Σ’ ένα άκρως προκλητικό και απαράδεκτο άρθρο του στον “Φ” της περ. Κυριακής (7/3), ο Ανδρέας Παράσχος, επιχειρεί να επηρεάσει τους προεδρικούς χειρισμούς στο Κυπριακό και προβαίνει σε μια βάναυση διαστρέβλωση της σύγχρονης ιστορίας μας, προβάλλοντας ταυτόχρονα τις τουρκικές θέσεις και σχεδιασμούς.
Δεν θα ασχοληθώ με την ουσία του άρθρου, που προφανώς αποτελεί μέρος μιας πρόσφατα δραστηριοποιούμενης σε Αθήνα και Λευκωσία ομάδας στρατευμένων αρθρογράφων με ύποπτα ελατήρια και στόχους. Θα προσπαθήσω μόνο να απαντήσω σε μερικές ανυπόφορες παραποιήσεις ιστορικών γεγονότων.
Πρώτα απ’ όλα, η αναφορά του Α. Παράσχου στην πρόταση του Μακαρίου για αναθεώρηση του Συντάγματος, την οποία χαρακτηρίζει “ένα ανομολόγητο συνταγματικό πραξικόπημα, προς εκπλήρωση των ηγεμονικών του σχεδιασμών”!
Διερωτώμαι, πόση εμπάθεια χρειάστηκε γι’ αυτή τη διατύπωση, γιατί περί εμπάθειας πρόκειται κα όχι περί άγνοιας των γεγονότων, αφού είναι ιστορικά κατατεθειμένο ότι ο Μακάριος, ούτε άλλαξε, ούτε επιχείρησε να αλλάξει μονομερώς το Σύνταγμα. Υπέβαλε πρόταση προς τον Τουρκοκύπριο Αντιπρόεδρο Φ. Κουτσιούκ, για τροποποίηση 13 σημείων του Συντάγματος, “προς διασφάλισιν της ομαλής λειτουργίας της Πολιτείας”, όπως αναφέρεται στην πρόταση. Κι ενώ ο Κουτσιούκ παρέλαβε το μνημόνιο και υποσχέθηκε να το μελετήσει και να λάβει θέση, έσπευσε η Άγκυρα να το απορρίψει αποκλείοντας κάθε συζήτηση και συνοδεύοντας την άρνησή της με απειλές για στρατιωτική επέμβαση, κατά την προσφιλή της τακτική.
Πού είδε, λοιπόν, ο Α. Παράσχος το… “ανομολόγητο συνταγματικό πραξικόπημα”;…
Και από πού συνάγει την “τελεσιγραφική επίδοσή του στους Τ/Κ”, όπως ανιστόρητα γράφει;…
Κυρίως, όμως, τι ακριβώς εννοεί λέγοντας, ότι “προβοκατόρικα ξεκίνησαν οι διακοινοτικές συγκρούσεις, που άφησαν πέραν των 300 νεκρών Τ/Κ στο διάστημα μέχρι το 1967”;…
Τι -όντως- προβοκατόρικη αναφορά είναι αυτή;… Υπαινίσσεται, ότι οι Ελληνοκύπριοι, μετά το “ανομολόγητο πραξικόπημά τους” βάλθηκαν να εξοντώσουν τους Τουρκοκυπρίους;… Τι αθλιότητα είναι αυτή;…
Αναφέρεται και στα σχέδια Άτσεσον, τα οποία δεν κατονομάζει αλλά χαρακτηρίζει ως “συμφωνία Αθήνας Άγκυρας (με μεσολάβηση ΗΠΑ), την οποία Μακάριος και Γρίβας ανατίναξαν με επίθεση στο Λωρόβουνο, στην Τηλλυρία”.
Αλλά, είναι γνωστό πως τη λύση Άτσεσον η Ελλάδα αρχικά τη δέχτηκε “almost but not quite”, όπως είπαν οι Αμερικανοί και είναι γνωστή η επιγραμματική φράση του Γ. Παπανδρέου: “Μας δίνουν μια πολυκατοικία έναντι αντιπαροχής του ρετιρέ”, όπως επιγραμματική υπήρξε και η απόρριψή του: “Το σχέδιο είχε σαν τίτλο την Ένωση και σαν περιεχόμενο τη διχοτόμηση”! Το Σχέδιο Άτσεσον, όμως, απέρριψε και η Τουρκία, γεγονός που παρακάμπτουν όσοι το χαρακτηρίζουν “χαμένη ευκαιρία”.
Ελλάδα και Τουρκία απέρριψαν το Σχέδιο Άτσεσον, αλλά… φταίει ο Μακάριος και ο Γρίβας!…
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που γράφει για το σχέδιο Άτσεσον ο Νίκος Χριστοδουλίδης:”Το σενάριο του τέταρτου Σχεδίου Άτσεσον αξίζει να σημειωθεί ότι παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με ό,τι θα επακολουθούσε στο νησί δέκα χρόνια αργότερα”! Ίδια γεύση…
Αφού, λοιπόν, …διαπράξαμε -κατά τον Α. Παράσχο- κάμποσα εγκλήματα κατά των poor Turks το 1964, προκαλέσαμε την τουρκική αεροπορία που ήρθε και βομβάρδισε με ναπάλμ την Τηλλυρία και σκότωσε και μερικούς Ε/Κ. …Μόνο 50!!!
1978. Οι Αμερικανοί καλοθελητές, μας επιδαψίλευσαν με ένα σχέδιο λύσης, που εκπόνησαν οι άσπονδοι φίλοι μας Εγγλέζοι και προσυπέγραψαν, για σκοπούς εντυπώσεων και οι Καναδοί. Το Σχέδιο, που ήταν σαφώς γραμμένο στα μέτρα των Τούρκων, όπως και όσα το ακολούθησαν, περιλάμβανε και μια πρόνοια για σταδιακή επιστροφή στην Αμμόχωστο. Σύμφωνα με τον Α. Παράσχο (και όχι μόνο), “το σχέδιο μας επέστρεφε τα Βαρώσια με μόνη προϋπόθεση να παρακαθίσει ο Σπύρος Κυπριανού σε συνομιλίες με τον Ραούφ Ντενκτάς”!
Αλλά, αποτελεί απροσμέτρητη αφέλεια να πιστεύει κανείς, ότι η Τουρκία θα μας επέστρεφε την Αμμόχωστο, μόνο και μόνο επειδή θα ενανάρχιζαν οι συνομιλίες!… Κι αν διακόπτονταν οι συνομιλίες, θα μας έμενε η Αμμόχωστος;…
Στην πραγματικότητα, όπως την κατέθεσε ο Σπύρος Κυπριανού, επρόκειτο για μια διαδικασία σταδιακής επιστροφής, ανάλογη προς την πρόοδο των συνομιλιών, δηλαδή των υποχωρήσεων της πλευράς μας στο Συνταγματικό, ώστε να καταλήξουμε στην συνομοσπονδία.
Ας σημειωθεί, ότι οι κατά καιρούς μεταξύ μας τσακωμοί, για την “χαμένη ευκαιρία” του Αμερικανοβρετανοκαναδικού Σχεδίου, είναι στην ουσία άνευ αντικειμένου, αφού οι Τούρκοι ουδέποτε αποδέχθηκαν το σχέδιο αυτό.
Αλήθεια, όλοι αυτοί οι “Παράσχοι” δεν βλέπουν τις τόσο προφανείς όσο και δηλωμένες προθέσεις της Τουρκίας; Δεν διάβασαν και δεν άκουσαν ποτέ για τους σχεδιασμούς της Τουρκίας; Δεν άκουσαν για το βιβλίο του στρατηγού Ισμαήλ Τανσού (“Τελικά δεν Κοιμόταν Κανείς”), όπου δίνεται ολόκληρο το χρονικό και περιγράφονται με γλαφυρές λεπτομέρειες τουρκικοί στόχοι και σχεδιασμοί καθώς και η υλοποίηση αυτών; Δεν άκουσαν ποτέ για το “Σχέδιο Επανάκτησης της Κύπρου”, που εκπόνησε το 1958 το τουρκικό Γενικό Επιτελείο, βασισμένο στις Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ, και που έκτοτε αποτελεί το… Κοράνι της τουρκικής πολιτικής;
