίσθηκε η προσπάθεια εκσυγχρονισμού και διατήρησης των υφισταμένων οπλικών συστημάτων. Αξιόλογο αυτής της περιόδου, είναι και η έγκριση του βασικού κειμένου που προσδιόριζε τον τρόπο αντιμετώπισης της εισβολής, της ελλείπουσας για 39 χρόνια, Αμυντικής Στρατηγικής της χώρας.

Η περίοδος από 2013 – 2017, χαρακτηρίσθηκε ως ο «μεσαίωνας» της άμυνας. Με το πρόσχημα της οικονομικής κατάστασης, εξευτελίσθηκε πλήρως η έννοια και σημασία του, και προξενήθηκε τεράστια ζημιά στην άμυνα της χώρας. Την περίοδο αυτή μεγάλο μέρος των κύριων οπλικών συστημάτων, είτε απαξιώθηκαν, είτε έφτασαν στο όριο της απαξίωσης, αφού οι δαπάνες, ήταν κάτω του ορίου, αυτής της ίδιας στοιχειώδους συντήρησης των.

Την πιο πάνω πενταετία, αγοράσθηκε ένα πλοίο ανοιχτής θαλάσσης, χωρίς άξιο λόγου οπλισμό και χωρίς να τηρηθεί το πρόγραμμα και οι προτεραιότητες αναβάθμισης του Πολεμικού Ναυτικού της Κύπρου που είχε εγκριθεί στις αρχές του 2013. Την περίοδο αυτή δαπανήθηκε το 50% της κυβέρνησης Χριστόφια και το 60% της κυβέρνησης Παπαδόπουλου. Την ίδια περίοδο δεν έφταναν τα τεράστια προβλήματα που συσσωρεύονταν, με την παντελή απουσία νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων, προστέθηκε και από πάνω, ετσιθελικά και χωρίς τήρηση προϋποθέσεων και χρονοδιαγραμμάτων, η μείωση της θητείας, χρησιμοποιώντας ως μισθούς, τα ελάχιστα χρήματα του Π/Υ Αμυντικής Θωράκισης. Και τούτο για την επίτευξη πρόσκαιρων πολιτικών κερδών, προσδίδοντας ένα πολύ αυξημένο επιχειρησιακό κίνδυνο, που δυστυχώς συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Το διάστημα 2018 μέχρι σήμερα, μετά την κατάσταση που δημιουργήθηκε την προηγούμενη 5ετία, την απροκάλυπτη επιθετικότητα της Τουρκίας και τις απειλές για επανάληψη ενός νέου 1974 και μετά την αφόρητη πίεση του ΓΕΕΦ, που μιλούσε πλέον ανοιχτά για συνθήκες διάλυσης, το κράτος αναγκάσθηκε να προχωρήσει στην επαναφορά ορισμένων βασικών οπλικών συστημάτων σε χρήση, να αντικαταστήσει άλλα που αποσύρθηκαν και να προσθέσει τα απόλυτα αναγκαία.

Τώρα που πλησιάζουν για μια ακόμα φορά οι εκλογές, αγανακτούμε ακούγοντας φωνές για «επιτεύγματα» και μεγαλεπήβολους σχεδιασμούς και άλλες κορώνες και φανφάρες, προκειμένου να πεισθεί ο λαός ότι, ασχολούνται σοβαρά με την ασφάλεια του.

Φυσικά, ο Ελληνοκύπριος που πέρασε τόσα δεινά, έμαθε πλέον το μάθημα του και μπορεί να ξεχωρίσει την υποκρισία και το ψέμα, από την πραγματική αλήθεια.

Οι κυβερνώντες την χώρα, με τα μεγάλα ψέματα που λένε, τα οποία ως η λαϊκή ρήση, έχουν κοντά ποδάρια, κινδυνεύουν να χάσουν και τους μόνιμους υποστηριχτές τους. Για αυτό μεταξύ άλλων θα πρέπει να «δασκαλέψουν» τους υψηλόβαθμούς αξιωματούχους τους, να κλείσουν το στόμα τους και να μην πετάνε πυροτεχνήματα «ειλικρίνειας» και «φιλοπατρίας», όπως «η θητεία είναι χάσιμο χρόνου», «στην εφεδρεία δεν πηγαίνουν γιατί χάνουν τον χρόνο τους» και από τον ανώτατο άρχοντα ότι, «δεν μπορούμε ούτε να αντισταθούμε».

Ταπεινή εισήγηση μου προς τους κυβερνώντες, είναι όπως σεβόμενοι τον λαό που δίνει για την άμυνα του τόπου του, από το υστέρημα και το επίδομα φτώχιας, που έχει χάσει δικαίως την εμπιστοσύνη του, με την ανείπωτη διαφθορά που μαστίζει την χώρα μας, με πρωταγωνιστές την ίδια την κυβέρνηση του, να σταματήσει τις ψεύτικες υποσχέσεις για το θεαθήναι και τους θεατρινισμούς και επιτέλους να εργαστεί αθόρυβα, επικεντρωμένη στον στόχο, όπως η ΕΦ και μέχρι την επανένωση του τόπου και του λαού μας, να καταστεί μια αποτρεπτική δύναμη, όποιας ξένης επιβουλής.

Εύχομαι να επικρατήσει για μια φορά το συμφέρον της χώρας, η λογική, το εμείς από το εγώ, δηλαδή όχι η «πούγκα» μας, που είναι διάχυτο μπροστά μας και δεν πείθει κανένα!

*Αντιστράτηγος ε.α