Να θες ν’ αγιάσεις και να μην σ’ αφήνουν. Ο Μαρίνος Σιζόπουλος ζητά με συνέντευξη του στην «Αλήθεια», να ανοίξουν οι φάκελοι όλων των σκανδάλων της εικοσαετίας! Προσπερνώ το γεγονός πώς όταν του δόθηκε η ευκαιρία να ανοίξει εκείνος έναν φάκελο, αυτόν της Κύπρου, λειτούργησε εν πολλοίς με τρόπο που απλώς ήθελε να επιβεβαιώσει αυτά που ήξερε ή πίστευε και όχι να προσθέσει στην έρευνα νέα στοιχεία. Και αναρωτιέμαι: Γιατί δεν «σπρώχνει», δεν «εκβιάζει» αν θέλετε τις διαδικασίες, αποκαλύπτοντάς μας ο ίδιος τα πολλά που ξέρει για πολλούς, όπως μας έλεγε προ πενταετίας;
Ή μήπως, για να χρησιμοποιήσουμε μια φράση του, «όπου μας βολεύει βγαίνουμε και όπου δεν μας βολεύει σιωπούμε και το παρακάμπτουμε»;
Έλα, δεν τον πιστεύω. Όλο εκπλήξεις αυτή η ζωή! Τα βρίσκουν, λέει, Σιζόπουλος – Κυβέρνηση. Μα για να τα «βρουν» απορρίφθηκε ο προϋπολογισμός, αγάπες μου. Γιατί αν ήθελε ο Αβέρωφ Νεοφύτου να εγκριθεί ο Προϋπολογισμός -ξέροντας, μάλιστα, από το καλοκαίρι τις προθέσεις του Νικόλα, όπως ο ίδιος δήλωσε στον «Πολίτη» και στον Κώστα Κωνσταντίνου- θα είχε κάνει από τότε αυτό που κάνει σήμερα. Όμως, με τη φόρα που είχε πάρει το ΔΗΚΟ, ανεμίζοντας σαν φλάμπουρο τον Ελεγκτή και τους φακέλους των διαβατηρίων, κανείς τους δεν θα είχε το άλλοθι του «μπολιάσματος» που έχει τώρα. Ούτε μάχες για την κοινωνία θα έδιναν, ούτε ρυθμιστικό ρόλο στην διακυβέρνηση του τόπου θα αποκτούσαν, ούτε θα ικανοποιούσαν τις ανησυχίες (που οι ίδιοι δημιούργησαν) του κόσμου από την μη ψήφισή του Προϋπολογισμού. Καταλαβαινόμαστε;
Αν όχι, να σας το εξηγήσω διαφορετικά. Πως το είχε πει παλιά ο Αβέρωφ; «Η αλεπού έξυπνα και πονηρά τα πουλάκια πιάνει και γελά».
Οπόταν, η βεβαιότητα του Αβέρωφ Νεοφύτου –«Τον Γενάρη θα έχουμε εγκεκριμένο προϋπολογισμό»- μόνο με την βεβαιότητα του Μητροπολίτη (τότε, το 2016) Πάφου –«ο νέος αρχιεπίσκοπος θα λέγεται Χρυσόστομος»- μπορεί να συγκριθεί. Το «Άγιο Πνεύμα», βλέπετε…
Αυτό πάντως που το ΕΛΑΜ κατέθεσε τροπολογίες -ρατσιστικές ως είθισται-, του τις απέρριψαν (11 τον αριθμό) αλλά αυτό υπερψήφισε τον προϋπολογισμό, είναι θαρρώ λιγότερο κουλό από εκείνους που κατέθεσαν τροπολογίες, εγκρίθηκαν και στο τέλος απέρριψαν τον προϋπολογισμό.
Παρεμπιπτόντως: Με τόσους αδιάφθορους σ’ αυτό τον τόπο κι άλλους τόσους πολέμιους της διαφθοράς, είναι άξιο απορίας πώς φτάσαμε να φιγουράρουμε στη λίστα με τα πιο διεφθαρμένα κράτη της Ευρώπης.
Μια φορά, πάντως, λεφτά υπάρχουν. Ο Κωνσταντίνος Πετρίδης μαθαίνω ότι δεν κοιμάται πλέον τα βράδια, ωστόσο τα μοιράζει με τη σέσουλα, η δε Ζέτα Αιμιλιανίδου το παίζει Άγιος Βασίλης και οι συνταξιούχοι θα παίρνουν πλέον μια αξιοπρεπή σύνταξη. Ας είναι. Αν εξαιτίας όλων αυτών των μηχανορραφιών, ποτιστεί και λίγο η γλάστρα, χαλάλι. Για να ’χουμε καλό ρώτημα, θα είναι για πάντα η αύξηση ή μόνο για το 2021, έτος των βουλευτικών εκλογών;
Και ξαφνικά ο Αβέρωφ Νεοφύτου ανακάλυψε τις «παρεΐτσες στο καράβι που κάνουν κουνουσμά». Το γεγονός ότι για έναν ολόκληρο χρόνο μάς δούλευε κι αυτός κανονικότατα, ψάχνοντας αν το Πλαίσιο Γκουτέρες ήταν της 30ης Ιουνίου ή της 4ης Ιουλίου, νωρίς το ξέχασε.
Έχω μεγάλη αγωνία να μάθω τη σύσταση του νέου Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, Άμυνας και Ασφάλειας. Διότι τις εκθέσεις του Συμβουλίου Γεωστρατηγικών Μελετών, η θητεία του οποίου λήγει, τις έγραφε στα παλιότερα των υποδημάτων του. Και δεν νομίζω ότι θα διορίσει άλλους στο… άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, Συμβούλιο προκειμένου να λαμβάνει εκθέσεις της αρεσκείας του. Τα Συμβούλια, άλλωστε, είναι για το θεαθήναι. Οπόταν; Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;
Θυμάστε που τον περασμένο Σεπτέμβρη ο αναπληρωτής Παλλήκαρος της «Αλληλεγγύης» αποχωρούσε από το Κίνημα επειδή υπήρχε, έλεγε, αδυναμία επικοινωνίας με την ηγεσία; Έφευγε, είχε πει, για να δώσει χρόνο στον εαυτό του να σκεφτεί (!)… «με γνώμονα, ωστόσο, την ευχέρεια της συνέχισης της δράσης και προσφοράς μου…». Ε λοιπόν, δυο μήνες σκέψης ήταν πολλοί. Προ ημερών προσχώρησε στη ΔΗΠΑ του Καρογιάν. Διότι η δράση και η προσφορά δεν μπορεί να περιμένει. Άσε, λέει, που συμφωνεί με τον Καρογιάν στις βασικές αρχές για το Κυπριακό!
(Αλήθεια τώρα, υπάρχει κανείς που ξέρει τι πρεσβεύει ο Μάριος Καρογιάν;)
Ο Νίκος Τορναρίτης σε ρόλο Σάββιας Ορφανίδου, τέσσερα χρόνια (πόσο μπροστά!) μετά το αλησμόνητο σποτ. «Απογοητεύσαμε, θυμώσαμε, πικράναμε και πληγώσαμε τους πολίτες». Να τολμήσουμε να προβλέψουμε την κατάληξη κι αυτής της οδυνηρής διαπίστωσης;
Φιλελεύθερα, 27.12.2020.
